در سال ۲۰۰۰ ایران، روسیه و هند یک موافقت نامه سه جانبه برای تاسیس یک مسیر ترانزیتی از سواحل غربی هند در وهله نخست به روسیه و سپس اروپای شرقی امضا کردند که تحت عنوان پروژه بین المللی شمال- جنوب شناخته می شود.
در چند ساله اخیر تب ترانزیت به شدت روی پروژه های حمل و نقل کشور به خصوص ریلی اثر گذاشت و پروژه های ملی و موجه داخلی معطل مانده و یکی دو پروژه مهم در حال اجرا نیز متوقف شده اند.
وزارت خارجه جمهوری آذربایجان با انتقاد از مواضع ارمنستان در خصوص کریدور «زنگزور» اعلام کرد که استفاده از خاک ایران و توسعه خط ریلی حکایت از مشارکت مثبت این کشور دارد.
پروژه راه آهن ترکیه و انگلیس، به دنبال تامین مالی لندن در ماه ژوئیه برای حمایت از ساخت یک راه آهن برقی سریع السیر به طول ۲۸۶ کیلومتر در جنوب ترکیه صورت می گیرد.
به اعتقاد کارشناسان صنعت ریلی، تشکیل نهاد رگولاتور در بخش ریلی همزمان با شروع خصوصی سازی لازم بوده و یکی از علل اصلی عدم توفیق در خصوصی سازی فعالیت های ریلی فقدان همین نهاد است.
در دیدار مدیرکل راه آهن منطقه شمال غرب کشور با رئیس هیئت مدیره و مدیر عامل منطقه ویژه اقتصادی زنجان، پیگیری اتصال منطقه ویژه اقتصادی زنجان به شبکه ریلی کشور مورد تاکید قرار گرفت.
مدیرعامل راه آهن ایران طی سخنانی بر اهمیت اتصال شبکه ریلی کشور به بندر اقیانوسی و استراتژیک چابهار تاکید کرده و اتصال ریلی به امیرآباد را از اولویت های مهم راه آهن ایران دانست.