تأخیر پرواز را به خاطر بسپار

تین نیوز |  بعضی چیزها هست که از اول نبوده (چشم بسته غیب گفتیم!) و قصد و تعمدی هم برای بودن و به‌وجود آوردن آنها در کار نبوده؛ همین‌طور الکی و ناخواسته خودشان به‌وجود آمده، ولی بعدها به‌دلیل بی‌تفاوتی بقیه و اعتراض نکردن نسبت آنها، به صورت یک امر طبیعی درآمده‌اند؛ چندان که گویی از اول بوده و جزو لاینفک قضیه هم تشریف دارند.
 
شعر نامربوط:
 ما نبودیم و تقاضامان نبود
 لطف تو ناگفته ما می شنود
 انسان وقتی پرواز را اختراع کرد، تاخیر اولیه برادران رایت به دلیل ترسی بود که از پرواز داشتند. برای اولین بار می خواستند بپرند، خب ترس داشت.
 
جگر شیر می خواست و مغزی هشیار و هوشمند. فلذا باید حق بدهید که پروازشان با تأخیر صورت گرفته باشد. اما الان با این همه امکانات و با توجه به این که ترس بشر ریخته؛ دیگرهیچ عذر و بهانه ای پذیرفته نیست.
 
با این حال، بارها و بارها هر وقت که بلیت هواپیما گرفتید و گرفتیم که لذت زود رسیدن به مقصد را ببرید و ببریم؛ با تأخیری که هواپیما داشته و با معطلی ای که در فرودگاه نصیب مان شده، شیرینی لذت پرواز تا حدودی در کاممان کم شده است.
 
اگر عصبانی نشویم و نگوییم تلخ شده است و چون غالبا لبخند زده ایم و چیزی هم نگفته ایم، به مرور که چشم باز کردیم، دیدیم که تبدیل به یک پدیده خیلی طبیعی در پرواز شده که گاهی اگر نباشد و پرواز سر وقت انجام شود، ملت همه تعجب می کنند. و ای بسا اعتراض!
 
خبر تازه: «براساس گزارش منتشره از سوی سازمان هواپیمایی کشوری، میانگین تأخیر پروازهای شرکت های هوایی داخلی، طی خردادماه سال جاری، به 85 دقیقه افزایش یافته است.»ــ به نقل از جراید
 
عرض نکردیم؟... نه فقط موضوعی به نام تأخیر پرواز از بین نرفته، که دچار افزایش هم شده. ما خیال می کردیم که با انواع بهانه ـ و اخیرا به بهانه آزادسازی قیمت ها ـ فقط بهای بلیت هواپیما فزایش یافته؛ نگو که تأخیر پرواز هم زیاد شده و ما احتمالا از حالا با دو نوع پرواز مواجه خواهیم شد؛ یکی پرواز با تأخیر معمولی، دیگری پرواز با تأخیر بیشتر. و احتمالا با قیمت های متفاوت!
 
بسته پیشنهادی: از آنجا که همه ما بالاخره اگر نه همیشه، لااقل یک چند بار در طول عمر خود سوار هواپیما می شویم و پیاده می شویم(با عنایت به این که یک بارهم قبل از پرواز و هنگام خرید بلیت پیاده شده ایم!)؛ لازم است که هر چه سریع تر و علنی تر، مراتب ناراحتی خود را نسبت به افزایش تاخیر در پروازهواپیماها اعلام کنیم و در این راستا رهنمود هم بدهیم:
 
1 ـ تغییر ساعت بلیت: هر پروازی که قرار است با تأخیر انجام شود، از همان اول مثلا نیم یا یک ساعت روی ساعت بلیت کشیده شود. عین جلو کشیدن ساعت رسمی کشور. یعنی پرواز ساعت 9 صبح در حقیقت همان پرواز ساعت 8 صبح باشد. منتهی این طوری، همه تکلیف خودشان را می دانند و مسافرها خیلی سرگردان و علاف نمی گردند. مثل بعضی ها که همیشه یکی دو قاشق از غذایشان در بشقاب می ماند؛ خب اگر همان اول که غذا می کشند، آن یکی دو قاشق اضافه را از روی آن بردارند، این اتفاق نمی افتد. اگر دولت قبل بود، الان بنده را جذب می کرد!
 
2 ـ مواد ضدتأخیری: برای پرواز بموقع هواپیماها از ابزار و موادی استفاده کنند که باعث ایجاد تأخیر نشود. نوبودن کل هواپیما و قطعات یدکی آن، از جمله این مواد ضدتأخیری لازم است. خدا بگویم این آمریکای بی انصاف را چه کار کند که در یک موضوع انسانی و بشری مثل سفر هوایی نیز اغراض سیاسی خودش را وارد کرد و تحریم های بین المللی را شامل هواپیما و قطعات آن هم کرد. هر چه ما می گوییم که بنی آدم اعضای یک پیکرند؛ آنها ظاهرا ساز مخالف می زنند و سر یک دلاری به هم می پرند!
 
3 ـ آزادسازی بیشتر: قیمت بلیت هواپیما از اینی هم که هست، بیشتر آزادسازی شود. از امروز قیمت بلیت این گونه تعیین شود: الف ـ بدون تأخیر؛ ب ـ با تأخیر معمولی؛ ج ـ با تأخیر زیادی. در نتیجه، دهک های مختلف جامعه، بلیت های مختلف و متناسب با قدرت خرید خود خواهند داشت. دهک های پایین جامعه، عموما با تأخیر رابطه خوبی دارند.
 
4 ـ بازخواست شرکت ها: حالا که تأخیر پرواز یک امر معمولی و جاافتاده به حساب می آید که ملت هم به آن خوگرفته اند و جدایی از آن برای آنها سخت است؛ فلذا مسئولان هواپیمایی نسبت به تخلفات برخی شرکت های هواپیمایی که بدون توجه به روحیه مردم و مسافران، اقدام به انجام پروازهای بموقع و بدون تأخیر می نمایند، واکنش لازم را نشان دهند و آنها را مورد بازخواست قرار دهند. الکی که نیست!