◄ ایتالیا و چالش های حمل ونقل در دروان کرونا ؟

در اولین گام بعد از بازگشایی و خارج شدن شهرها و ایالات از قرنطینه، استفاده از حمل ونقل عمومی موردبررسی قرار گرفت: اکثر کارشناسان مشاهده کردند که تقاضا و عرضه حمل ونقل به میزان قابل توجهی کاهش یافته است، زیرا مردم از حضور در محیط های بسته و شلوغ پرهیز می کنند. همچنین اپراتورها سعی می‌کنندمحدودیت های فاصله اجتماعی را با کاهش ظرفیت وسایل نقلیه تضمین کنند. از ای نرو 02 تا 02 درصد ظرفیت اتوبوسها و ترامواها قابل استفاده است.

به گزارش تین نیوز، برای قطارها این رقم بیشتر و نزدیک به 22 ٪ می باشد. شکی نیست که تعدادزیادی از مسافران که برای کار سفر می کنند و یا برای خرید مواد غذایی به بیرون می روند، پس از تابستان وبازگشایی مدارس ناچار به تغییر روش حمل ونقل می شوند. حال در اینجا این سوال مطرح می شود که کدام مدحمل ونقل مورد استقبال قرار می گیرد؟ و عواقب این تغییر در جامعه چه پیامدهایی را خواهد داشت؟

در Decisio 1 ، یک مدل ساده از bikenomics برای مقایسه دو مجموعه سناریو از حمل ونقل پاک در ایتالیاراه اندازی شد که به تدریج در ماه مه شروع به کار می کند. به طور خلاصه، سناریوهای "عدم مداخله" با سناریوهای"سیاست های پس از COVID " مقایسه شد. در اولین سناریوها، کسری متغیر از کاربران حمل ونقل عمومی به سمت ماشینهای شخصی سوق پیدا می کند. در این مدل ما بین اثرات ترافیکی و سایر اثرات اجتماعی نظیر سلامتی،آلودگی هوا ، شرایط اقلیمی، ایمنی و ... تمایز قائل شده است. نتایج اولین سناریوها در شکل زیر نشان داده شده است.

هزینه ها و منافع اجتماعی سناریوهای حمل ونقلی در زمان پاندمی ویروس کرونا در ایتالیا (سناریوهای اول) استفاده از حمل ونقل عمومی و خودروهای شخصی

با کاهش درصد سفرهای حمل ونقل عمومی و افزایش سفرهای اتومبیل، هزینه های اجتماعی افزایش می یابد ومهمترین آنها مربوط به ایجاد و شدت ترافیک است. در سناریوی میانی، با انتقال 76 % از سفرها به خودروهای شخصی، هزینه های اجتماعی درحدود 52 میلیارد یورو در سال افزایش می یابد. در مجموعه سناریوهای دوم، تحلیل شد که اگر دولت‌های ملی و محلی در تشویق جامعه به دوچرخه سواری و پیاده روی مشارکت کنند چه اتفاقی میافتد! با در نظر گرفتن سناریوی "میانی" که در بالا به عنوان نقطه شروع نشان داده شده است(33 ٪ از کاربران بهحمل و نقل عمومی پایبند هستند)، در مرحله اول، تمام سفرهای باقی مانده زیر 2 کیلومتر با پیاده روی و دوچرخه سواری انجام می شوند. در مرحله دوم، تمام سفرهای زیر 52 کیلومتر با پیاده روی و استفاده از دوچرخه های برقی انجام می شوند. نتایج این مجموعه دوم از سناریوها در شکل زیر نشان داده شده است .

هزینه ها و منافع اجتماعی سناریوهای حمل ونقلی در زمان پاندمی ویروس کرونا در ایتالیا(سناریوهای دوم) پیاده روی و دوچرخه سواری

این سناریو اولاً به دلیل اجتناب از عوامل بیرونی مداخله گر و دوم به دلیل مزایای سلامتی ناشی از افزایش فعالیت بدنی و اثرات ناشی از آن، شامل افزایش امید به زندگی، جلوگیری از ابتلا به بیماری، افزایش بهره وری نیروی کار وکاهش هزینه های پزشکی، بسیار درآمدزا می باشد. در سناریوی دوم، این منافع تقریباً به 02 میلیارد یورو در سال میرسد. البته تصدیق شده که هر دو مجموعه سناریو برآوردی هستند، اما آنها برای نشان دادن تفاوتی که درتصمیمات سیاست شهری می توانند ایجاد کنند، ساخته شده اند. در حقیقت، ترکیبی از این دو سناریو می تواند به واقعیت نزدیک باشد: برخی از افراد به سمت استفاده از وسایل نقلیه شخصی سوق پیدا می کنند و برخی دیگر به احتمال زیاد به پیاده روی و دوچرخه سواری می پردازند. با این حال با وجود اینکه امکان دارد تعداد سفرهای روزانه به دلیل دورکاری به حداقل برسد، سناریو پیاده روی و دوچرخه سواری می تواند سهم عمدهای از سفرهای روزانه را به خود اختصاص دهد که دارای تأثیرات مثبت اجتماعی قابل توجهی نیز است که می تواند برای رونق گیری مجدداقتصاد و حفظ فاصله اجتماعی برای کل جامعه سودمند باشد. این یک نمونه خوب از چگونگی استفاده ازbikenomics برای ارائه بینش و کمک به تصمیم گیرندگان است که سیاست های خود را برای عموم مردم توضیح دهند.