| کد خبر: 157198 |

یک کارشناس حمل‌ونقل مطرح کرد:

◄ فرهنگ رانندگی ایرانی‌ها کاهش سرعت را ضروری می‌کند

اگرچه عضو هیئت علمی گروه عمران دانشگاه آزاد اسلامی سمنان معتقد است دنیای امروز دنیای سرعت است و سرعت سبب بهبود عملکرد جامعه و افزایش بهره‌وری و گردش سریع‌تر اقتصاد می‌شود و محدود کردن باید به‌جای محدود کردن سرعت مجاز در جاده‌های ایران برای کاهش تصادفات رانندگی، پاک کردن صورت مسئله است اما شاهرخ ظهرابزاده کارشناس حمل‌ونقل می‌گوید کاهش سرعت در جاده‌ها با توجه به فرهنگ رانندگی افتضاح موجود در کشور اقدام بسیار درستی است.

تین نیوز

اگرچه عضو هیئت علمی گروه عمران دانشگاه آزاد اسلامی سمنان معتقد است دنیای امروز دنیای سرعت است و سرعت سبب بهبود عملکرد جامعه و افزایش بهره‌وری و گردش سریع‌تر اقتصاد می‌شود و محدود کردن سرعت مجاز در جاده‌های ایران برای کاهش تصادفات رانندگی، پاک کردن صورت مسئله است اما شاهرخ ظهرابزاده کارشناس حمل‌ونقل می‌گوید کاهش سرعت در جاده‌ها با توجه به فرهنگ رانندگی افتضاح موجود در کشور، اقدام بسیار درستی است.

به گزارش تین‌نیوز، مدتی پیش و در سمینار مجمع جهانی راه اعلام شد، کاهش سرعت در جاده‌های ایران به کمیسیون ایمنی راه‌ها پیشنهاد شده و در دستور کار این کمیسیون قرار گرفته است.

پس از انتشار این خبر عضو هیئت‌علمی گروه عمران دانشگاه آزاد اسلامی سمنان در این مورد گفت: باید به‌جای محدود کردن سرعت، شرایط دریافت گواهینامه سخت‌تر و در بخش آموزش بیشتر سرمایه‌گذاری شود.

وحید طاهری که کارشناس ارشد راه‌و ترابری نیز هست، افزود: مگر آلمان که محدودیت سرعت ندارد اندازه ایران تلفات جاده‌ای دارد؟ در آلمان نزدیک ۱۰۰ میلیون وسیله نقلیه وجود دارد، طول جاده‌های آلمان هم بیشتر از ایران است، چرا تلفات آنها خیلی ناچیز و نزدیک صفر و در ایران ۱۶ هزار نفر است؟

به گزارش تین‌نیوز، طاهری خاطرنشان کرد: محدود کردن سرعت تاثیر منفی زیادی بر صنعت کشور دارد و موجب می‌شود راننده به‌جای تمرکز بر جاده مرتباً چشمانش روی کیلومترسنج خودرو گیر کند.

عضو هیئت‌علمی گروه عمران دانشگاه آزاد اسلامی سمنان با بیان این‌که دنیای امروز دنیای سرعت است نه ایستادن، خاطرنشان کرد: اطمینان دارم اگر سرعت به ۷۰ کیلومتر هم کاهش یابد، هیچ تغییری در وضعیت ایمنی رخ نخواهد داد.

پس از انتشار این خبر در تین‌نیوز، شاهرخ ظهرابزاده و از کاربران تین‌نیوز، در این مورد نوشت: به غیر از برخی آزادراه های آلمان، هیچ کجا بزرگراه بدون محدودیت سرعت وجود ندارد.
وی افزود: همچنین، در تمامی آزادراه‌های کانادا و استرالیا که کشورهای پهناوری هستند، حداکثر سرعت مجاز ۱۱۲ کیلومتر بر ساعت است.
این کارشناس حمل‌ونقل تاکید کرد: در ایالات متحده حداکثر سرعت مجاز در ایالت‌های مختلف متفاوت است. در برخی ایالت‌ها حتی حداکثر سرعت برابر با ۱۰۰ کیلومتر است.
ظهرابزاده خاطرنشان کرد: درنتیجه به نظر می‌رسد کاهش سرعت از ۱۲۰ به ۱۱۰، با توجه به فرهنگ رانندگی افتضاح موجود در کشور اقدام بسیار درستی است.

پلیس راه

این در حالی است که وحید طاهری نیز در پاسخ به این دیدگاه اظهار داشت: تا زمانی که زیرساخت‌ها اصولی و درست نباشد هرگونه اقدامی در کاهش حد سرعت سبب نخواهد شد که رانندگانی که بعضا خطا کار هستند ، متنبه شوند.

وی گفت: باید دید در آمریکا مردم چقدر هزینه می‌کنند تا گواهینامه بگیرند. در اروپا چه آزمون‌هایی برای جوانانی که می‌خواهند گواهینامه بگیرند برگزار می‌کنند.

این استاد دانشگاه و کاربر تین‌نیوز، افزود: برای حل مشکل تلفات جاده‌ای نباید صورت مسئله را پاک کنیم. نمی‌توان در قرن سرعت، جلوی سرعت را گرفت. 

به گفته وی، کاهش سرعت یعنی سنگ‌اندازی در مسیر پیشرفت علم و دانش در بلندمدت، یعنی پایه‌گذاری تناقضی مخرب در پیشرفت و تعالی  کشور که قصد دارد در علم حرف اول منطقه باشد.

طاهری تاکید کرد: شاید بهتر باشد اصلاً خودرو را کنار بگذاریم تا سالم بمانیم!مطمئنا خیر و کلام آخر این‌که انسان‌های خوشبین هواپیما می‌سازند و انسان‌های بدبین چتر نجات.

نادر وکیلی یکی دیگر از کاربران تین‌نیوز نیز در این مورد نوشت: در بروز حوادث، عوامل مختلفی دخیل هستند که به دو دسته عمده بر می‌گردند. 1 - عوامل انسانی 2 - عوامل ابزاری.

وی گفت: متاسفانه بر اساس آمار اعلام شده در 90 درصد حوادث رانندگی در ایران، عوامل انسانی دخیل است که تا حد بسیار زیادی اغراق و کم‌لطفی بوده است و این در حالی است که در کشورهای پیشرفته برای کم کردن عوامل انسانی مکانیزم‌های جدید ابداع کرده و خطا را به حداقل می‌رسانند.

وکیلی تاکید کرد: این در حالی است که خودروهای تولید داخل کشور از حداقل‌های روز دنیا هم بی‌بهره هستند. به عنوان مثال کیسه هوا، سیستم ترمز ای‌بی‌اس و بسیاری دیگر آپشن محسوب شده و برای داشتن آنها باید پول بیشتری پرداخت کرد.

دوربین کنترل سرعت

این کاربر افزود: چرا زمانی‌که به عنوان مثال در آلمان و بعضی کشورهای دیگر جاده‌ها هوشمند می‌شوند ما باید در دستور جلسه خود کاهش سرعت را داشته باشیم. چرا وضعیت جاده‌های کشور با صرف این همه بودجه باید به این شکل باشد که حتی ساده‌ترین اصول مانند شیب عرضی کنترل سرعت و لغزش در آن رعایت نمی‌شود.

وکیلی با بیان این‌که یکی از بزرگترین راه‌حل‌های افراد در سطوح بالا همیشه این بوده است که؛ برای حل کردن مسئله شروع به پاک کردن آن می‌کنند، افزود:  دنیا دنیای سرعت است و نه توقف. با این حساب در آینده نزدیک شاهد حذف بسیاری از مشکلات دیگر به واسطه قصور دیگران خواهیم بود.

اخبار مرتبط

خواندنی ها

ارسال نظر

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.

  • تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.

  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

  • انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.

  • جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.

  • وحید طاهری 18 0

    نظر شخصی بنده این است که اگرچه از نظر فرهنگی شاید عده ای باشند که قانونشکنی کنند و اینگونه رانندگان قانون شکن در همه جای دنیا یافت میشوند حتی در آلمان و آمریکا اما درست نیست که به جای هزینه کردن برای رشد فرهنگی جامعه که آن هم البته چالشهای خود را دارد ، بیاییم به یکباره کل صورت مسئله را پاک کنیم و به آن تناقضی که در نظرهای قبلی عرض کردم دامن بزنیم. باز هم تاکید میکنم که نباید و نمیتوان جلوی پیشرفت و افزایش سرعت را گرفت . باید در وجوه مختلف سرمایه گذاری کرد و هزینه در نظر گرفت. ماهیت پیشنهاد کاهش سرعت همان عقبگرد به گذشته است . بدون شک با تغییر تابلو های محدودیت سرعت و صرف هزینه برای این امر کمکی به رشد فرهنگ رانندگی جوانانی که ذاتا سرعت در وجودشان است و این امر هم طبیعی است به دلیل اقتضای سنی این قشر از جامعه ، نخواهیم کرد. بیاییم از دوران آموزش ابتدایی به جای آموزش برخی دروس کم اهمیت چند درس نظری و عملی هم برای درس ترافیک آنها در نظر بگیریم . به آنها از کودکی آموزش های مختلف رانندگی و کمک های اولیه بدهیم و هم زمان تعرفه ها و مالیات و هزینه های بیمه را برای رانندگان خلافکار چند ده برابر کنیم و همزمان با افزایش تعداد دوربینها و افزایش هوشمندی جاده ها سیستم اخذ جرایم را بهبود ببخشیم. در گام بعد بهبود امکانات امداد رسانی و خدمات اورژانسی زمینه را برای کاهش تلفات جاده ای بهبود ببخشیم. باور کنید میتوانیم در همین مراحل هزاران شغل تولید کنیم و در کمتر از پنج سال بدون شک نتایج مفید آن را ببینیم.

  • شاهرخ ظهرابزاده 2 15

    جناب طاهری

    ۱- سرعت توسعه کشور، ارتباطی به سرعت حرکت خودروها ندارد. بنده به شما سه آدرس دادم. استرالیا، بریتانیا و کانادا. گمان نکنم سرعت توسعه آن کشورها به دلیل کمتر بودن حداکثر سرعت مجازشان نسبت به ما، از ما کمتر باشد. سرعت رو در کار و تلاش و تولید باید جستجو کرد و نه انرژی جنبشی خودرو که رابطه مستقیم با توان دوم سرعت دارد.

    ۲- رانندگی، عرصه تخلیه هیجان نیست. رانندگی فعالیتی است که نیاز به تمرکز بر اعصاب، پیروی از قوانین و داشتن توانایی تصمیمگیری سریع و واکنش درست دارد. تخلیه هیجان در رانندگی در دو جا امکان پذیر است. پیست مسابقه و بازیهای کامپیوتری. در معابر کشور شدنی نیست.

    ۳- در کشور ایران، به غیر از جزیره کیش، رانندگان ابتدایی ترین اصول رانندگی را رعایت نمیکنند. هنوز شمار قابل توجهی از رانندگان، نحوه ورود صحیح از معبر اصلی به فرعی و بالعکس را نمیدانند. معنای تابلوی ایست را نمیدانند. تفاوت چراغ چشمک زن زرد و قرمز را نمیدانند. حق تقدم در میدان را نمیدانند. ورود و خروج به/از بزرگراه از طریق رمپ و لوپ ها را نمیدانند. سرعت مجاز در خیابانها و کوچه ها را رعایت نمیکنند. برای چنین جامعه ای، اصلا نسخه سرعت نپیچید.

    ۴- نیروی مقاوم هوا در سرعت ۱۲۰، حدود ۲۰ درصد بیشتر از سرعت ۱۱۰ است. این به معنای این است که با کاهش سرعت از ۱۲۰ به ۱۱۰، به میزان قابل توجهی از مصرف سوخت کاسته میشود.

    ۵- هرگاه از علم و دانش دور شویم و بر احساس و هیجان تکیه کنیم، از مسیر صحیح خارج میشویم. فرق جامعه توسعه یافته و جامعه عقب مانده به میزان زیادی وابسته به میزان بهره گیری از علم و دانش و پرهیز از احساس و هیجان کاذب است.

  • وحید طاهری 17 0

    ضمن تایید کلیه تئوری ها راجع به انرژی جنبشی وسیله و کاهش مصرف سوخت در سرعت های پایین تر از 120 یا 110 که کاملا درست است. عرض کنم که شخصا مخالف کاهش حد مجاز سرعت هستم و مجددا خواستار سرمایه گذاری بر روی حل ریشه ای مشکلات فرهنگی در این خصوص بین رانندگان جوان هستم . بهرحال چه الان و چه آن زمانی که حد سرعت مثلا به 110 کاهش یابد باز هم شاهد فیلم ثبت شده عبور رعد آسای ماشینهایی با سرعت بالای دویست هستیم و به نظر من تاثیر چندانی بر کاهش تلفات جاده ای ندارد . درست مثل زمانی که قیمت بنزین از 100 تومان به 1000 تومان رسید جز در مقطع زمانی کوتاهی هیچ کاهشی در مصرف سوخت و کاهش ترافیک معابر شهرهایمان ندیدیم. بهرحال هموطنان ما علاقه زیادی به استفاده از وسایل شخصی دارند و هر هزینه ای را هم حاضرند بپردازند. حال نظر من این است که نه میشود مردم را از سفر با وسایل شخصی منصرف کرد و نه گران کردن بنزین بر آنها اثر دارد چون تمایل به استفاده از وسایل شخصی دارند و هم اینکه مجبورند برای گذران زندگی و کار و تلاش سفرهای متعدد کنند چرا باز هم فرصت را از تلاش برای حل ریشه ای مشکل از دست بدهیم؟ چرا از دولت مطالبه نکنیم که با زیرساخت های مخابراتی مناسب سرعت اینترنت را بالا ببرد و امکان دورکاری را فراهم نماید؟ مگر نمیشود جاده ها را مناسب ساخت و کاربری زمین های اطراف راه را سر و سامان داد تا ایمنی راه را افزایش دهیم؟ بهرحال معتقدم به جای درمان های مقطعی باید راه دیگری یافت. اگر خودروسازان را مجبور کنند که ملاحظات ایمنی را بیشتر منظور کنند به نظر حقیر سود آن بیش از منفعت کاهش حد سرعت است. آیا نمیتوان با سیستم های نه چندان پیچیده جاده ها را هوشمند نمود که در صورت بروز حادثه مراکز اورژانسی اتوماتیک مطلع شوند و نیروی کمکی ارسال کنند و منتظر تماس شهروندی با موبایلی که در بیابانها هم آنتن نمیدهند با تلفن 110 نباشیم؟ این همه متخصص برق و الکترونیک در کشور داریم نمیشود سیستمی را در خودرو گذاشت که به محض بروز حادثه یا بالا رفتن سرعت از حد مجاز خود بخود و اتوماتیک به مراکز پلیس و اوژانس سیگنالی ارسال شود و موقعیت خودرو را اطلاع دهد؟ آیا سرمایه گذاری در این سیستم های هوشمند شغل ایجاد نمیکند؟ آیا این سرمایه گذاریها سبب رشد و پیشرفت کشور و کارآفرینی نمیشود؟ آیا ایجاد اشتغال مانع از فرار مغزها نمیشود؟ کلام آخر اینکه به نظر حقیر مسائل مرتبط با ترافیک ارتباط زیادی با بازتاب تفکر مردم جامعه ( هرجامعه و هر کشوری) راجع به مسائل اقتصادی و فرهنگی دارد ( شاید بیشتر اقتصادی تا فرهنگی . چون اقتصاد خوب فرهنگ را ارتقائ میبخشد) و اقتصاد هم اولین آجر ساخت خانه محکم کشورمان است. باید همگی تلاش کنیم با حل ریشه ای مسائل آن را یک بار برای همیشه حل کنیم. باور بفرمایید مشکل ترافیکی و حمل و نقل ایران و تلفات جاده ای و مرگ و میر و ضرر و زیان بیمه ها و بی کیفیت بودن جاده ها همه و همه ریشه در اقتصاد دارد. اقتصادی که در صورت توانمند بودن حتی میتواند مشکلات فرهنگی را هم حل کند. با سپاس از همه تلاشگران. بیاییم هر قدر در توان داریم و هر قدر بضاعت داریم در جهت هم افزایی بکار ببندیم تا انشا اله تلفات جاده ای به صفر برسد در حالی که مردم سریع تر به مقصد برسند تا بهتر کارکنند و بیشتر پول بسازند و بیشتر به همنوع ها یشان کمک کنند تا دیگر خانواده ای زیر خط فقر وجود نداشته باشد.

  • نادر وکیلی 6 1

    با سلام و عرض ادب
    اینجانب ضمن تصدیق نقطه نظرات آقای طاهری باید عرض کنم که ؛ فرهنگ پاک کردن مسائل به جای حل آن یکی از معضلات رایج در کشور ما شده است. در پاسخ به دوست و سرور گرامی آقای ظهرابزاده باید عرض کنم که درست استکه در کشور ما فرهنگ رانندگی " افتضاح " میباشد ، لیکن چرا به جای ریشه یابی این فرهنگ در رئوس بالا مرتبا نگرش را به قشر پائین منعکس میکنیم!!؟؟؟... و به اصطلاح فرا فکنی میکنیم!!؟؟....
    دوستان چرا فرهنگ سازی را از صنایع تولید خودرو شروع نمیکنیم؟ چرا فرهنگ سازی را از سیل بیشمار صدور گواهی نامه ها شروع نمیکنیم؟ چرا فرهنگ سازی را با تقویت بنیه و بدنه از بین رفته ناوگان حمل و نقل وسایل نقلیه عمومی شروع نمیکنیم؟ و بسیاری چراهای دیگر. مگر رانندگان محترم ما گواهینامه را از کجا دریافت میکنند؟ مطمئنا" از کشورهای همسایه نیست. با کمی هزینه در این راه بجای کاهش سرعت و امثال آن بیائیم و از ریشه مسائل را حل کنیم.آیا درست است که دقیقا در شرایطی که خودروهای هوشمند نسل جدید که اخیرا" در کشورهایی مانند دوبی راه اندازی شده و بدون سرنشین هستند را فراموش کنیم و به دنبال راه های دیگری بگردیم!!... فراموش نکنیم که گوگل و تسلا در رقابتی شگرف در حال تولید ماشین هایی هوشمند با راننده خودکار هستند و ما.......
    " همانطور که می‌دانید شرکت خودروسازی تسلا که در اصل خودروهای برقی تولید می‌کند، اخیرا از یک خودروی هوشمند با راننده خودکار پیشرفته رونمایی کرده است. منظور از راننده خودکار و یا هوشمند، رانندگی بدون مداخله انسان است. یعنی کسی که داخل ماشین نشسته است توجهی به جاده ندارد. "

    ما در کجای این رشد و تعالی صنایع بسر میبریم
    با تشکر- وکیلی