◄ شیلی را کشف کنید: از کویر آتاکاما تا پارک ملی تورس دل پین
شیلی کشوری است با فرهنگ غنی، شهرهای رنگارنگ و طبیعتی بکر. از خیابانهای پرجنب و جوش سانتیاگو و والپارایزو گرفته تا کوه‌ها، سواحل و بیابان‌های اسرارآمیز، هر سفر به شیلی یک داستان تازه برای کشف کردن است. این راهنما شما را با بهترین جاذبه‌ها، غذاها و نکات سفر به شیلی آشنا می‌کند.
شیلی، کشور بلند و باریک در آمریکای جنوبی، مقصدی بینظیر برای گردشگران طبیعتدوست و ماجراجو است. از کویر خشک آتاکاما در شمال تا جنگلهای پاتاگونیا در جنوب، و از کوههای آند تا سواحل اقیانوس آرام، تجربهای فراموشنشدنی در انتظار شماست. پایتخت سانتیاگو با سیستم حملونقل پیشرفته و مراکز فرهنگی و خرید، نقطه شروعی ایدهآل برای سفر شماست.
به گزارش تین نیوز، این کشور دارای مرزهای مشترک زیادی است و مساحت آن نیز در وضعیت ۷۵۶ کیلومتری ارزیابی می شود. شیلی از طرف غرب توسط اقیانوس وسیع آرام فراگرفته شده است. بیابان خشک آتاکاما نیز در شمال این کشور قرار دارد و در جنوب این کشور محدود به جنگل های غیرقابل عبور پاتاگونیا است.
به طور کلی طبق سرشماری های صورت گرفته جمعیت این کشور بیش از ۱۹ میلیون نفر است. زبان رسمی در کشور شیلی اسپانیولی است، واحد پول این کشور پزوی شیلی است و از نظر زمانی این کشور ۶ ساعت و نیم از تهران عقب تر است.
حدود ۱۰ هزار سال پیش، مردم سرخ پوست مهاجر در داخل دره های حاصل خیز و در امتداد ساحلی که هم اکنون شیلی نامیده می شود، به ساخت و ساز پرداختند و ساکن شدند. اینکاها امپراتوریشان را تا آنچه امروزه شیلی شمالی خوانده می شود گسترش دادند و به این ترتیب شیلی امروزی پدید آمد. قیام های اصلی در این کشور بر اساس یورش های بومی فراهم شده است و لغو برده داری بخشی از تاریخ مهم این کشور است.
لباس سنتی رایج مردان شیلی، چامانتو (chamanto) نام دارد که شبیه شنل و بافته شده از ابریشم و پشم است و در طراحی آن از روبان های قرمز و گلدوزی های زیبا با طرح گل زنگوله ای شیلی و حیوانات ملی این کشور استفاده می شود.
اغلب این لباس های زیبا و به رنگ روشن را که با روبان های رنگارنگ و گلدوزی های زیبا مزین شده، در جشن ها و پایکوبی ها و مراسم های ملی می پوشند.
یکی از نکته های مهم در کشور شیلی دریافت مالیات بیشتر از خانواده بیشتر از 2 فرزند است. مردم کشور شیلی قوانین شهری و روستایی را از هم جدا کرده اند و این موضوع از دید آن ها اهمیت زیادی دارد.
زبان کشور شیلی زبانی عمیق با بافت قدیمی است و احترام به دستور زبان کشور شیلی بسیار مهم است. حجاب کشور شیلی نیز شرایط مخصوص به خود را دارد و از کلاه گرد بر روی سر استفاده می شود.
آب و هوا و طبیعت زیبا
شیلی کشور پهناوری است و با توجه به موقعیت جغرافیایی که دارد نیز از آب و هوایی بسیار متنوع بهره می برد. در نواحی بیابانی این کشور می توانید شاهد آب و هوایی گرم باشید و در برخی از نواحی دیگر این کشور با آب و هوایی مرطوب مواجه شوید و در مناطق کوهستانی نیز با یخچال های طبیعی را ببینید.
- کویر آتاکاما: خشکترین بیابان غیرقطبی جهان، مناسب برای ستارهشناسی و تجربه طبیعت بکر.
- پارک ملی تورس دل پین: کوههای سر به فلک کشیده، یخچالهای طبیعی و حیات وحش منحصر بهفرد. بهترین زمان بازدید: اواخر تابستان.
- جزیره ایستر: مجسمههای موآی، غواصی و سواحل شنی در جنوب اقیانوس آرام.
- جزیره پنگوئنها (Magdalena): زیستگاه بیش از ۱۲۰ هزار پنگوئن ماژلانی، مقصد اکوتوریسم محبوب.
- آتشفشان ویلاریکا: یکی از فعالترین آتشفشانهای شیلی با دریاچه گدازه فعال در دهانه.
پودو (Pudu)، کوچکترین گوزن جهان، حیوان بومی شیلی محسوب می شود. این گوزن های کوچک بین ۴۵ تا ۸۵ سانتی متر قد دارند و در جنگل های انبوه کوههای آند زندگی می کنند.
همچنین، گل زنگوله ای شیلی (Chilean Bellflower)، گل ملی این کشور محسوب می شود که در جنگل های بارانی جنوب شیلی رشد می کند. این گل، گیاهی است همیشه سبز، بالارونده که به راحتی از درختان و درختچه ها بالا می رود.
شهرها و فرهنگ
- سانتیاگو: پایتخت با مراکز تاریخی، موزهها و سیستم مترو و اتوبوس پیشرفته.
- والپارایزو: شهر بندری رنگارنگ و میراث جهانی یونسکو، مرکز جشنوارهها و هنرهای خیابانی.
- لا سرنا: سواحل طولانی، فانوس دریایی و معماری استعماری.
حمل و نقل بین شهری
حمل و نقل در شیلی بیشتر از طریق جاده است. جنوب این کشور مستقیماً از طریق جاده و بدون سفر از طریق آرژانتین به مرکز شیلی متصل نیست و حمل و نقل دریایی نیز در آنجا نقش دارد. راه آهن از نظر تاریخی در شیلی مهم بود، اما اکنون نقش نسبتا کمی در سیستم حمل و نقل این کشور ایفا می کند. به دلیل موقعیت جغرافیایی کشور و فواصل طولانی بین شهرهای بزرگ، حمل و نقل هوایی نیز مهم است.
راه آهن شیلی (به جز چند خط صنعتی اختصاصی ) توسط شرکت دولتی Empresa de los Ferrocarriles del Estado (EFE) اداره می شود که یک برنامه سرمایه گذاری بزرگ را در سال 2005 تکمیل کرد.
مدت زمان طی سفر با قطار بیشتر از اتوبوس طول می کشد و راحتی آن قابل مقایسه است. قیمت ها نیز تمایل به غیر رقابتی بودن دارند. حمل و نقل ریلی بار نیز از سوی صنعت حمل و نقل آسیب دیده است و به دلیل اهرم بسیار زیادی که اتحادیه رانندگان کامیون می تواند در صورت احساس خطر برای آنها به ارمغان بیاورد، به این کار ادامه خواهد داشت.
اداره کل هوانوردی غیرنظامی شیلی (Dirección General de Aeronáutica Civil) مرجع هواپیمایی کشوری شیلی، در مارس 1930، به دنبال راه اندازی نیروی هوایی شیلی ایجاد شد ه است و دفتر مرکزی آن در Providencia، سانتیاگو است.
لاتام ایرلاینز (LATAM Airlines) بزرگترین شرکت هواپیمایی شیلی و بزرگترین خطوط هوایی آمریکای لاتین است، که در سال ۲۰۱۲ در پی ادغام شرکت های لان ایرلاینز و تام ایرلاینز راه اندازی شد و هم اکنون مالک ۱۱ شرکت هواپیمایی در کشورهای آرژانتین (لان آرژانتین)، برزیل، کلمبیا (لان کلمبیا)، اکوادور (لان اکوادور)، پاراگوئه و پرو (لان پرو) می باشد.
فرودگاه بین المللی سانتیاگو (Santiago International Airport) که با نام های فرودگاه بین المللی کومودورو ارتورو مرینو بنیتز (Arturo Merino Benitez International Airport) و فرودگاه نوو پوداهوئل (Nuevo Pudahuel Airport) نیز شناخته می شود، در ۱۵ کیلومتری شمال غربی مرکز شهر سانتیاگو قرار دارد و بزرگ ترین و پر رفت و آمدترین فرودگاه شیلی به شمار می رود.
علاوه بر پروازهای داخلی، از این فرودگاه پروازهایی به مقاصد متعدد در آسیا، اروپا، آمریکا و اقیانوسیه صورت می گیرد. برخی از این مقاصد شامل پاریس، رم، لندن، دبی، مادرید و سیدنی می شوند. همچنین این فرودگاه در سال ۲۰۱۱ به عنوان یکی از شلوغ ترین فرودگاه های آمریکای لاتین معرفی شد.
- جادهای: اتوبوسهای بینشهری مسیرهای اصلی کشور را پوشش میدهند.
- ریلی: محدود، بیشتر برای حملونقل بار و خطوط کوتاه.
- هوایی: فرودگاه بینالمللی سانتیاگو و LATAM Airlines پروازهای داخلی و بینالمللی ارائه میدهند.
- شهری: مترو سانتیاگو و والپارایزو سریع و مقرونبهصرفه است.
حمل و نقل شهری در سانتیاگو
حمل و نقل عمومی در کشور شیلی به خصوص در شهر سانتیاگو، بسیار به صرفه و قابل دسترسی است. هرچند در اواخر بهار و تابستان، هزینه بلیت اتوبوس افزایش می یابد اما خرید بلیت اتوبوس بصورت پیش خرید شامل تخفیف های ویژه است.
مترو
مترو سانتیاگو (Metro de Santiago) یک سیستم حمل و نقل سریع است که به شهر سانتیاگو، پایتخت شیلی خدمات رسانی می کند. مترو سانتیاگو نخستین خط خود را در ۱۵ سپتامبر ۱۹۷۵ افتتاح کرد و اکنون دارای ۷ خط، ۱۴۳ ایستگاه و ۱۴۹ کیلومتر طول مسیر است. این مترو روزانه حدود ۲.۵ میلیون مسافر را جابه جا می کند و یکی از پرترددترین شبکه های حمل ونقل سریع در آمریکای جنوبی است.
شهرهای کشور شیلی
پایتخت شیلی سانتیاگو
سانتیاگو، پایتخت و بزرگ ترین شهر شیلی، در دره ای قرار دارد که توسط کوه های پوشیده از برف آند و رشته ساحلی شیلی احاطه شده است. پلازا د آرماس، قلب بزرگ هسته استعماری قدیمی شهر، دو مکان دیدنی نئوکلاسیک را در خود جای داده است: Palacio de la Real Audiencia متعلق به ۱۸۰۸، محل موزه تاریخ ملی، و کلیسای جامع متروپولیتن متعلق به قرن ۱۸ است.
سیستم حمل و نقل این شهر بسیار پیشرفت است و اغلب اهالی آن تا جایی که امکان دارد از وسایل نقلیه شخصی استفاده نمی کنند. آسمان شب سانتیاگو پر از ستاره بوده و همین شوق وصف ناپذیری را در گردشگران پدید می آورد.
موزه هنر پیشاکلمبیایی شیلی (Museo Chileno de Arte Precolombino) از دیدنی هایی است که در این شهر نباید از دست داد. یک موزه هنری که به مطالعه و نمایش آثار هنری و مصنوعات پیش از کلمبیا از آمریکای مرکزی و جنوبی اختصاص دارد.
این موزه که در مرکز شهر سانتیاگو، پایتخت شیلی واقع شده است؛ توسط معمار شیلیایی و مجموعه دار آثار باستانی سرجیو لارین گارسیا مورنو، که به دنبال مکانی برای نمایش و حفظ مجموعه خصوصی خود از آثار باستانی پیش از کلمبیایی بود که در طول نزدیک به پنجاه سال به دست آورده بود، تأسیس شد.
با حمایت دولت شهری سانتیاگو در آن زمان، گارسیا مورنو امنیت ساختمان را تأمین کرد و مؤسسه سرپرستی موزه را تأسیس کرد. این موزه برای اولین بار در دسامبر 1981 افتتاح شد.
این موزه زیبا آثاری داردکه قدمتشان به ۱۰۰۰۰ سال قبل بر میگردد. در این موزه نه تنها آثار هنری پیش کلمبیایی وجود دارد بلکه از خود شیلی و سایر قسمت های آمریکای جنوبی و آمریکای مرکزی هم آثار هنری نگهداری می شود. آثاری چون فلز، منسوجات، سرامیک، استخوان و چرم که در واقع نشان دهنده ی افتخارات مردم شیلی قبل از ورود اروپایی هاست.
شهر رنگارنگ والپارایزو
والپارایزو (Valparaíso) یک شهر بندری در ساحل شیلی است. این شهر به خاطر فونیکولارهای شیب دار و خانه های رنگارنگ بالای صخره اش معروف است.
در طول قرن نوزدهم، هجوم مهاجران اروپایی اثر خود را بر معماری و مؤسسات فرهنگی شهر گذاشت، که بسیاری از آنها در اطراف میدان سوتومایور مرکز شهر جمع شده اند.
در سال ۲۰۰۲ شهر والپارایزو به عنوان میراث جهانی در یونسکو ثبت شد. این شهر دارای لقب هایی مثل دلبر اقیانوس و جواهر اقیانوس آرام است.
والپارایزو به خاطر جشنواره و کارناوال های متعدد، موزه های زیاد، طرح های گرافیتی متنوع در خیابانها و همچنین حضور هنرمندان و موزیسین های خیابانی در گوشه و کنار شهر، رسماً پایتخت فرهنگی شیلی محسوب می شود.
سایت نشنال جئوگرافیک از این شهر به عنوان روح شیلی یاد کرده و در فهرست بهترین مکانها برای سفر، معرفی کرده و آن را یکی از مکانهایی دانسته که حتما ارزش سفر کردن دارد.
خیابانهای پرپیچ و خم، کوچه های سنگ فرش شده و چشم اندازهای بی نظیر این شهر الهام بخش شاعران و نویسندگان زیادی در آمریکای جنوبی بوده است.
در سفر به شیلی و شهر والپارایزو بازدید از موزه آثار پابلو نرودا شاعر و نویسنده مشهور شیلیایی را از دست ندهید. La Sebastiana، محل اقامت عجیب و غریب سابق شاعر شیلیایی، پابلو نرودا، اکنون به موزه ای با مناظر وسیع اقیانوس آرام تبدیل شده است.
رنگارنگ بودن ساختمان ها و فرهنگ عالی این شهر موجب شده که به آن «سان فرانسیسکوی جنوبی» هم بگویند.
دیدار از سواحل طولانی لا سرنا
لا سرنا پایتخت منطقه کوکیمبو در سواحل شیلی است. این شهر به خاطر سواحل طولانی اش، مانند ال فارو با فانوس دریایی دیدنی فارو مونومنتال، و معماری استعماری نو شهرت دارد.
ایگلسیا د سان فرانسیسکو متعلق به اواخر رنسانس یکی از کلیساهای متعددی است که در خط افق مشاهده می شود. موزه باستان شناسی سفال های ماقبل اسپانیایی و یک سر سنگی غول پیکر (موآی) از جزیره ایستر را به نمایش می گذارد.
این شهر پر از فضاهای سبز و جنگل های بکر و انبوه است که در راستای آن ها کوه هایی با قله های برفی و یخچال های طبیعی قد بلند کرده اند. این شهر سال ۱۵۴۴ شکل گرفته و از نظر تاریخی بعد از شهر سانتیاگو که پایتخت شیلی محسوب می شود، دومین شهر قدیمی این کشور به شمار میاد.
پنگوئن ها در شیلی
در جزیره ی کوچکی به نام ماگاندا (Magdalena Island) که جنوب کشور شیلی قرار دارد زیستگاه پنگوئن های دوست داشتنی است و حدود ۱۲۰ هزار پنگوئن در این منطقه زندگی می کنند. جزیره ماگاندا یا جزیره پنگوئن ها یکی از مناطق دیدنی شیلی است.
این جزیره در منطقه ماگالانز در حدود 32 کیلومتری شمال شرقی پایتخت منطقه پونتا آرناس واقع شده است. در سال 1982، به عنوان یک بنای تاریخی ملی - بنای یادبود طبیعی Los Pingüinos اعلام شد.
این جزیره محل تکثیر چندین گونه از پرندگان دریایی، به ویژه پنگوئن ماژلانی است. کلنی پنگوئن ها در این جزیره از سال 1998 تحت نظارت بوده است و تخمین زده می شود که در سال 2007 حدود 63000 جفت زادآور داشته باشد. به استثنای پارک رنجرز، جزیره در حال حاضر خالی از سکنه است.
جالب است بدانید پنگوئن ها فقط در قطب جنوب یا در باغ وحش زندگی نمی کنند، سواحل جنوبی شیلی زیستگاه طبیعی پنگوئن ها است. هر سال با آغاز پاییز، پنگوئن ها به زیستگاه طبیعی خود بازگشته و به دنبال جفت خود میگردند و با شروع فصل بهار دوباره به دریا باز می گردند.
شاید برایتان جالب باشد که پنگوئن های ماژلان هرساله با همان جفت همیشگیشان اقدام به جفت گیری می نمایند. پرندهٔ نر در لانهٔ سال پیش به انتظار جفت ماده اش می نشیند و پرندهٔ ماده از روی صدای پنگوئن نر جفت خود را تشخیص می دهد.
این جزیره بخشی از مسیر پایان جهان است که یک مسیر گردشگری دیدنی است.
پارک ملی شیلی محلی برای تفریح و کسب آرامش
پارک ملی تورس دل پین (Torres del Paine National Park)، در منطقه پاتاگونیا شیلی، به خاطر کوه های سر به فلک کشیده، کوه های یخ آبی روشن که از یخچال های طبیعی جدا می شوند و علفزارهای طلایی که به حیات وحش نادری مانند گواناکوهای لاما پناه می دهند، معروف است. برخی از نمادین ترین مکان های آن عبارتند از 3 برج گرانیتی که نام پارک از آن ها گرفته شده است و قله های شاخ شکل به نام Cuernos del Paine.
یکی از مواردی که در سفر به شیلی هرگز نباید فراموش کنید بازدید از پارک ملی شیلی است، این پارک ملی چندین قله معروف از سلسله جبال آند را در خود جای داده است که تنها برای بازدید از آنها حدود یک هفته ای زمان لازم است. بهترین زمان برای بازدید از این پارک و همین طور کمپ زدن در آن، اواخر تابستان است که هوا ملایم و دل انگیز می شود.
جزیره تندیس های تاریخی، ایستر
جزیره ایستر (Isla de Pascua [ˈisla ðe ˈpaskwa]؛ Rapa Nui: Rapa Nui) جزیره و قلمرو ویژه ای از شیلی در جنوب شرقی اقیانوس آرام، در جنوب شرقی ترین نقطه مثلث پلینزی در اقیانوسیه است.
این جزیره بیش از همه به دلیل داشتن نزدیک به 1000 مجسمه باستانی و عجیبی که به نام موآی شناخته می شوند، معروف است. این تندیس های تاریخی توسط مردم راپا نویی اولیه ساخته شده اند و در راستای کرانه دریا به خط ایستاده اند و گویی از جزیره شان محافظت می کنند.
جزیره ایستر یکی از دورافتاده ترین جزایر مسکونی جهان است. نزدیکترین سرزمین مسکونی (حدود 50 نفر در سال 2013) جزیره پیتکرن است که 2075 کیلومتر (1289 مایل) دورتر است. در سال 1995، یونسکو جزیره ایستر را در فهرست میراث جهانی قرار داد و بخش اعظم این جزیره در پارک ملی راپا نویی محافظت می شود.
فرودگاه بین المللی ماتاوری دور افتاده ترین فرودگاه بین المللی در جهان در این جزیره واقع شده است.
جزیره ایستر دارای غواصی، موج سواری و همچنین دو دهانه آتشفشان و ساحل شنی برای گردشگران است و یکی از جاذبه های گردشگری شیلی محسوب می شود.
کویر آتاکاما، شبیه ساز اکتشاف مریخ
صحرای آتاکاما (Desierto de Atacama) یک فلات بیابانی است که در سواحل اقیانوس آرام آمریکای جنوبی، در شمال شیلی واقع شده است. این نوار زمینی به طول 1600 کیلومتر در غرب کوه های آند امتداد دارد و مساحتی معادل 105000 کیلومتر مربع را پوشش می دهد که به 128000 کیلومتر مربع افزایش می یابد و دامنه های بایر پایین آند را شامل می شود.
صحرای آتاکاما خشک ترین بیابان غیرقطبی در جهان و دومین بیابان خشک پس از برخی نقاط خاص در دره های خشک مک مردو است. این تنها بیابان واقعی است که بارندگی کمتری نسبت به بیابان های قطبی دارد و بزرگترین بیابان مه آلود در جهان است.
این منطقه به دلیل شباهت هایش به محیط مریخ به عنوان یک سایت آزمایشی برای شبیه سازی اکتشاف مریخ استفاده شده است. محققان معتقدند که قدم زدن در آتاکاما احساسی مانند قدم زدن روی مریخ، ولی زیر آسمان زمین را به انسان می دهد.
وارونگی دمای ثابت ناشی از جریان خنک اقیانوسی هومبولت به سمت شمال و پاد سیکلون قوی اقیانوس آرام به خشکی شدید بیابان کمک می کند. خشک ترین منطقه صحرای آتاکاما بین دو رشته کوه آند و رشته ساحلی شیلی واقع شده است که به اندازه کافی بلند هستند تا از جذب رطوبت از اقیانوس آرام یا اقیانوس اطلس جلوگیری کنند و یک اثر سایه باران دو طرفه ایجاد کنند.
با در نظر گرفتن تعریف کویر جالب است بدانید میانگین بارش در کویر آتاکاما در حدود ۱ میلی متر در سال است. و کویر آتاکامای شمالی شامل ثروت عظیم معدنی، عمدتاً مس و انواع نیترات ها است.
اگر به ستاره شمردن و گشت و گذار در آسمان شب، مشاهده نور ماه و تماشای آسمان بدون آلودگی نوری علاقه مند هستید، کویر آتاکاما جای مناسبی است. ستاره شناسان از سراسر جهان برای مشاهدات نجومی و دیدن ستارگان نورانی در شب به این کویر سفر می کنند.
آتشفشان آماده به فوران ویلاریکا
ویلاریکا (Volcán Villarrica، Mapudungun: Ruka Pillañ) یکی از فعال ترین آتشفشان های شیلی است که بر فراز دریاچه و شهری به همین نام در 750 کیلومتری جنوبی قرار دارد. همچنین به عنوان Rucapillán، یک کلمه ماپوچی به معنای "خانه روح بزرگ" یا "خانه دیو" شناخته می شود.
ویلاریکا، غربی ترین آتشفشان از میان سه آتشفشان بزرگ چینه ای است که از شمال غربی به جنوب شرقی عمود بر زنجیره آند در امتداد منطقه گسلی موکا-ویلاریکا قرار دارند و همراه با کوتروپیلان و بخش شیلیایی لانین، در پارک ملی ویلاریکا محافظت می شوند.
آتشفشان Villarrica، دارای گدازه ای از ترکیب بازالتی- آندزیتی، یکی از معدود آتشفشانان شناخته شده در سراسر جهان است که یک دریاچه گدازه فعال در دهانه خود دارد. این آتشفشان معمولاً فوران های استرومبولی را با بیرون راندن آذرآوارهای رشته ای و جریان های گدازه ایجاد می کند. بارندگی به اضافه برف ذوب شده و یخ یخچال می تواند باعث ایجاد لاهارهای عظیم (جریان های گل و لای) شود، مانند فوران های 1964 و 1971.
در سالهای اخیر این آتشفشان مجددا فعال شده است و مورد توجه گردشگران ماجراجو قرار گرفته است.
