◄در چهار دهه پس از انقلاب تنها ۳۰۰ واگن در کشور تولید شده

تین‌نیوز| به طور کلی در کشور واگن‌های متنوعی وجود دارد؛ اما آنچه عموما مورد توجه قرار می‌گیرد واگن‌های باری و مسافری است.
 
به گزارش تین‌نیوز، در حال حاضر حدود 2500 واگن باری و بین 2000 تا 2100 واگن مسافری در ناوگان حمل‌ونقل ریلی کشور فعالیت می‌کنند.
 
در این میان متوسط عمر واگن‌های مسافری بالای 30 سال است و علت این موضوع را می‌توان در نبود واردات و تولید برای پاسخ به نیاز صنعت ریلی عنوان کرد.
 
یکی از اعضای هیات مدیره انجمن صنفی شرکت‌های حمل‌ونقل ریلی و خدمات وابسته در گفت‌وگو با تین‌نیوز در رابطه با عمر ناوگان ریلی کشور می‌گوید: در واقع در طول 40 سالی که از انقلاب اسلامی می‌گذرد به جرات می‌توان گفت که شاید تا کنون فقط 300 واگن مسافری در کشور تولید شده که این رقم بیانگر آن است که تولید واگن در هر سال حتی به 10 عدد هم نمی‌رسد.
 
ابولقاسم سعیدی در ادامه می‌گوید: به همین جهت متوسط عمر واگن‌های مسافری نسبت به واگن‌های باری بیشتر است و این بخش از صنعت ریلی کشور نیاز به مرمت و رسیدگی بیشتری دارد.
 
به گفته سعیدی، عمر واگن‌های باری بین 25 تا 27 سال است؛ چراکه در سال‌های اخیر بازار واردات واگن‌های باری رونق بیشتری داشته است.
 
او می گوید: در سال‌های پس از انقلاب، حدود 500 دستگاه واگن باری از کشورهای آسیای مرکزی به ویژه روسیه و اوکراین به کشور وارد شد؛ البته در سال‌های مذکور تولیدات داخلی نیز روند متعادلی را طی می‌کرد و می‌توانست بخشی از نیازهای این صنعت را تامین کند.
 
سعیدی در ادامه می‌گوید: طبق برنامه‌ریزی‌ها توسعه صنعت ریلی کشور از برنامه چهارم پیش‌بینی شده بود که به دلیل نبود بستر مناسب طرح‌ریزی‌های صورت گرفته مجال تحقق نیافت و به دوره‌های بعد منتقل شد.
 
 در حال حاضر نیز بر اساس اعلام شرکت راه‌آهن برای اینکه اهداف سه دوره گذشته برنامه‌های توسعه در رابطه با صنعت حمل‌ونقل ریلی تحقق پیدا کند، نیاز است که سهم ریل از حمل‌ونقل کشور به درصدهای پیش‌بینی شده برسد.
 
به این ترتیب باید 2500 واگن مسافری و تعداد 25000 هزار واگن باری به ناوگان حمل‌ونقل ریلی کشور تزریق شود.
 
سعیدی در ادامه می‌افزاید: از دیگر اقدامات صورت گرفته در این زمینه می‌توان به بخشنامه خروج واگن‌های مسافری بالای 55 سال از ناوگان که در سال جاری ابلاغ شد، اشاره کرد.
 
در همین راستا نزدیک به 100 دستگاه از واگن‌های قدیمی توسط شرکت راه‌آهن از چرخه فعالیت کنار گذاشته شد؛ در نتیجه در سال جاری تعداد واگن‌های مسافری باز هم کاهش پیدا کرد.
 
کاخانه‌های تولیدکننده واگن‌ مسافری در کشور زیاد نیست و به جز چند تولیدکننده از جمله واگن‌پارس، واگن پلور و واگن تهران که در زمینه تولید واگن‌های مترو فعالیت می‌کند، سرمایه‌گذاری چشمگیری در این زمینه انجام نشده است.
 
ابولقاسم سعیدی همچنین می‌گوید: البته باید توجه داشت که همین چند کارخانه محدود هم با مشکلات عدیده‌ای روبه‌رو هستند که از جمله مهمترین این مسایل، معوقات بیمه و مالیات، بدهی‌های انباشته و نبود نقدینگی است.
 
علاوه‌بر این پروسه تولید واگن‌های مسافری هم حدود 1 سال طول می‌کشد که به صرف اعتبار 2.5 میلیارد تومانی نیازمند است.
 
این بدان معنا است که تولیدکننده واگن مسافری باید از نقدینگی مناسبی برخوردار باشد؛ اما وضعیت اقتصادی کشور در حال حاضر به گونه‌ای نیست که بتواند سرمایه‌گذار را به تولید واگن مسافری سوق دهد.
 
سعیدی در ادامه می‌گوید: در این میان خریدار فقط 25 درصد مبلغ محصول را می‌پردازد، سازنده باید 2 میلیارد تومان نقدینگی داشته باشد و با صرف مدت زمان یک‌ساله به تولید واگن بپردازد.
 
حال آنکه واگن‌های باری را می‌توان با هزینه‌ای در حدود 250 تا 300 میلیون تومان در کشور تولید کرد.
 
او می‌افزاید: در واقع مشکلات واگن‌های باری بسیار کمتر از مسافری است و ایجاد شرایط تولید این محصولات در داخل کشور به مراتب در دسترس‌تر است.
 
از طرفی سیاست‌های کنونی دولت نیز بر رعایت اقتصاد مقاومتی و حمایت از تولید ملی تاکید دارد؛ اما در این میان این موضوع در نظر گرفته نشده است که صرف نظر از اینکه امکان تولید در کشور وجود دارد، باید دید که آیا دسترسی به نقدینگی لازم برای سرمایه‌گذاری هم امکان‌پذیر است؟
 
در حقیقت، زمانی که نقدینگی برای تولید تامین نمی‌شود، اگر بتوانیم واگن‌هایی با عمر کمتر وارد کنیم عملا قیمتی در حدود 15 تا 20 درصد پایین‌تر از تولید داخلی را پرداخته‌ایم.
 
باید توجه داشت که در شرایط کنونی تولیدکنندگان داخلی توان مالی ندارند و از طرفی خریداران نیز با کمبود نقدینگی مواجهند، بنابراین تولید محصولات صنعت حمل‌ونقل ریلی در داخل کشور، پیش از رفع مشکلات موجود بعید به نظر می‌رسد.