محسن رنانی

  • یکی از بیماری هایی که در این شرایط مدیران نیز به آن دامن می زنند سندروم کم خونی سازمانی است؛ یعنی اینکه به جذب و کار کردن با نیروهای توانمند و با استعداد کمتر توجه می کنند یا اغلب آن ها را نادیده می گیرند که در این شرایط یک اشتباه بزرگ مدیریتی است.

  • ما ایرانی‌ها برای همین زندگی عادی که از دست آن هم کلافه‌ایم، سه برابر آنچه منطقاً باید انرژی مصرف می‌کردیم، داریم انرژی مصرف می‌کنیم.

  • اما از اشکالات این نجار این بود که خیلی خود بزرگ بین بود و دیگران را تحقیر می‌کرد؛ گاهی خیلی بداخلاقی می‌کرد و حتی خشونت می‌ورزید؛ بین بچه‌هایش نیز فرق می‌گذاشت؛ اجازه نمی‌داد تا آنها خودشان آن‌گونه که دوست دارند زندگی‌شان را بسازند و در همه کارهای آنان دخالت می‌کرد.

  • ما همدیگر را دوست داریم و از حضور هم خرسندیم؛ به شرطی که فقط چند ساعت در روز و احتمالا از بعد از ظهرها تا هنگام خواب و حداکثر آخر هفته ها باهم باشیم...

  • مقامات ما خیلی باید پرت باشند اگر گمان کنند جمهوری اسلامی بدون اصلاحات ساختاری و افق گشایی (پاردایم شیفت)‌، بتواند طی ده تا بیست سال آینده به این اهداف دست یابد.

  • در غیاب نخبگان فکری توسعه، دولت‌ها آمدند و برای خودشان برنامه توسعه نوشتند، برنامه‌هایی که تئوری توسعه نداشت و هر دولت آرزوهای خود و منویات مقامات را در برنامه‌های توسعه گنجاند و مصوب کرد و منابع ملی را صرف آن کرد و حاصل این شد که ما نه‌تنها هنوز داریم درجا می‌زنیم، بلکه با توسعه‌ای نامتوازن و در‌هم‌ریخته روبه‌رو شده‌ایم.