سفر یک روزه به یک روستای خنک و قشنگ در نزدیکی تهران

روستای افجه یکی از روستاهای دهستان لواسان کوچک، بخش لواسانات، شهرستان شمیرانات استان تهران است. این روستا در ۵ کیلومتری لواسان است.

به گزارش تین نیوز به نقل از خبرآنلاین، «افجه جای بسیار باصفا و خوبی است. باغات زیاد و آبشارهای بسیار دارد؛ درواقع پایتخت لواسان کوچک است. به قدر لزوم دکاکین هم دارد. جوراب بافی در آنجا کسب معتبری است. ازجمله عمارات خوب افجه، قصر رفیع و بنای منیع مرحوم میرزا آقاخان صدراعظم نوری است، اگر چه محتاج مرمت است.»

این هایی که خواندید توصیف محمدجعفر محجوب، نویسنده کتاب «طرائق الحقایق» که در سال۱۳۱۵ هجری قمری از روستای افجه دیدن کرده بود. بیش از ۱۲۰ سال از توصیف آن زمان می گذرد اما برای ما، که در پایتخت میان گرما و آلودگی و ترافیک و بی برقی و هزار مشکل کلان شهر تهران گیر کرده ایم، افجه باید هنوز هم دیدنی و حال خوب کن باشد.

روستای افجه یکی از روستاهای دهستان لواسان کوچک، بخش لواسانات، شهرستان شمیرانات استان تهران است. این روستا در ۵ کیلومتری لواسان است. درواقع اگر بخواهیم از شمال شرق تهران به افجه برویم، باید حدود ۳۰ کیلومتر از پایتخت فاصله بگیریم.

گزارش پربازدید روز را بخوانید؛

◄ عوارض آزاد راه ها و یک اطلاعیه مهم درباره پلکانی شدن نرخ عوارض

جالب است بدانید که تلفظ دقیق افجه، اوجه بوده؛ کلمه ای مرکب از دو کلمه «او» به معنای آب و «جه» به معنای جا. این کلمه که تشابه بسیار زیادی به زبان مازنی دارد، درواقع به معنای جای آب یا دارای آب فراوان بوده؛ یعنی در گذشته از آنجا که این روستا پر از رودها، چشمه ها و آبشارهای پرآب بوده، به آن «اوجه» گفته می شد که بعدها به مرور زمان با تغییر در نحوه تلفظ آن، افجه نامیده شد.

انتخاب این نام هم چندان بی ربط نبوده خصوصا که هنوز هم در این روستا دشت ها و آبشارهای زیبایی وجود دارد.

دو آبشار زیبا

یکی از معروف ترین جاهای دیدنی افجه، آبشار موآب است. این آبشار با ۱۸۰ متر ارتفاع یکی از مرتفع ترین آبشارهای روستا و حتی ایران است. آبشار موآب از ارتفاعات قله ساکا سرچشمه می گیرد و راه خود را به دشت ها و دامنه ها باز می کند.

گرمای هوا، استفاده مردم روستا از آب چشمه ها و رودخانه ها و برخی عوامل دیگر، موجب کم آب شدن این آبشار در فصل تابستان می شود. با این حال باز هم زیبایی خود را از دست نداده و همچنان چشم هر بیننده ای را مجذوب خود می کند. اما در سایر فصل های سال همواره پرآب و خروشان، اقتدار خود را به رخ می کشد.

آبشار پسچویک یا پسکوهک یکی دیگر از چندین آبشار حیرت انگیز این روستای زیباست. البته اگر در این روستا و در جستجوی این آبشار باشید آن را به نام پسچویک سراغ بگیرید. زیرا ممکن است کمی سردرگم شوید، چراکه مردم محلی به آن آبشار افجه نیز می گویند. بنابراین بهتر است نام های مختلف آن را به خاطر بسپارید. آبشار پسچویک یا افجه حدود ۱۵ متر ارتفاع دارد و در کنار یکی از معروف ترین جاهای دیدنی روستای افجه به نام دشت هویج است. درختان افرای بلندی که این آبشار را احاطه کرده اند، زیبایی آن را چندین برابر جلوه داده و منظره ای فراموش نشدنی خلق می کنند.

دشت هویج

اگر اسم این روستا را تاکنون نشنیده بودید اما به احتمال زیاد نام دشت هویج به گوشتان خورده است. این دشت یکی از زیباترین جاذبه های طبیعی و معروف روستای افجه است که اگر چه دیگر کسی در آن هویج نمی کارد، اما یک دشت زیباست. گفته می شود دشت هویج در دوران صفویه ، شکارگاه شاهان بوده. ضمن اینکه این دشت در مسیر شاهان قاجار ازجمله ناصرالدین شاه قرار داشته و راه مالرویی که امروزه به راه شاه عباسی معروف است، آنها را از تهران به دشت لار یا دیگر مناطق ییلاقی مورد علاقه شان می رسانده.

اگرچه روزگاری این دشت محل کشت هویج بوده و به همین دلیل ما امروز به آن دشت هویج می گوییم، اما محلی ها این منطقه را «گرچال» می نامند. عده ای معتقدند که گرچال یا گیاه چال به معنای محلی است که در آن گیاه می روید و این نام اشاره به کاشت انواع سبزی و صیفی در این دشت دارد.

قصر ناصرالدین شاه

مهم ترین اثر تاریخی روستای افجه، قصر ناصری است؛ قصری که گفته می شود توسط اعتمادالدوله، صدراعظم ناصرالدین شاه قاجار در شمال روستای افجه ساخته شد. تاریخدانان می گویند که ناصرالدین شاه هر سال برای مراسم خاصی در روز مشخصی راهی این قصر در روستای افجه می شده است. البته امروز چیز زیادی از این بنای دوره قاجار به جا نمانده و آنچه از آن با عنوان قصر ناصری روستای افجه نام می بریم، درواقع پی قصر، دیواری به ارتفاع ۵متر و طول یک متر و انبوهی از آجرهای قرمزرنگ است.