◄آیا ایرباس جهان را تغییر می‌دهد یا آسیا ایرباس را؟!
فرنوش جهرمی*
تین‌نیوز| 42 سال پیش، زمانی که ایرباس اولین هواپیمای A300B2 خود را به ایرفرانس تحویل داد، آسیا در شرایط آشفته‌ای به سر می‌برد. جنگ در ویتنام و کامبوج و پایان یافتن حکومت فاجعه بار مائو، اقتصاد چین را تبدیل به یک گدای ژنده‌پوش کرده بود. این در حالی بود که انقلاب صنعتی در ژاپن، مالزی و کره جنوبی آغاز شده بود و کشوری مانند سنگاپور علیرغم وضعیت ورشکسته منطقه با استانداردهای زندگی نسبتا بالایی در حال توسعه و پیشرفت بود.
از طرفی دیگر در این سوی جهان، ظهور یک شرکت هواپیماساز اروپایی، یک تهدید جدی برای آمریکایی بود که عطش تسلط به تمام دنیا را داشت. ایرباس نیز برای اینکه بتواند در این رقابت بین اقیانوسی، شروعی قدرتمندانه را داشته باشد به مشتری خانگی‌اش، ایرفرنس تکیه کرده بود. پس از آن شاید یکی از دلایلی که ایرباس در 19 سال ابتدایی توانست تنها 1000 فروند از هواپیماهایش را به فروش برساند، دلبری ملکه آسمانها بویینگ 747 بود که کمتر ایرلاینی می توانست از آن بگذرد. اما به مرور، سیر رشد سفارشات ایرباس افزایش یافت. در یک رکورد جدید این شرکت توانست در 19 ماه، 1000 فروند هواپیما را تحویل دهد تا 10
هزارمین فروند آن در تاریخ 14 اکتبر 2016 نصیب سنگاپور ایر شود. سنگاپور کشوری از آسیای شرقی...
چه کسی در سال 1974 می توانست باور کند روزی آسیا و اقیانوسیه تبدیل به بزرگترین بازار هواپیماهای ایرباس شود؟ به طوری که 3500 فروند از هواپیماهایش برای این منطقه ساخته شده و از سه مشتری بزرگش، دو ایرلاین متعلق به چین باشد؟!
در اوج بحران مالی جهانی در سال های 2007 تا 2009 که صنایع زیادی در آن متضرر شدند، کشورهای آسیای شرقی با خرید هواپیماهای بلند بردی چون ایرباس 380 نوظهور، نه تنها ایرباس را از سرپا نگه داشتند، بلکه با برنامه ریزی مناسب توانستند با پیشرفته ترین و جدیدترین هواپیماهای جهان، خود را به کیفیت بالایی در ارائه خدمات به مسافرین برسانند. بی دلیل نیست که امروزه از 10 ایرلاین برتر جهان 8 جایگاه متعلق به ایرلاین های آسیا و اقیانوسیه است.
گرچه امروزه ایرباس جزو یکی از سر دم داران برتر تولید کننده هواپیما در جهان است،اما چندی است شرایط برای این شرکت سخت شده است. پس از اینکه در ماه گذشته به دستور مرکز تجارت جهانی، یارانه اتحادیه اروپا به ایرباس قطع شد، این شرکت برای کاهش هزینه ها و به گفته خودشان افزایش سرعت تصمیم گیری ها، همه زیر بخش های خود را تحت یک شرکت واحد ادغام کرد و زیر یک سقف گرد هم آورد. از سوی دیگر با کاهش سفارشات ایرباس A380 و اقدام جدید برخی از شرکت های هواپیمایی همچون سنگاپور ایر برای کنار گذاشتن این هواپیما، ، ایرباس تصمیم گرفت تا تولیدات این هواپیما را در سال بعد از 2.5 هواپیما
در ماه به یک هواپیما در ماه کاهش دهد.
البته یکی از دلایل کنار گذاشتن هواپیماهای چهار موتوره ای همچون ایرباس A380 و B747 که به نسبت هواپیماهایی چون A350 و B777 مصرف سوخت بالاتری دارند، افزایش قیمت جهانی نفت است. بر اساس آخرین توافق شرکت های تولید کننده نفت در مجمع بین المللی انرژی که از 26 تا 28 سپتامبر در الجزیره برگزار شد، با هدف جلوگیری از کاهش قیمت نفت، مقرر شد از تولید افزون نفت جلوگیری شود. در صورتی که این توافق در اجلاس جهانی اوپک که 30 نوامبر برگزار می گردد، مصوب شود، باید در انتظار افزایش قابل ملاحظه قیمت نفت باشیم. بدون شک این موضوع بیش از پیش ایرلاین ها را مجاب به کنار گذاشتن هواپیماهای چهار
موتوره ای چون A380 خواهد کرد.
با همه این شرایط ایرباس کماکان رو به جلو حرکت می کند و بر روی دیگر ناوگان های بلند برد جدید خود همچون A350 حساب ویژه ای باز کرده است.
با این بررسی ها و نگاهی به آینده این سوال مطرح می شود، هنگامی که ایرباس 20 هزارمین هواپیمایش را تحویل دهد، اوضاع برای این شرکت چگونه تغییر خواهد کرد؟! غیر منطقی به نظر نمی رسد اگر تصور کنیم چین که در حال حاضر بزرگترین اپراتور هواپیماهای ایرباس است، در سال 2040 به یکی از قدرتمند ترین پایگاه های هوافضایی جهان تبدیل شود. اما آیا ممکن است در این بین با وجود تمرکز چشمگیر تکنولوژی ایرباس در این کشور، ادغام دیگری صورت بگیرد و تولید کننده اروپایی تبدیل به تولید کننده آسیایی شود؟!
*کارشناس هوانوردی-گروه تحلیلی اتاق خبر ایرونیوز
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.
تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.
انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.
جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.