روزگاری که اتوبوس سواران لژنشین بودند
هر چند حدود ۳ دهه است که اتوبوس های دو طبقه با تهران خداحافظی کرده اند، اما بزرگترها به خوبی یادشان است که در دهه ۳۰ اتوبوس های دوطبقه به عنوان وسایل نقلیه مسافرکش های جدید، لوکس و مدرن از انگلیس به تهران آمدند تا با جولان در خیابان های پایتخت، ذوق و شوق پایتخت نشینان را برانگیزند
هر چند حدود ۳ دهه است که اتوبوس های دو طبقه با تهران خداحافظی کرده اند، اما بزرگترها به خوبی یادشان است که در دهه ۳۰ اتوبوس های دوطبقه به عنوان وسایل نقلیه مسافرکش های جدید، لوکس و مدرن از انگلیس به تهران آمدند تا با جولان در خیابان های پایتخت، ذوق و شوق پایتخت نشینان را برانگیزند.
سپهرزاد در ادامه می گوید: «مردم برای سوار شدن به این اتوبوس ها صف می کشیدند چون معتقد بودند طبقه دوم اتوبوس ها لذت سواری را دو برابر می کند. آنها به کنایه می گفتند طبقه بالا به دلیل زاویه دید مناسبی که دارد مثل لژ سینماست و کسانی را که طبقه دوم اتوبوس می نشستند لژنشین می نامیدند.»
راننده با صدای ضرب اتوبوس را نگه می داشت
این شهروند که در کنار پدرش رانندگی اتوبوس های دو طبقه را تجربه کرده می گوید: «این اتوبوس ها کلاج نداشت و رانندگی با آن خیلی آسان بود. راننده داخل یک کابین می نشست و شاگرد طبقه بالا می رفت و هر وقت کسی می خواست پیاده شود شاگرد روی داشبورد ضرب می گرفت تا راننده ماشین را نگه دارد. البته برخی اتوبوس ها که درشان از عقب باز می شد زنگ داشتند که شاگرد پیاده شدن مسافران طبقه بالا را با به صدا درآوردن زنگ به اطلاع راننده می رساند.»
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.
تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.
انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.
جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.