با وجود برداشته شدن سنگ تحریم از پیش پای صنعت حملونقل هوایی کشور، به جز دو شرکت بزرگ دولتی و نیمهدولتی (ایران ایر و آسمان) و یک شرکت خصوصی بزرگ (ماهان)، دیگر شرکتهای هواپیمایی کشور که متعلق به بخش خصوصی هستند، هنوز نتوانستهاند از وضعیت پیش آمده بهره مطلوب را برده و در زمینه نوسازی ناوگان، با خرید هواپیماهای نو اقدام مناسبی انجام دهند.
استفاده از راهآهن برای حمل بار و مسافر در مسافتهای طولانی با مزایایی همچون ظرفیت انبوه، مصرف انرژی و آلودگی کم، نرخ کرایه پایین و ایمنی بالا نسبت به سایر شقوق حملونقل، بهعنوان یک وسیله ایمن و با صرفه ارتباطی شناخته میشود. صنعت حملونقل ریلی توانسته فرآیند توسعه پایدار را در کشور تحت تاثیر قرار دهد و در این جریان خود نیز طبیعتا با پیشرفت تکنولوژی و تغییر تقاضا دچار تحول شود. اگر صنعت حملونقل از مکانیزم اجرایی صحیحی برخوردار باشد میتواند بهعنوان عاملی موثر در توسعه تجارت، تثبیت قیمتها، توسعه منابع کمیاب، افزایش رقابت، توزیع مناسب و بهینه نیرویکار و گسترش و توسعه صنعت گردشگری ظاهر شود. یکی از بخشهای اصلی حملونقل در سیستم زمینی و ریلی جابهجایی مسافر است.
چین یکی از کشورهایی است که در یکی دو دهه اخیر تعجب بسیاری از محققان توسعه را برانگیخته است. این کشور کهن راهی را پیموده است که در مدتی نهچندان طولانی منجر به شکوفایی آن شده است و چهره امروز آن به هیچوجه قابل مقایسه با دهه 1980 میلادی و حتی دهه 1990 میلادی نیست.
اگر به فهرست کارآمدترین سیستمهای حملونقل در جهان و باکیفیتترین ارائهکنندگان خدمات مربوط به این صنعت نگاهی بیندازیم، در رده دوم به سوئیس برمیخوریم. کشور کوچکی در همسایگی آلمان که بیشتر بهدلیل صنعت بانکداری خود معروف است، در زمینه کیفیت حملونقل ریلی نیز پس از ژاپن در جهان عملکرد قابلتوجهی داشته است.