اخیراً عدهای از جاده، یک «هیولا» و از راهآهن باری یک «فرشته نجات» اقتصاد کشور ساختهاند، آنهم برای حمل بار ترانزیت ( سرابی که مدتهاست کشور را سرکار گذاشته) هر جا کم وکسر میآورند، بلافاصله بحث ترانزیت را به میان میکشند.
تمرکز روی ترانزیت به هر میزان و با هر حجم عاقلانه نیست، برای تقاضای محدود پیش رو یک راه اصلی کفایت میکند که موجود است، صاحبکالای ترانزیت با توجه به هزینه تصمیم میگیرد از کجا و یا از کدام کریدور عبور کند، مشکلات کریدور و مسیرهای جادهای و ریلی موجود را بر طرف و پروژههای نیمه کاره رها شده (فقط چابهار- زاهدان) را تمام کنیم.
اگرچه نماینده اسبق ایران در کمیته حملونقل اسکاپ معتقد است کسب درآمد چند میلیارد دلاری از ترانزیت زمینی محال ولی چند صد میلیون آن قابل دسترس است اما بر خلاف او دبیرکل فدراسیون حملونقل و لجستیک ایران نظر مثبتی به این موضوع دارد و میگوید « با دیدگاه محال بودن کسب درآمد چند میلیارد دلاری از ترانزیت زمینی، مخالف است».
نماینده اسبق ایران در کمیته حملونقل اسکاپ مطرح کرد:
نماینده اسبق ایران در کمیته حملونقل اسکاپ با یادآوری اینکه حدود 30 سال است که افراد علاقهمند به امر ترانزیت به دنبال کسب درآمد چندین میلیارد دلاری از حملونقل زمینی هستند، خاطرنشان کرد: ظاهرا اهداف کمی تعریف شده آنقدر بالاست که همه تلاشهای انجام شده را کمرنگ میکند.
براثر کوششهاى مسئولین حملونقل، پلیس راهور و امداد، نجات و درمان؛ اگرچه هر سال قدر مطلق کشتهها (ناشى از افزایش تعداد وسایط نقلیه) به ظاهر افزایش داشته ولى هم شاخص میزان کشتهها نسبت به هر 10هزار وسیله نقلیه کاهش داشته و هم افزایش درصد کشتهها کمتر از درصد افزایش وسایط نقلیه موتورى بوده است.