|
کد خبر:
138205
|
◄ سرچشمه چالش مشترک راه‌آهن، صنعت خودرو و محیط زیست شهری
وبلاگ عباس قربانعلی بیک-چندی پیش وزیر محترم صنعت معدن و تجارت از پایان تولید پراید در سال 97 در شرکت سایپا خبر دادند و چند روز بعد هم ریاست هیئت عامل سازمان گسترش با نقد صنعت خودروسازی کشور ابعاد بیشتری از این بخش مهم صنعت کشور را شفاف کردند.
تین نیوز
وبلاگ عباس قربانعلی بیک-چندی پیش وزیر محترم صنعت معدن و تجارت از پایان تولید پراید در سال 97 در شرکت سایپا خبر دادند و چند روز بعد هم ریاست هیئت عامل سازمان گسترش با نقد صنعت خودروسازی کشور ابعاد بیشتری از این بخش مهم صنعت کشور را شفاف کردند.
هرچند روش مدیریت و رویکرد صنعت خودروسازی در ایران باید برای شناسایی نقاط ضعف مورد بررسی دقیقتر قرار گیرد ولی از عوامل بیرونی این صنعت نباید غفلت نمود که از جمله نگاه سرمایه‌ای به خودرو میباشد که بدلیل رویکرد غلط اقتصادی رایج در ذهن مردم ایجاد شده که آن هم تملک سخت و بهرهبرداری آسان ماست.
وقتی عمر خودرو سواری بجای متوسط پنج تا ده سال به حدود چهار برابر افزایش یابد دیگر کیفیت تولید خودرو نقش بالایی در تصمیم گیری مشتریان نخواهد داشت چرا که مشتری میداند با اندک هزینه ای میتوان آنرا تعمیر کرد.
البته برای پاسداشت حقوق مشتریان سازمان حمایت از حقوق مشتریان و مصرف کنندگان تشکیل گردیده ولی ماموریت متناقض سازمانی که مانند ادغام مسئولیت وکیل و دادستان میباشد، کارایی آنرا بشدت کاهش داده است.
هنگامی کیفیت به یک مطالبه جدی مشتریان تبدیل خواهد شد که پارادایم یا الگوی موجود یک تغییر بنیادی پیدا کند و آن اینکه قیمت خودرو کاهش و هزینه بهرهبرداری افزایش یابد که با اینکار منافع دولت و شهرداری میتواند از محل مالیات بر سوخت تامین گردد که با این رویکرد حداکثر وام نیز برای خرید خودرو قابل تامین بوده و مشتریان با مبلغ اندکی مالک خودرو میشوند و صنعت خودروسازی هم با افزایش تولید، سود بیشتری کسب می‌کند.
با یک نگاه به قیمت عرضه سوخت در کشورهای پیشرفته جهان و حتی برخی همسایگان ما مشاهده میشود قیمت بنزین در ایران کمتر از یک پنجم آنهاست و درصد بالایی از قیمت سوخت به صورت عوارض یا مالیات اخذ میگردد که با اینکار علاوه بر تامین و افزایش درآمد پایدار برای دولت و شهرداری‌ها چند چرخه مثبت در اقتصاد کلان کشورها ایجاد میشود:
صنعت خودروسازی فعالتر میشود، کیفیت خودرو بهبود می‌یابد، صادرات خودرو گسترش میابد، استفاده از خودرو کاهش می‌یابد، ترافیک کاهش می یابد، تلفات تصادفات جاده‌ای کاهش می‌یابد، مصرف سوخت کاهش و درآمد کشور از نفت بهتر میشود (برای تولیدکنندگان نفت و برای خریداران وابستگی به نفت کاهش می‌یابد)، هزینه توسعه زیرساخت‌های شهری کاهش می‌یابد، هزینه اضافی از بخش مسکن حذف و قیمت مسکن کاهش می‌یابد، ازدواج جوانان افزایش می‌یابد و ...
با افزایش قیمت گازوئیل نیز حمل و نقل بین شهری از جاده‌ای به ریلی سوق پیدا کرده، کامیون‌های قدیمی با انواع جدید جایگزین یا به تعمیرات و نگهداری و به‌روزرسانی آنها توجه بیشتر شده و جاده‌ها امنیت بیشتر خواهند یافت.
همچنین با افزایش سهم ریلی قیمت تمام شده حمل و نقل ریلی که غالبا ظرفیت بسیار بالایی دارد کاهش و سود شرکت‌های خصوصی مالک واگن و ناوگان ریلی و نیز سرمایه‌گذاران در زیرساخت ریلی افزایش یافته و بستر ورود سرمایه‌گذاران جدید فراهم و نهایتا چرخه مثبت ایجاد شده موجب تقویت روزافزون بخش ریلی شده و صنعت تولید واگن، لکوموتیو و قطعات و نیز تجهیزات زیرساخت هم در کشور مجددا احیا میشود.
قانون هدفمندکردن یارانه ها دولت را مکلف به رساندن حداقل قیمت سوخت به 90% قیمت فروش در عرشه کشتی تا پایان برنامه پنجم نموده که اینکار برای بنزین انجام ولی برای گازوئیل با وجود نتیجه قابل اغماض در قیمت تمام شده حمل‌ونقل برون شهری و محصولات، همچنان متوقف بوده و علاوه بر تحمیل پرداخت یارانه، کشور را از درآمد قابل توجهی محروم و چالشهای فراوانی را ایجاد می‌نماید. (البته اکنون که خیابانها و جاده‌های کشور به دوربین‌های نظارتی مجهز شده‌اند میتوان عوارض حمل‌ونقل جاده‌ای را بر حسب میزان تردد، آلایندگی و ... از مالکین خودروها اخذ کرد)
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.
تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.
انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.
جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.