| کد خبر: 102820 |

◄ جاده‌های جان / قسمت اول

تین‌نیوز| آمارها نشان می‌دهد در دنیا به ازای هر ۱۰ هزار خودرو حدود ۹ نفر کشته می‌شوند، درحالی‌که در ایران به ازای این تعداد خودرو، ۳۷ نفر کشته می‌شوند. اگر میانگین ۲۳ تا ۲۷ هزار کشته در حوادث رانندگی در طول سال را همراه با میانگین ۲۵۰ هزار زخمی این حوادث در نظر بگیریم، گویی هرسال در ایران جنگی بسیار عظیم با تلفاتی سرسام‌آور اتفاق می‌افتد.

به گزارش تین‌نیوز، طبق اعلام سازمان پزشکی قانونی در آخرین آمار در مدت تنها هفت ماه، حدود ۱۱ هزار نفر بر اثر حوادث جاده‌ای فوت و ۲۰۴ هزار و ۷۴۱ نفر مصدوم شده‌اند، بر اساس اعلام پژوهشكده بیمه مركزی ایران، کشور ما از نظر تصادفات رانندگی در بین ۱۹۰ كشور جهان، رتبه ۱۸۹ را به‌ خود اختصاص داده و از این‌ جهت، تنها كشور سیرالئون در غرب قاره آفریقا است كه وضعیت نامناسب‌تری نسبت به ایران دارد. در مقایسه با برخی از کشورهای آسیایی هم می‌توان گفت میزان تلفات تصادفات رانندگی در ایران ۲۵ برابر ژاپن و ۲ برابر ترکیه است.

در این میان هرچند استاندارد نبودن جاده‌ها و خودروهای غیر ایمن جایگاه بالایی در این فاجعه دارند، اما کلید حل این مشکل در دست عموم مردم است، کلید در دست مردمی است که می‌توانند حتی باوجود مشکلات جاده و خودرو تلفات را به صفر برسانند، مردم ما در چند سال اخیر به‌خوبی قدرت تأثیرگذاری خود را به تصویر کشیدند، از رقم زدن و کنترل جریان‌های سیاسی گرفته تا تغییر لباس کاروان المپیک!

تأمل در این امر تنها یک نتیجه دارد، مردمی چنین‌ تأثیرگذار، تنها به یک مسئله برای اقدام جمعی نیاز دارند؛ مسئله شدن! اگر تاکنون حجم تصادفات به حد مطلوب و منطقی‌ای نرسیده به این دلیل است که مردم از عمق فاجعه و نقش تعیین‌کننده خود کم‌اطلاع‌اند.

امروزه با توجه به نفوذ گسترده رسانه‌های جمعی و نقش تعیین‌کننده این رسانه‌ها به‌ویژه شبکه‌های مجازی، باید نگاه خانمان‌برانداز و وامصیبتا به این مقوله را فراموش کرد و به‌جای برگزاری نشست‌های پرهزینه در تبیین نقش تخریب‌گر شبکه‌های مجازی در نهاد خانواده، به سمت تبیین ظرفیت‌های بسیار این شبکه‌ها در اطلاع‌رسانی و آگاهی بخشی پیش برویم.

فناوری‌های نوین تنها ابزاری بی‌طرف هستند که ظرفیت استفاده در مقدس‌ترین و پلیدترین امور رادارند، انتخاب با ماست.

با نگاهی این‌چنین به جایگاه مردم و فنّاوری، فضا برای اقدامات لازم جهت کاهش میزان تلفات حوزه حمل‌ونقل بازشده و شاید برای همیشه بتوان هر سه سر غول تلفات جاده‌ای که اشتباهات مردم، خودروهای غیراستاندارد و جاده‌های خطرناک است را از تنش جدا کرد.

در همین خصوص پایگاه خبری تین‌نیوز با برگزاری میزگرد تخصصی در حوزه حمل‌ونقل راهکارهای کاهش تلفات جاده‌ای را با کارشناسان امر به بحث نشست که به شرح زیر است؛

حمید نجف؛ کارشناس حمل‌ونقل:
18000 نفر تلفات درسال رقم بسیار هولناکی است، شاید حتی پذیرفتن و باور کردن اینکه هرسال 18000 نفر از هم‌وطنانمان به دلیل یکسانی فوت می‌کنند کار راحتی نباشد، اما متأسفانه این آمار حقیقت دارد و باید این مطلب را پذیرفت، اما در این‌ بین یک علامت سؤال بسیار بزرگ به چشم می‌خورد و این سؤال این است که چرا در مواجهه با چنین آمار و ارقام ترسناکی، واکنش جدی‌ای از سوی هیچ نهاد و سازمانی نمی‌بینیم، حتی شرایط به‌گونه‌ای است که مردم هم برخورد لازم را با چنین موضوعی ندارند.

در کشور ما سخن از مشکلات بسیار به میان می‌آید، از مشکل اشتغال گرفته تا مسکن و تورم و رکود و مسائلی ازاین‌دست، اما هنوز 18000 کشته در سال تبدیل به یک مسئله و مشکل نشده، باوجود اهمیت فوق‌العاده بالای این مسئله، هنوز محلی از اعراب ندارد.

تصور کنید اگر شخصی در بخش مسکن با مشکل روبه‌رو باشد، جانش را از دست نمی‌دهد، نهایتاً با مسائلی مواجه خواهد بود که البته قابل‌حل است و همین‌طور مشکل بیکاری و این‌گونه مسائل، اما در این بخش خسارت‌ها قابل جبران و مشکلات قابل‌حل نیستند، علاوه بر این بازتاب‌های این موضوع در جامعه و ناهنجاری‌هایی که با این تلفات به وجود می‌آید، نکته دیگر اینکه این رقم مربوط به تلفات است و تعداد بسیار بیشتری در جریان بستری شدن و روند رسیدگی فوت می‌کنند.

سوانح جاده‌ای و تلفات ناشی از آن مربوط به یک یا دو سال نمی‌شود، بلکه هرساله با چنین حجمی از تلفات مواجهیم، لذا سکوت مردم و نهادها در این مورد بسیار تعجب‌برانگیز و غیرقابل‌ هضم است.

در تحلیل علت سوانح جاده‌ای معمولاً ما سه دسته کلی را مدنظر داریم، عامل انسانی، عامل خودرو و عامل جاده که این سه مورد عوامل اصلی تصادف را شامل می‌شوند و هرگونه اقدامی در راستای کاهش این حجم باید این موارد را در نظر داشته باشد، از سوی دیگر در بررسی‌ها مشخص‌شده که بیشترین تأثیرگذاری مربوط به بخش عامل انسانی است بنابراین هر اقدامی در این زمینه نیازمند توجه به عامل انسانی است.

امیر عبدالرضا سپنجی استاد دانشگاه،کارشناس و مشاور رسانه:
قبل از هر چیز مطلبی که باید عرض کنم این است که بنده این جلسه و نشست‌های این‌چنینی که موجبات نزدیکی دانشگاه و جامعه را فراهم می‌کند را بسیار کاربردی و مفید میدانم و خوشحالم که در چنین جلسه‌ای حضور دارد.

در رابطه با موضوع و محور جلسه باید عرض کنم همان‌طور که دوست عزیز و گرامی جناب آقای نجف فرمودند، سه عامل مهم نیروی انسانی، جاده و اتومبیل بسیار حائز اهمیت هستند و گفتگوهای ما باید به سمت‌وسوی اصلاح این سه بخش برود، در رابطه با خودرو و جاده، محدودیت‌هایی وجود دارد که قدری روند کار را کند می‌کند، موانعی مثل بودجه و قوانین دست‌وپا گیر و تصمیم‌های مدیریتی و مسائلی ازاین‌دست، اما عامل انسانی را می‌توان تا حدودی کنترل کرد.

شاید گفتن اینکه عصر ما عصر ارتباطات است تکرار مکررات باشد اما هرگز نمی‌توانیم از اهمیت ویژه حوزه ارتباطات در این مسئله چشم‌پوشی کنیم، امروزه پیشرفت فناوری‌های ارتباطاتی و نسل جدید شبکه‌های مجازی امکانات بسیاری را در اختیار ما قرار داده است.

برخلاف نظر دوستان که می‌گویند فرهنگ‌سازی واژه‌ای نخ‌نما شده است باید بگویم تنها راه‌حل برای چنین مسئله‌ای فرهنگ‌سازی با در نظر گرفتن فنّاوری‌های جدید است.

البته به اعتقاد بنده عامل خودرو نقش پررنگ‌تری دارد، اینکه راننده بداند ترمز استانداردی دارد، اینکه سیستم کنترل خودرو در وضعیت مطلوبی باشد، بسیار مهم و تأثیرگذار است، البته راهکار بهبود وضعیت کیفیت خودرو را هم درگرو همین امکانات ارتباطی نوین میدانم، به‌هرحال باید بپذیریم خودروساز هم بخشی از جامعه است، باید بپذیریم که ترویج یک فرهنگ در جامعه تأثیر بسیاری بر تمام حوزه‌ها دارد.

خواندنی ها

ارسال نظر

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.

  • تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.

  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

  • انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.

  • جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.

  • hn. najaf @ gmail. com 0 0

    سلام و ارادت ضمن تشکر از تین نیوز بابت پرداختن به این موضوع بسیار مهم دو نکته اضافه میکنم بر اساس آخرین آمارها و مقایسه آن طی ده سال اخیر ما از رقم وحشتناک ۲۷۰۰۰ نفر در سال به حدود ۱۶۰۰۰ نفر در سال گذشته رسیده ایم که این امر به هر حال تابع برنامه ها و سیاستگذاریهای جدید دولت و البته عنایت و توجه بیشتر مردم نسبت به این مسئله بوده است؛ پیش بینی می شود که این روند کاهشی در سال جاری هم ادامه داشته باشد. موضوع بعدی توجه به محور آموزش و برنامه های بلند مدت فرهنگی است که می تواند طی دو دهه آینده این ارقام را تا زیر ۵۰۰۰ نفر در سال کاهش دهد؛ البته بعضی خوشبین تر از بنده فکر می کنند که امیدوارم نظر آنان تحقق یابد. ارادتمند حمید نجف