خیابانی که قرار بود به دست ناصرالدین شاه «شانزلیزه ایران» شود+ عکس
خیابان لاله زار قدمتی به درازای تاریخ پایتخت دارد. زمانی تنها یک باغ خارج از حصار شاه طهماسبی بود و به مرور به یکی از شلوغ ترین و پررفت وآمدترین خیابان های تهران تبدیل شد.
خیابان لاله زار قدمتی به درازای تاریخ پایتخت دارد. زمانی تنها یک باغ خارج از حصار شاه طهماسبی بود و به مرور به یکی از شلوغ ترین و پررفت وآمدترین خیابان های تهران تبدیل شد.
به گزارش تین نیوز به نقل از کجارو، روزگاری لاله زار مدرن ترین خیابان تهران نام داشت و بسیاری از اولین تجربه های مدرنیته را در حافظه خود ثبت کرده است. زمانی نیز به عنوان خیابان فرهنگی تهران قدیم از آن یاد می کردند.
شواهد امر می گوید که لاله زار باید پیش از سال ۱۱۹۰ خورشیدی به وجود آمده باشد. در عصر قاجاریه، این باغ مکان تفریح و تفرج پادشاهان به حساب می آمد و در سال ۱۱۵۴ خورشیدی و دوران فتحعلی شاه قاجار نیز، باغ لاله زار را محل سکونت رییس هیئت اعزامی ناپلئون بناپارت در نظر گرفتند. با توسعه شهر تهران، این باغ و اراضی اطراف آن نیز جزئی از محدوده پایتخت شد و روند رو به رشد خود را با سرعت پشت سر گذاشت.
سال ۱۲۵۲ خورشیدی و در عهد ناصری، ناصرالدین شاه در سفری به فرنگ، از تماشای خیابان شانزلیزه پاریس به وجد می آید. در بازگشت او، باغ لاله زار ۹۰ هزار تومان فروخته می شود و مسیری از میان این باغ می کشند تا خیابانی به سبک خیابان های اروپایی و شبیه شانزلیزه پاریس، در طهران آن روزها ساخته شود. اولین سیم تلگراف را از باغ لاله زار کشیدند، اولین چراغ گاز تهران قدیم را در شب های لاله زار روشن کردند، اولین سالن سینما و اولین مغازه گل فروشی هم در همین خیابان افتتاح شد. یک خط واگن اسبی، برای گشت زنی در خیابان لاله زار تدارک می بینند. «محله دولت» نیز در غرب باغ لاله زار، به عنوان جدیدترین محله مسکونی تهران، یکی از زیباترین و مصفاترین کوچه باغ ها و از مرغوب ترین اراضی شهر معرفی شد.
در دوران مشروطه، لاله زار اوج رونق و شکوفایی خود را پشت سر گذاشت و تا پایان عصر قاجاریه نیز، یکی از مهم ترین نقاط گردشگری پایتخت بود. در پایان عصر قاجار و اوایل دوره پهلوی نیز، خیابان لاله زار یا «شانزه لیزه تهران» نماد نوگرایی و هنر ایران را بر پیشانی داشت. خیابانی که ترکیبی از هنر و تجارت را در دل خود جای داده و تئاترها، سینماها، رستوران ها و ویترین مغازه های مختلف آن، رفت و آمد بسیاری را در این خیابان رقم می زد. امروزه از آن لاله زار طهران قدیم تنها «خانه امین السلطان» یا «خانه و باغ اتحادیه» باقی مانده که خوشبختانه از دام تخریب رها شده و به دست مرمت و بازسازی رسیده است. خیابان لاله زار قدیمی که امروزه به آن قسمت جنوبی لاله زار می گویند، حد فاصل خیابان جمهوری تا میدان توپخانه را شامل می شود؛ میدانی که خود داستان های شنیدنی در خاطر دارد.
