◄ با سیستم مراقبت پرواز آشنا شویم

مراقبت پرواز فنی است که برای جلوگیری از سوانح و ایجاد بستری مناسب و کارآمد برای حرکت روان ترافیک (عبور و مرور) هوایی، راهنمایی های لازم را به کلیه پروازها ارائه می‌‌دهد.

مراقبت پرواز به سه زیر مجموعه تخصصی عمده قابل تفکیک می‌‌باشد که می‌‌توان از آنها با عناوین زیر نام برد :‌

1 - واحد کنترل ترافیک فرودگاه (Tower) ،

2 -  واحد کنترل تقرب (Approach) ،

3 -  واحد کنترل مسیر پرواز (Area Control Center) .

واحد کنترل ترافیک دایت ، ترافیک هوایی در محدوده معمولا 5 ناتیکال مایلی هر فرودگاه می‌‌باشد ( هرناتیکال مایل تقریبا برابر 1852متر است) در حالی که ترافیک موجود در مسیر بین پایانه ‌های اصلی و همچنین نقاطی که به دلیل نداشتن ترافیک قابل توجه، نیازی به یک Approach مجهز ندارند، توسط واحد کنترل مسیر (ACC) هدایت می‌‌شوند و در مناطقی که بدلیل وجود چند فرودگاه حجم ترافیک هوایی و درگیری ترافیک هوایی ایجاب می کند واحد کنترل تقرب ( APP) مسئول هدایت ترافیک هوایی است. مانند فرودگاه های بزرگ در ایران مثل؛  مهرآباد، شیراز، اصفهان و ...

افرادی که مسئول کنترل ترافیک هوایی هستند را کنترلر می‌‌نامند، در بعضی از نقاط کم ترافیک پرسنل مورد نیاز بطور مشترک و هم‌زمان در TWR و APP با یکدیگر همکاری می‌‌کنند، در حالی که در دیگر نقاط، برج مراقبت پرواز وAPP کاملاً از  یکدیگر جدا بوده (مانند فرودگاه مهرآباد) و بطور مستقل عمل می‌‌کنند.

کنترلرهای یک فرودگاه موظف هستند با ایجاد جدایی بین پروازها که در مسیر خزش هواپیما (taxiways) یا مسیرهای ارتباطی فرعی و باندهای پروازی در حال حرکت می‌‌باشند، و همچنین برای آن دسته از هواپیماهایی که در محدوده هوایی آن فرودگاه در حال پرواز می باشند، شرایطی ایجاد نمایند تا هواپیماهای مذکور بتوانند حرکتی روان و کارآمد داشته باشند. مناطقی که در نزدیکی محدوده فرودگاه واقع شده‌اند از داخل برج مراقبت ، تحت نظارت قرار دارند. هماهنگ و مرتب کردن هواپیماهای ورودی برای نشستن در باند فرودگاه، و توزیع هواپیماهای خروجی و ارجاع کنترل آنها به واحدهای کنترل مسیر پرواز (ACC)، توسط واحد رادار انجام می‌‌پذیرد که در واحد APP واقع شده است . هر مرکز کنترل (ACC) مسئولیت کنترل منطقه‌ای به وسعت هزاران مایل را به عهده داردکه در ایران بالغ بر کل کشور می شود. مرکز کنترل ترافیک هوایی اوکلند واقع در ایالت کالیفرنیا مناطق زیادی از اقیانوس آرام را که مابین سواحل غربی آمریکا و گوام قرار دارند کنترل می‌‌کنند. مراکز کنترل عموماً ترافیک هوایی را به کمک رادارهای دوربرد کنترل می‌‌کنند. در نقاطی که دسترسی به رادار میسر نمی‌باشد کنترل و ایجاد جدایی بین هواپیماها با بهره گیری از روش پیچیده و سنتی کنترل بدون رادار صورت می‌‌پذیرد.

اهداف کلی مراقبت پرواز به نقل از اسناد بین المللی سازمان ایکایو به شرح زیر است:

1 - جلوگیری از برخورد هواپیماها بایکدیگر در فضای کنترل شده.

2 - جلوگیری از برخورد هواپیماهابا یکدیگر وباسایرموانع.

3 - تسریع وایجاد نظم در جریان پروازها.

4 - ارایه اطلاعات لازم و مفید درجهت ایمنی پروازها.

5 - کمک و مساعدت به هواپیمایی که در وضعیت اضطراری قرار دارد.