سوخت هواپیما و نکات جالب درباره آن

دو نوع دسته بندی کلی برای سوخت هواپیماها وجود دارد: سوخت بنزین هوایی (AVGAS) و سوخت جت.

به گزارش تین نیوز به نقل از دیجایتو، سوختی که برای حرکت هواپیماها استفاده می شود، به طور غافلگیرکننده ای شبیه به سوخت خودروهای معمولی است. با وجود انرژی حاصل از این سوخت است که امکان پرواز در مسیرهای طولانی و کوتاه مقدور می شود. سوخت هواپیما انواع مختلفی دارد. بیشتر آن ها از جنس سوخت های فسیلی اند، اما انواعی پایدار و مناسب برای محیط زیست هم وجود دارند. در ادامه با سوخت هواپیما و نکاتی درباره آن بیشتر آشنا می شوید.

بیشتر بخوانید؛

امن ترین صندلی های هواپیما کدام هستند؟

سفر هوایی در آینده چه شکلی خواهد بود؟

کدام صندلی های هواپیما برای یک پرواز راحت مناسب است؟

انواع سوخت هواپیما چیست؟

دو نوع دسته بندی کلی برای سوخت هواپیماها وجود دارد:

• سوخت بنزین هوایی (AVGAS)
• سوخت جت

سوخت بنزین هوایی (AVGAS)

این نوع سوخت برای هواپیماهای سنتی و مواردی استفاده می شود که موتورهای پیستونی کوچکی دارند. وسیله های هوایی که از سوخت بنزین هوایی استفاده می کنند، معمولاً ابعاد و اندازه کوچکی دارند.

این هواپیماها بیشتر برای آموزش یا برای پروازهای خصوصی و شخصی استفاده می شوند. در ساختار این نوع از سوخت، سرب هم به کار می رود. سرب ماده ای سمی است و اگرچه باعث عملکرد بهتر سوخت هواپیما می شود، اما خطرناک است و آلودگی هایی در پی دارد.

سوخت جت

نوع دیگری از سوخت هم با عنوان سوخت جت برای حرکت هواپیما ها وجود دارد. سوخت جت هم دارای انواعی است:

• جت A؛ این سوخت نقطه انجماد و اشتعال بالاتری نسبت به نفت سفید دارد.
• جت A1؛ این نوع از سوخت هم شبیه سوخت A است، اما تفاوت هایی هم با یکدیگر دارند. برای مثال، سوخت A1 برای سفرهایی مناسب است که در آن شرایط آب وهوایی تغییرات چشمگیری در طول مسیر دارد.
• جت B؛ نقطه انجماد پایین سوخت B باعث می شود که گزینه مناسبی برای سفر در مناطق بسیار سرد باشد.

سوخت های جدید و تازه

علاوه بر سوخت های فسیلی، نسل تازه ای از سوخت هواپیما هم موجود است. این سوخت ها پایدار هستند و به محیط زیست آسیب نمی زنند. سوخت های مبتنی بر کربن خنثی می توانند کارایی و عملکردی مشابه هم تایان سنتی و فسیلی شان داشته باشند.

هرچند که کارکرد سوخت های نسل تازه شبیه سوخت های قدیمی است، اما آلودگی کمتری دارند و در بعضی موارد هم هیچ گونه آلودگی به وجود نمی آورند. فناوری های تازه برای تولید سوخت های جدید مدام درحال توسعه است.

برای تولید انواعی پایدار از سوخت از قدرت هیدروژنی و باتری های الکتریکی هم برای سیستم های سوخت رسانی استفاده می شود. یکی از مهم ترین ابعاد و نکات سوخت پایدار، تجدیدپذیری آن است. در این صورت، دیگر مانند سوخت های فسیلی با پایان یافتن منابع تولید انرژی روبه رو نمی شویم.

شاید هنوز پای استفاده از چنین سوخت هایی به هواپیمای ایرلاین های داخلی و خارجی باز نشده باشد، اما مسیر رشد و توسعه شان در شرکت های مهم و پیشرویی مانند ناسا (NASA) ادامه دارد.

زیست سوخت چیست؟

تولید زیست سوخت ها (BIOFUEL) از مهم ترین دستاوردها درباره سوخت های پایدار و مناسب محیط زیست بوده است. این سوخت ها از گیاهان به دست می آیند و پایه ای نباتی دارند. امیدهای زیادی برای مصرف گسترده زیست سوخت ها در سال های پیش رو وجود دارد.

زیست سوخت ها می توانند از پس ماندهای زباله خانگی هم تولید شوند و فرایند تولید و استخراجشان هم پیچیده نیست. هنوز چنین سوختی به تنهایی نمی تواند جایگزین سوخت های فسیلی شود و برای استفاده باید با هم تایان سنتی خود ترکیب شود.

امکان استفاده از سوخت هواپیما برای راندن خودرو وجود دارد؟

شاید برایتان جالب باشد که سوخت مورد استفاده برای حرکت هواپیماها در مسیر یک پرواز داخلی یا خارجی می تواند خودروها را هم راه بیندازد. درواقع، امکان استفاده از سوخت های هواپیمای نوع A یا A1 در خودروهای دیزلی وجود دارد.

بااین حال، نباید چنین چیزی را روی خودروهای بنزینی امتحان کنید. نتیجه این کار شبیه پرکردن باک خودروی بنزینی با دیزل است. سوخت تمام خودروها و هواپیماها از مشتقات نفت خام است. این نفت با استانداردهای مختلف برای هر وسیله قابل استفاده می شود.

شاید امکان استفاده از سوخت هواپیما برای خودروهای معمولی وجود داشته باشد، اما عکس این موضوع صادق نیست. درواقع امکان حرکت دادن و راندن هواپیماها با سوخت خودروهای معمولی وجود ندارد؛ چنین اقدامی حتی خطرناک است.

حجم و شیوه مصرف سوخت هواپیماها با خودروها بسیار متفاوت است. برای مثال، هر هواپیمای ایرباس A321neo می تواند در هر دقیقه، ۴۲ لیتر سوخت بسوزاند؛ چنین چیزی یعنی سفری داخلی برای یک هواپیما با مصرف ۵ هزار لیتر سوخت جت همراه است.

برای سفری از لندن تا نیویورک هم چیزی در حدود ۸۲ هزار لیتر سوخت مصرف می شود. این ها نشان می دهند که مصرف سوخت هواپیما با خودرو بسیار متفاوت است.

در آخر

روند روبه رشد تولید سوخت های جایگزین سوخت فسیلی باعث خواهد شد که پایداری و سلامت محیط زیست بیشتر حفظ شود. پرواز خارجی و داخلی هواپیماها با وجود سوخت هایی دوستدار زیست محیط و با عملکردی بهینه تر می تواند دنیای پرواز را دگرگون کند.

کره زمین دیگر ظرفیت تحمل آلودگی های رنگارنگ را ندارد و یکی از مهم ترین گام ها در برگرداندن تعادل به آن، همین تغییر سوخت های مصرفی وسایل نقلیه مختلف است. آینده در این زمینه دست های پری برای طبیعت خواهد داشت.