تشکل ها و کانون ها، ضرورت اجتناب ناپذیر امروز حمل و نقل کشور
در کشورهای توسعه یافته، انواع تشکل های سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی، هرکدام به سهم خود نقش مؤثری در توسعه همه جانبه کشور ایفا می کنند.
در کشورهای توسعه یافته، انواع تشکل های سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی، هرکدام به سهم خود نقش مؤثری در توسعه همه جانبه کشور ایفا می کنند.
معاونت روابط کار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی اعلام کرد: کانونی به نام کانون عالی انجمن های صنفی حمل و نقل داخلی کالای کشور در این وزارتخانه ثبت نشده است.
شورای عالی هماهنگی ترابری کشور در تاریخ ۱۳۹۷/۵/۲۱ طبق مصوبه شماره ۲۰۵ شرکت های حمل و نقل را موظف به پرداخت حق بیمه کرد اما این مصوبه که مجوز صدور بیمه تکمیلی رانندگان بود با شکایت شکات در دیوان عدالت اداری در حالی ابطال شد که رانندگان تشکیل صندوق رفاه رانندگان کامیون؛ مانعی برای فرصت طلبی تشکل های صنفی می دانند.
صاحبنظران حوزه قوانین کار و تشکل های صنفی معتقدند با توجه به این که قانون کار در ماده ۹۶ تا ۱۰۶ به بازرسان کار پرداخته و در تشکیل و تاسیس انجمن صنفی نیز وظایف و سمت بازرسان را منظور کرده است.
درسال ۸۲، طی بخشنامه ای اعلام شد که رانندگان صرف نظر از مالکیت چنانچه دارای کارت هوشمند رانندگی باشند کارگر محسوب می شوند و می توانند نسبت به تشکیل انجمن صنفی کارگری رانندگان اقدام نمایند.
انجمن های صنفی کارگری مکلف به برگزاری جلسه حل اختلاف بین کارگر و کارفرما شدند.
برخی رانندگان و مالکان ناوگان حمل و نقل عمومی بخش کالا معتقدند اقدامی که در دهه 90 از سوی مسئولان دولتی به نام شرکت محوری رخ داد، شرکت محوری از نوع کاغذی بود که موجب ایجاد بی پایه تعداد زیادی شرکت حمل و نقل شد.
در استان ها هم وقتی تعداد انجمن های هر حرفه یا صنف به حد نصاب برسد کانون استانی همان حرفه یا صنف نیز تشکیل می شود.
بدیهی است مدیریت حقوقی انجمن حق خود را به منظور پیگیری حقوق از طریق مجاری قضایی محفوظ می داند.
هویت بخشیدن به شخصیت های حقوقی موهوم به ایجاد چالش برای کامیونداران خود مالک و رانندگان بخش حمل کالای جاده ای منجر می شود.