نوارهای روی یونیفرم خلبانان چه معنایی دارد و نشانگر چیست؟+عکس

لباس سنتی خلبانان شامل کت چرمی گوسفندی، ژاکت خلبانی، چکمه، دستکش، شال گردن، کلاه و عینک محافظ بود. این پوشش برای محافظت در برابر شرایط جوی سخت طراحی شده بود و هیچ نشانی از رتبه یا مقام نداشت.

به گزارش تین نیوز به نقل از عصرایران، در دنیای هوانوردی، یونیفرم خلبانان فراتر از یک پوشش رسمی، نمایانگر سطح تجربه و مقام آنهاست. نوارهای روی آستین و سرشانه های خلبانان، داستانی از مهارت و پیشرفت حرفه ای را روایت می کند.

به گزارش روزیاتو، این سنت که از دهه ۱۹۳۰ آغاز شد، امروزه به استانداردی جهانی در صنعت هوانوردی تبدیل شده است. در ادامه، به بررسی تاریخچه و معنای این نوارها می پردازیم.

روزهای آغازین بدون یونیفرم رسمی

قبل از دهه ۱۹۳۰، خلبانی هواپیما با آنچه امروز می شناسیم تفاوت زیادی داشت. خلبانان در کابین های باز پرواز می کردند و نیاز به پوششی داشتند که آنها را در برابر سرمای شدید محافظت کند.

لباس سنتی خلبانان شامل کت چرمی گوسفندی، ژاکت خلبانی، چکمه، دستکش، شال گردن، کلاه و عینک محافظ بود. این پوشش برای محافظت در برابر شرایط جوی سخت طراحی شده بود و هیچ نشانی از رتبه یا مقام نداشت.

معرفی یونیفرم توسط پان امریکن

در اواخر دهه ۱۹۳۰، شرکت هواپیمایی پان امریکن، تصمیم گرفت خدمه هواپیما را با لباس هایی شبیه به نیروی دریایی ملبس کند. این انتخاب مناسبی بود، زیرا هواپیماهای بوئینگ با کشتی های اقیانوس پیمایی مانند نورماندی و کوئین مری رقابت می کردند. یونیفرم اولیه خلبانان پان امریکن شامل کت، دو ردیف دکمه سرمه ای با نشان رتبه روی آستین و کلاه بود. سایر خطوط هوایی به سرعت از این الگو پیروی کردند.

تغییرات اندک یونیفرم خلبانان از دهه ۱۹۳۰

از زمان معرفی یونیفرم های اولیه توسط پان امریکن، تغییرات اندکی در طراحی آنها صورت گرفته است (به استثنای دوران همه گیری کرونا که ماسک به اجزای یونیفرم اضافه شد). اگرچه امروزه هر خط هوایی یونیفرم مخصوص به خود را دارد، اما اصول کلی همچنان مشابه طرح اولیه پان امریکن است. استفاده از نشان یا نوار برای نشان دادن رتبه و جایگاه افراد، سنتی است که از قرن ۱۷ در یونیفرم های نظامی رایج بوده و به صنعت هوانوردی نیز راه یافته است.

معنی نوارهای روی یونیفرم خلبانان چیست؟

• Cadet یا خلبان کارآموز: خلبانان در حین گذراندن دوره آموزشی، یک نوار روی یونیفرم و سردوش خود دارند. بعید است که در یک پرواز تجاری کارآموزانی را در کابین خلبان ببینیم.

• افسر دوم یا مهندس پرواز: یک افسر دوم یا مهندس پرواز دو نوار روی آستین و سردوش دارد. این رتبه در هواپیماهای مدرن به ندرت دیده می شود، مگر در برخی پروازهای طولانی.

• افسر اول: سه خط روی لباس خلبان نشان می دهد که او افسر اول/ کمک خلبان یا نفر دوم است. این رتبه معمولاً در اکثر پروازهای تجاری حضور دارد.

• افسر اول ارشد: داشتن درجه افسر اول ارشد نشان می دهد که یک خلبان بیش از ۱۵۰۰ ساعت پرواز دارد و آمادگی برای ارتقا به مقام کاپیتان را دارد.

• کاپیتان: چهار خط روی لباس خلبان نشان می دهد که او کاپیتان پرواز و مسئول اصلی پرواز و تصمیم گیرنده نهایی در شرایط اضطراری است.

• کاپیتان آموزشی: یک کاپیتان آموزشی تمام مسئولیت های یک کاپیتان معمولی را بر عهده دارد اما خلبانان دیگر را نیز آموزش می دهد.

این نوارها روی آستین کت و سرشانه های پیراهن خلبانان دیده می شود. علاوه بر نوارها، اکثر خلبانان کلاهی دارند که نشان شرکت هواپیمایی را دارد، اما رتبه خلبان را نشان نمی دهد. این سیستم رتبه بندی نه تنها نشان دهنده سطح تجربه و مهارت خلبانان است، بلکه در شرایط اضطراری نیز مشخص می کند چه کسی باید تصمیم نهایی را اتخاذ کند.