یک کارشناس حوزه حمل ونقل با بیان اینکه انگیزه ایران از تفاهم نامه با کشورهای دیگر این است که وارد زنجیره های تامین جهانی شویم، گفت: اگر این تفاهم های همکاری و قراردادهای بین المللی در چابهار، برای ما به نقش یافتن ایران در بازارهای بین المللی، لجستیکی و حتی ترانزیتی منجر نشود، زیاد برایمان فایده ای نخواهد داشت.
اتصال ترانزیتی ایران به عراق - سوریه و مدیترانه بخشی از کریدور شرق - غرب است که کشورهای چین - غرب آسیا - مدیترانه و اروپا را در بر می گیرد. در این کریدور، ایران حلقه اتصال شرق به غرب از طریق عراق - سوریه - دریای مدیترانه و اروپا محسوب می شود.
جمهوری اسلامی ایران ازجمله کشورهایی است که به‌لحاظ قرار گرفتن در موقعیت جغرافیایی مناسب از مزایای ترانزیتی خوبی بهره‌مند است.
کارشناس حمل و نقل و ترانزیت با تأکید بر اینکه ضرورت دارد کشتیرانی تجاری در دریای خزر مورد تمرکز جدی نهادهای مربوطه قرار گیرد، گفت: دریای خزر می‌تواند محدودیت‌های ترانزیتی ایران به سمت شمال را محو کند.
کارشناس حوزه حمل ونقل بین المللی معتقد است که صلح‌نامه قره باغ به طور جدی تری محورهای ترانزیتی ایران را تهدید می‌کند.
دیپلماسی حمل و نقل که ارتباط درهم تنیده ای با دیپلماسی اقتصادی و دیپلماسی منطقه ای دارد بستر اصلی شکل گیری ترانزیت است، چرا که اصولا ترانزیت کالا در ارتباط با روابط تجاری سایر کشورها تعریف می شود. چنین رکن مهمی، هم در ایجاد زیرساخت ها و اتصالات ترانزیتی و هم در شکل گیری جریان عبوری کالا نقشی کلیدی دارد.
مشکلات اقتصادی در کشور باعث شده تا نیاز به درآمدهای ارزی جایگزین نفت، بیش از پیش احساس شود. در حال حاضر فرصت هایی پیش روی کشور است که می توان درآمدهای ارزی قابل توجهی از طریق آنها کسب نمود که یکی از مهم ترین آنها ترانزیت کالاهای بین‌المللی از خاک ایران است.
هم‌اکنون 37 پروژه ریلی جهت ساخت به شرکت ساخت و توسعه زیربناهای حمل و نقل کشور سپرده شده است و ساخت و تکمیل آن به بیش از 120 هزار میلیارد تومان اعتبار نیاز دارد.
