مرز مداخله در بازآفرینی شهری
وزیر راه و شهرسازی خطاب به مسوولان بازآفرینی شهری حد و مرز مداخله دولت و نیکوکاران را در فرآیند بازآفرینی تشریح کرد.
وزیر راه و شهرسازی خطاب به مسوولان بازآفرینی شهری حد و مرز مداخله دولت و نیکوکاران را در فرآیند بازآفرینی تشریح کرد.
عباس آخوندی در سی و یکمین جلسه ستاد ملی بازآفرینی شهری پایدار، مشارکت ساکنان در اجرای اقدامات ضروری در بافتهای ناکارآمد و حاشیهای را اصل اولیه و مبنای این فعالیتها دانست و گفت:لازم است فرآیند بازآفرینی و ساخت وساز مسکن در محدودههای بافتهای فرسوده شهری، سکونتگاههای غیررسمی و مناطق آسیبدیده و تخریبشده ناشی از بروز حوادث غیرمترقبه همچون سیل و زلزله، از سوی مردم و سمنها(سازمانهای مردم نهاد) صورت بگیرد و دولت و نیکوکاران مستقیما وارد ساخت مسکن برای خانوارهای هدف نشوند.
وزیر راه و شهرسازی با تاکید بر ضرورت مشارکت مردم در فرآیند بازآفرینی گفت: نقش مردم و سازمانهای مردم نهاد در طول فرآیند بازآفرینی نباید جابهجا شود؛چراکه در غیر اینصورت انحرافی پدید میآید که امکان جلوگیری از آن وجود نخواهد داشت. وی ادامه داد:قصد داریم ساکنان محلات هدف در این فرآیند توانمند شوند؛ چراکه در غیر اینصورت، جابهجایی نقشها آغاز انحرافی خواهد بود که امکان جلوگیری از آن وجود ندارد.
وزیر راه و شهرسازی با تاکید براینکه درصورت جابهجایی نقش سمنها و ساکنان در اقدامات بازآفرینی قطعا شاهد نتیجه معکوس خواهیم بود، گفت: این مساله باعث بروز مشکلات فراوان و وارونه شدن تمامی اهداف مورد نظر در این حوزه خواهد شد، پس باید بهشدت موردتوجه قرار گیرد. آخوندی در ادامه با اشاره به بحث سازمانهای مردم نهاد محلی و نقش آنها در این بخش بیان کرد: باید به این نکته توجه کنیم که در فرآیند بازآفرینی شهری سازمانهای ملی جایگزین سازمانهای مردم نهاد محلی نشوند چراکه در غیر اینصورت همه افراد برای انجام پروژهها و فعالیتها منتظر تصمیمگیری از سوی مرکز هستند. وی در ادامه تهیه یک منشور اخلاقی در آغاز راه ایجاد کارگروه اختصاصی برای سمنها و سازمانهای مردم نهاد در ستاد ملی بازآفرینی را امری ضروری دانست.
آخوندی با اشاره به اینکه با توجه به تجربیات موجود در زمان زلزلههای قبلی تعداد زیادی از خانههایی که از سوی گروههای نیکوکاری ساخته شده بود، توسط افراد زلزلهزده مورد استفاده قرار نگرفته بود، گفت: این واحدهای مسکونی از سوی افراد خیر و نیکوکار بدون شناخت از نیازمندیهای زندگی بومی افراد و ویژگیهای منحصربهفرد واحدهای مسکونی موردنیاز آنان ساخته شده بود و این خانهها نیازمندیهای افراد و ساکنان مناطق مورد نظر را تامین نمیکرد، بخشی از این خانهها از سوی خانوارهای هدف مورد استفاده قرار نگرفت.
وی تاکید کرد: در واقع ساخت مسکن بدون توجه و اطلاع از نیازمندیهای زندگی افراد و بدون مداخله آنان در فرآیند بازآفرینی، اقدامی غیراخلاقی محسوب میشود.