با پیشکسوتان بنادر-3/ حبیب زائری
هنر اصلی او قدرت هماهنگی بود، با راننده جماعت و کارگران و آبدارچیهای سازمان طوری برخورد میکرد که شان آنها حفظ میشد، همه را به اسم کوچکشان صدا میزد، اگر در سازمان مراسم ملی و بینالمللی برگزار میشد این حبیب بود که باید برنامهریزی میکرد، پذیرایی میکرد، هتل میگرفت و رفتوآمد خارجیها را هماهنگ میکرد، اصلا کار که دستش میافتاد دیگر مسئولان نگران نبودند چون میدانستند حتما یک مراقب حرفهای بالا سر کار هست