رئیس شورای سیاستگذاری جمعیت طرفداران ایمنی راهها با تأکید بر اینکه افزایش نرخ سوخت بهتنهایی نمیتواند عاملی برای کاهش تلفات جادهای و سوانح باشد، عنوان کرد: بر اساس آماری که بنده دارم، سهم حملونقل عمومی در دو سال گذشته در حوادث، کمتر از 10درصد بوده است.
پویش 60-30 به همین موضوع اشاره دارد که 60درصد تلفات در 30 کیلومتری شهرها اتفاق میافتند که اتفاقاً به دلیل خواب آلودگی نیست بلکه به دلیل تصرف حریم و نقض ایمنی در حریم است.
چرا تا این اندازه از سرویس مدارس استفاده میکنیم و دانشآموزان خود را در معرض خطر سوانح میگذاریم؟ چرا باید حملونقل دانشآموزی و دانشجویی داشته باشیم و بعد بگوییم اتوبوسها کهنه است و تقصیر فرسودگی ناوگان است؟ ایا خرید اتوبوس دومیلیاردی برای انتقال دانشجویان و دانشآموزان اصلاً اقتصادی است؟
در برنامه پنجساله پنجم کاهش 10 درصدی کشتههای سوانح رانندگی پیشبینیشده بود که محقق نشد و در برنامه ششم نیز بهصورت کارشناسی این موضوع دیده نشده است.
از سوی عضو هیأتمدیره انجمن طرفداران ایمنی راهها عنوان شد:
حملونقل بعد از نفت دومین فعالیت اقتصادی در کشور است. این سهم در اشتغال ۸ درصد و در سبد خانوار ۱۱ درصد برآورد شده که همه نشان از اهمیت حملونقل در زندگی مردم دارد.
تامین سوخت به شکل یارانهای نشاندهنده این است که دولت یک نگاه حمایتی به مردم و حملونقل دارد و برای حمایت از سبد خانوار یارانه سوخت پرداخت میکند و اینکه این یارانه به افرادی داده شود که رفتارهای مورد انتظار را در رانندگی داشته باشند و درست رانندگی کنند و از باقی افراد گرفته شود جای بحث بیشتری دارد.
چنانچه در برنامه پنجساله پنجم کاهش 10درصدی کشتههای سوانح رانندگی پیشبینیشده بود که محقق نشد و در برنامه ششم نیز بهصورت کارشناسی این موضوع دیده نشده است.
برخی از مسئولان مثل وزرا، نمایندگان، هنرمندان، ورزشکاران و افراد نخبه درگیر سانحه میشوند که جای تأسف دارد. باید چهرههای پشت این اعداد را لمس کرد و به مردم نشانداد که 16 هزار چه عددی است.