◄ طولانیترین پل تاریخی ایران در هرمزگان| پلی که تا دهه 70 زیر خاک بود + فیلم
پل لاتیدان طویل ترین پل تاریخی ایران است و بیش از ۱۰۰۰ متر طول دارد و در دوران صفویه جهت برقراری ارتباط بین لارستان و بندرعباس از بابت دسترسی به جزایر خلیج فارس احداث شده است.
پل لاتیدان پل لاتیدان که در زبان محلی پل‌کول نامیده می شود در غرب بندرعباس و بر روی رودخانه‌ی کول قرار دارد که به عنوان یکی از آثار تاریخی استان هرمزگان در منطقه‌ی بندر خمیر شناخته می‌شود.
پل لاتیدان در ۷۰ کیلومتری بندرعباس در روزگاری پل ارتباطی لارستان به بندرعباس بوده است.
پل لاتیدان طویل ترین پل تاریخی ایران است و بیش از ۱۰۰۰ متر طول دارد و در دوران صفویه به عنوان مسیری برای برقراری ارتباط بین لارستان و بندرعباس و به هدف بیرون راندن پرتغالی‌ها ساخته شده است. و سپس با پایان یافتن درگیری‌ها، بابت دسترسی به جزایر خلیج فارس و مسیری برای کاروان‌های بازرگانی مورد استفاده قرار می‌گرفته است.
این پل تا سیل دهه ۷۰ در هرمزگان مدفون در زیر خاک بود اما با این سیل سر خاک در آورد و خود را نشان داد.
این بنای تاریخی بیش از ۲۰۰ دهانه داشته است که بخشی از دهانه ها همچنان پابرجا هستند.
به گزارش تین نیوز، سیلی که در سال 1372 منطقه بین لارستان و بندرعباس را در بر گرفت، سبب شد که پل لاتیدان از زیر خاک سر درآورد. پل لاتیدان بیش از ۱۰۰۰ متر طول دارد و در دوران صفویه برای برقراری ارتباط بین لارستان و بندرعباس برای دسترسی به جزایر خلیج فارس احداث شده است. این بنای تاریخی بیش از ۲۰۰ دهانه داشته است که بخشی از دهانه ها همچنان پابرجا هستند. این پل، از آثار تاریخی به جا مانده از دوران صفوی است که قدمتی در حدود 500 سال دارد و هدف ساخت آن بیرون راندن پرتغالی ها بوده و بعدها به عنوان مسیری برای کاروان های بازرگانی مورد استفاده قرار می گرفته است.
از ویژگی های این پل تاریخی، نوع مصالح به کار رفته ی متمایز آن است به طوری که به جای استفاده از آجر، از سنگ های بی شکل و در ابعاد متنوع بهره گرفته شده است. سطح روی این پل از سنگ های مسطح تشکیل شده است که به همین دلیل و استفاده از سنگ های تراش نخورده و نبود پی مقاوم، باعث تخریب این اثر تاریخی شده است.
همچنین درازای پل لاتیدان (پل کول)، سه برابر سی و سه پل اصفهان است اما تاکنون گام های اندکی برای بازسازی، استحکام بخشی و نگاه داری این پل برداشته شده به گونه ای که فقط در سال های ۱۳۷۹ و ۱۳۸۶، بازسازی اندکی بر روی آن به عمل آمده است.
