در هفته‌نامه حمل‌ونقل بخوانید: «اسنپ» با اطلاعات کاربرانش چه می‌کند؟

اسم برادر بزرگ که می‌آید، آن‌هایی که اهل کتاب هستند، ناخودآگاه یاد کتاب 1984 جورج اورول می‌افتند. برادر بزرگ نمادی است از کنترل و نظارت بر زندگی افراد یک جامعه؛ اما برادر بزرگ تنها مختص به یک رمان باقی نمانده است.

در دنیای مدرن حضور برادر بزرگ در زندگی آدم‌ها پررنگ‌تر شده است و این موضوع وقتی نمایان می‌شود که از تلفن‌های همراه هوشمند و یا برخی از نرم‌افزارها استفاده می‌کنید. نرم‌افزارهایی که وقتی آن‌ها را نصب می‌کنید، از شما می‌خواهند که اجازه دسترسی به گالری تلفن همراهتان، دفترچه تلفن و دیگر امکانات شخصی تلفن همراهتان را به آن‌ها بدهید؛ اما سؤالی که پیش می‌آید این است که این نرم‌افزارها از اطلاعاتی که به دست می‌آورند چه استفاده‌ای می‌کنند؟ آن‌ها را در اختیار چه سازمان‌ها و نهادهایی قرار می‌دهند؟ تا کجا حق پیش روی در اطلاعات شخصی افراد را دارند؟ هفته‌نامه «حمل‌ونقل» در جدیدترین شماره خود به سراغ این موضوع رفته است. این هفته‌نامه البته ساختارشکنی هم کرده است و تیتر خود را به زبان انگلیسی نوشته است:BIG DATA OR BIG BROTHER.

 در گزارشی که با این تیتر منتشر شده، نوشته شده است که «بیگ‌دیتا» یا آن‌گونه که فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی روی آن نام نهاده، «مه‌داده» و حتی «کلان‌داده»، «دارایی‌های داده‌ای هوش مصنوعی در مقیاس انبوه، پرشتاب و گوناگون هستند که نیاز به روش‌های پردازشی تازه‌ای دارند تا تصمیم‌گیری، بینش تازه و بهینگی پردازش پیشرفته را فراهم کنند.»

در پایان این گزارش هم نوشته شده است که اپلیکیشن‌هایی مانند «اسنپ» یا «تپسی» در جایی فعالیت می‌کنند که با حجم عظیمی از اطلاعات مشتریان و تراکنش‌های آنها مواجه‌اند. آنها با تجزیه‌وتحلیل مناسب داده‌های مشتریان و استفاده از کلان‌داده برای این هدف، می‌توانند سیاست جهت‌دهی به سلایق و علایق مردم را در یک بازه زمانی طولانی‌مدت دنبال کنند. شاید دفعه بعد که خواستید از یک وب‌سایت خرید آنلاین استفاده کنید، یا از اپلیکیشن تاکسی استفاده کنید، قدری هم به اطلاعاتی فکر کنید که وب‌سایت فروشنده کالا و خدمات از شما طلب می‌کند. اطلاعاتی باارزش‌تر از طلا که از تحت نظر قرار دادن مشتریان از صفر تا صد به دست می‌آید.

در همین رابطه هم جعفر محمدی، عضو هیئت‌مدیره سازمان نظام صنفی رایانه‌ای تهران در سرمقاله این شماره درباره این موضوع یادداشتی نوشته است.

او در یادداشت خود که با تیتر «تیغ دولبه بیگ‌دیتا» منتشر شده، نوشته است: درنتیجه شرکت‌ها و کسب‌وکارها موظف هستند که یک سری دیتاها را نگهداری کنند اما این‌گونه هم نیست که هر نهادی خواست بلافاصله اطلاعات را بگیرد، بلکه دیتاها با حکم قاضی و به نهادهای خاص مشخص‌شده و توسط قاضی داده می‌شود.

پس باید یادآور شد که در صورت رعایت این موارد کاربران نباید احساس خطر خاصی دراین‌باره داشته باشند؛ اولا هیچ‌کسی نمی‌تواند بدون حکم قضایی این اطلاعات را درخواست کند، دوما حکم قضایی توسط هر قاضی نمی‌تواند صادر شود و قاضی که اجازه دارد نمی‌تواند برای هر کارکردی این حکم را صادر کند. پس این نشان می‌دهد که در قوانین ما هم موارد کلی خوبی آمده است اما بااین‌حال در مواردی هم فقر قانون و مقررات داریم که باید در این حوزه حتماً بیشتر تلاش شود. پیشنهاد ما به شما این است که برای خواندن هفته‌نامه «حمل‌ونقل» اول سراغ این گزارش بروید و بعد دیگر مطالب هفته‌نامه را بخوانید.

در این شماره از «حمل‌ونقل»، رمضانعلی سبحانی‌فر، عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس در گفتگویی بیان کرده است که باید بگوییم صنعت خودروسازی ایران نه تنها پیشرفته نیست بلکه اصلا شبیه یک صنعت نیست. یک مجموعه کارخانه با یک سری تولیدات را ما نمی‌توانیم الزاماً صنعت بنامیم. این گفتگو را می‌توانید در صفحه مجلس این هفته‌نامه با تیتر «خودروسازی ما یک شوخی است» بخوانید.

از دیگر مطالبی که این هفته به شما توصیه می‌کنیم خواندن آن‌ها را از دست ندهید، گفتگو با مجید فراهانی، عضو شورای شهر تهران است. او در این گفتگو بیان کرده است که مهم‌ترین دوای درد این شهر، مبارزه با فساد است. متأسفانه به‌دلیل عدم شفافیت مدیران گذشته شهر، این موضوع گسترش یافته بود به همین دلیل ما به سوی تحقق شهرداری شیشه‌ای رفتیم و درحال‌حاضر مردم می‌توانند از کلیه قراردادها و معاملاتی که در شهرداری انجام می‌شود، مطلع شوند.

 هفته‌نامه «حمل‌ونقل» هر هفته در 16 صفحه و با قیمت 3 هزار تومان منتشر می‌شود.