زمان مذاکرات کارشناسی هسته‌ای تعیین شد

تین نیوز | به نظر می‌رسد موقتا بحث‌ها و گمانه‌های داخلی در خصوص مذاکرات هسته‌ای به پایان رسیده است. نه اینکه دیگر منتقدی نباشد یا تمام صاحب نظران و حتی برخی دلواپسان به اتفاق نظر رسیده باشند اما می‌شود گفت که تفاهمنامه لوزان بیش از این مجالی برای کشمکش‌های سیاسی ندارد؛ با این همه، این آرامش چندان پایدار نخواهد بود.

اتحادیه اروپا از دور جدید مذاکرات خبر داده و اعلام کرده است مذاکرات هسته‌ای ایران و کشورهای 1+5 با نشست عراقچی و اشمید آغاز و 22 تا 23 آوریل یعنی چهارشنبه و پنجشنبه هفته پیش رو با حضور مدیران سیاسی ایران و همه کشورهای 1+5 در وین دنبال می‌شود.

این درحالی است که مجلس سنای ایالات متحده آمریکا در مصوبه‌ای با محتوای نظارت کامل بر توافق هسته‌ای آمریکا با ایران، نگاه خود را بر کاخ سفید تحمیل کرده است. مساله‌ای که جان کری و اوباما بارها و بارها گفته‌اند که نباید (و نمی‌گذارند) مانع از حصول یک توافق خوب با ایران شود. دولت اوباما حتی نگرانی‌های هم‌پیمان و شریک همیشگی‌اش، تل‌آویو را نیز بی مورد می‌داند و خطاب به نتانیاهو اعلام کرد که برای رسیدن به اهدافشان، راه‌حلی بهتر از توافق با ایران وجود ندارد؛ توافقی که البته به گفته دیپلمات‌های آزمون پس داده کشورمان، قرار است عزتمندانه و با رعایت خط قرمزهای ایران باشد.

با این همه هنوز که هنوز است، منطقه و جهان‌ در التهاب مذاکرات هسته‌ای ایران به سر می‌برد؛ ولو در آرامش نسبی. از سوی دیگر، فدریکو موگرینی (مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا) ابراز اطمینان کرد که قانون‌گذاران آمریکایی توافق هسته‌ای نهایی با ایران را تایید خواهند کرد. به گزارش پایگاه خبری «داو جونز»، موگرینی این مطلب را در واکنش به توافق سناتورهای آمریکایی درخصوص نظارت کنگره بر نتیجه نهایی مذاکرات با ایران بیان کرد.

وی در حاشیه نشست دو روزه وزیران امور خارجه گروه هفت در «لوبک» آلمان، اظهار کرد: همزمان با ادامه مذاکرات نهایی، دیپلمات‌ها برای ایجاد اجماع سیاسی در کشورهای درگیر مذاکرات تلاش می‌کنند.

این مطلب نشان می‌دهد که جدای از مفاد توافق احتمالی پیش رو، آنچه به طور خاص طرفین مذاکره‌کننده را به خود مشغول می‌دارد نه میزان غنی سازی است و نه تعداد سانتریفوژهاست.

به نظر می‌رسد جمهوری اسلامی ایران و باقی کشورهای طرف توافق، برای نخستین بار به یک اندازه خطر افراطی‌گری و تندروی‌های سیاسی در مناسبات بین‌المللی را درک می‌کنند.

موگرینی، در پاسخ به این پرسش که آیا چنین اجماعی حاصل خواهد شد، گفت: اطمینان دارم که اینگونه است؛ هم در آمریکا و هم در کشورهای دیگر. همچنین اطمینان دارم که آمریکا- هم دولت و کنگره آن کشور- درک می‌کند که این توافق به نفع امنیت همه در سطح منطقه و در جهان است. همچنین معاون وزیر خارجه روسیه همزمان با این اظهارات موگرینی اعلام کرد که اطمینان دارد همه شرکت‌کنندگان در مذاکرات هسته‌ای، اراده کافی برای رسیدن به توافق هسته‌ای را دارند.

‌سرگئی ریابکوف‌ از تلاش مسکو در کمک به حل موضوع هسته‌ای مورد بحث ایران با قدرت‌های جهانی در آخرین دور از مذاکرات هسته‌ای تا تاریخ ۲۴ نوامبر خبر داد. این موضع‌گیری اما، تنها اقدام روسیه در جهت حمایت از مذاکرات و فعالیت هسته‌ای ایران نبود. رییس‌جمهور روسیه در نشست خبری سالانه خود، ضمن حمایت مجدد از قرارداد فروش موشک‌های S300 به ایران، نسبت به اظهارات منفی برخی کشورهای اروپایی واکنش نشان داد.

ولادیمیر پوتین بیان کرد: ما به طور یکجانبه اجرای این قرارداد را به حال تعلیق درآوردیم و اکنون با توجه به پیشرفت‌های به دست آمده در روند حل مساله هسته‌ای ایران‌، ما دیگر دلیلی برای ادامه این تعلیق یکجانبه نمی‌بینیم. وی افزود: تحویل سامانه‌های موشکی دفاع هوایی اس 300 به ایران به هیچ‌وجه تهدیدی برای اسرائیل نیست و با توجه به اوضاع در منطقه‌، هدف از آن بازدارندگی است. با این اوصاف به نظر می‌رسد که ایران و 1+5 جدای از رایزنی‌ها در سطوح مختلف مساله هسته‌ای‌ با شتاب و سرعت بیشتری به سمت رسیدن به توافق نهایی گام بر می‌دارند.

مساله‌ای که به نظر می‌رسد جدای از جمهوری اسلامی ایران، منطقه و جهان نیز به نسبت خود از آن سهم می‌برند و شواهد نشان می‌دهد که جز اسراییل و افراطیون، هیچ کس نگران این مذاکرات نیست. شاید با شروع دور تازه مذاکرات، این آرامش نسبی پدید آمده دوباره بر هم بخورد اما‌ تا این جای کار تمام طرفین بر یک پایان خوش برای سریال هسته‌ای ایران اتفاق‌نظر دارند.