| کد خبر: 85524 |

حمل و نقل عمومی و نیمه عمومی چیست؟

تین نیوز | حمل و نقل عمومی چیست؟

حمل و نقل عمومی، تمامی سیستم های حمل و نقلی را دربرمی گیرد كه دارای مشخصه های زیر باشند:
- مسافران در ماشین مالكیتی خودشان سفر نكنند.
- سفر به صورت جمعی انجام شود نه انحصاری. به همین علت است كه در بسیاری از كشورها، تاكسی را جزو حمل و نقل عمومی محسوب نمی نمایند. در ایران نیز بتدریج این اتفاق در حال شكل گیری است.

حمل و نقل عمومی معمولا به سیستم های ریلی و اتوبوسی اطلاق می گردد. البته در یك تعریف فراگیرتر، هواپیمای مسافری و كشتی مسافری نیز جزو حمل و نقل عمومی محسوب می گردد.
مترادف های انگلیسی حمل و نقل عمومی:
Public transport
Public transportation
Public transit
Mass transit

حمل و نقل نیمه عمومی چیست؟
سیستم حمل و نقل خاصی است كه مشخصات آن مشابه حمل و نقل عمومی باشد، اما ظرفیت آن كمتر باشد مثلا مینی بوس و ون جزو حمل و نقل نیمه عمومی (paratransit) می باشند.
در اكثر كشورها حمل و نقل نیمه عمومی از مسیرها و برنامه زمان بندی خاصی تبعیت نمی كند و در سطح شهر گردش می كند. تاكسی هایی كه به صورت مشاركتی مورد استفاده قرار می گیرند، جزو این سیستم محسوب می گردند. البته در كشورهای بسیاری تاكسی از وسیله حمل و نقل نیمه عمومی نیز خارج شده و به عنوان حمل ونقل لوكس محسوب می گردد.

خواندنی ها

ارسال نظر

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.

  • تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.

  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

  • انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.

  • جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.

  • 0 0

    سخن پیامبر(ص) درباره کسانی که در ثواب و گناه مردم شریک هستند پیامبر خدا، حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله فرمودند: هر کسى که به کارى نیک امر کند یا از کارى زشت باز دارد، یا به کارى خیر راهنمایى کند یا حتّى به آن اشاره کند،[در ثواب آن عمل] شریک است. هر کس به بدى امر کند یا به آن دلالت یا اشاره کند، او نیز[در گناه عمل] شریک است. متن حدیث: پیامبر صلی الله علیه و آله: مَن أمَرَ بِمَعروفٍ أو نَهى عَن مُنکَرٍ أودَلَّ عَلى خَیرٍ أو أشارَ بِهِ فَهُوَ شَریکٌ و مَن أمَرَ بِسوءٍ أودَلَّ عَلَیهِ أو أشارَ بِهِ فَهُوَ شَریکٌ؛ " وسائل الشیعه، جلد ۱۶، صفحه ۱۲۴ "

  • 0 0

    مطابق این سخن پیامبر(ص) درباره کسانی که در ثواب و گناه مردم شریک هستند / / هر کسى که به کارى نیک امر کند یا از کارى زشت باز دارد، یا به کارى خیر راهنمایى کند یا حتّى به آن اشاره کند،[در ثواب آن عمل] شریک است. مطلب فوق که از سال ۸۸ تا امروز تحت عنوان: ترویج تفکر علمی و تخصصی حمل و نقل و ترافیک و استفاده از تجارب سایر کشورها در رسانه های مدیریت شهری مشغول چرخش و ترویج اعراض و اغلاط اساسی بوده است هم از جمله مصادیق محناج توصیه فوق بوده است. به دلایل متعدد:: …

  • 0 0

    … خصوصاً در مورد نمونه مطالب فوق نمام مفاهیم ترویج شده ترجمه از مفاهیم و تعقل دیگران است که شاید برای خودشان کاربرد و منافع نسبی داشته باشد ولی با زورآزمائی برای ترجمه و گرته برداری از اینگونه اصطلاحات زبانهای غیر خودی و غیر ملی و غیر مردمی هیچ خیری نصیب کشور نخواهد شد، مگر اینکه آنقدر فرهنگ سازی و تخصص کاری و متخصص پروری و آموزش عمومی دائمی برقرار شود تا کاملاً زبان مردم و کشور کلاً انگلیسی بشود تا شاید بهره نسبی عاید کشور شود!! _ بطور ساده و فارق از اصطلاحات خام و تعاریف نامفهوم فوق، غربی ها زمانیکه برای هر کاری نه تنها حمل و نقل، خواسته باشند خصوصی استفاده کنند، فوراً بحثپرداخت مبالغ و مالیات حداکثر ظرفیت را درخواست می کنند که در اصطلاح خودشان به لفظ " تکس " _ TAX معروف است و کار و اتفاق و بحثدیگری نیست. مانند اینکه یک نفر یک کوپه یل یک واگن قطار را برای یک مسیر درخواست می کند. حالا ما یک عمر باید تلف کنیم بقهمیم این لغت خارجی کوپه یا واگن یا ترن و قطار و … عمومی بود! یا خصوصی!!؟ همین اصطلاح را هم موقع درخواست تاکسی اعلام می کنند. _ برای ما هم حتی زمانیکه مسافربر شخصی دربستی کار کند خصوصی است چون مسافر مبالغ عموم را میپذیرد، همچنین زمانیکه اتوبوس و مترو در اختیار گرفته شوند عمومی نیستند و غیره. به همین دلیل زبان مردمی و فهم ملی است که مدیریت شهری نادانسته آنرا فروخته است و در حال حاضر زندگی در تهران و امثالهم گران و بیهوده و غیر ممکن است و تبدیل به هلاکت مردم شده است و مثلاً به جای اینکه نسبت جمعیت به تراکم محلی را کشف و رعایت کند، هر چند سال با تحمل دوران زجر و خرابی مبادرت به زیرساخت های مورد لزوم شهروندان می کند!؟ مثل راه آهن و ترمینالها و نمایشگاه ها و فقط مانده بیمارستان و کلانتری و مدارسو دانشگاه و … و همه را هم به خارج شهر انتقال بدهد! مگر مدیریت شهری به جای این همه دردسر تخریب و جابجائی، نسبت تراکم جمعیت محلی را در مساحت محدود و استاندارد با امکانات مورد لزوم رعایت می کرد بجز معاف شدن از این همه زجر انتقالات اماکن و زیرساختها و تخریب و هزینه زائد افزایش خیابان و تونل و راهبندان مصارف سوخت و اتلاف عمر مردم و افزایش آلودگی و دغدغه و درگیری رفت و آمد عمومی شهروندان، چه فرق دیگری هم با این طرحهای موجود مدیریت شهری داشت، بجز کاهش سوء استفاده های شخصی نامسئولان نامدیریت ناشهری!!؟؟ / /.