ناوگان یخچال دار

  • اکثریت شرکت های حمل و نقلی بر خلاف ضوابط تاسیس شرکت حمل در گرفتن یا دادن بار به ناوگان یخچال دار نقشی ندارند، حتی در بنادر که عمده محمولات غذایی توسط کشتی های چندین هزار تنی از طریق آنها وارد می شود، فقط بعد از بارگیری بنا به اظهار دلال یا راننده، بارنامه صادر می کنند.

  • متاسفانه در ایران به دلیل عدم آگاهی بعضی از مسئولان و فرصت طلبی صاحبان غرفه ها، میادین میوه و تره بار امروزی در ایران با همان طرز تفکر قرون گذشته مدیریت شده و فعالیت می کنند. حتی محصول کشاورزی را روزها و تا فروش آخرین صندوق داخل محفظه بار کامیون نگه می دارند و در صورت اعتراض راننده و درخواست تخلیه، بعضا با راننده درگیر هم می شوند، با این روش کار غیر از تعدادی صاحب غرفه، دیگران متضرر شده و خسارت می بینند.

  • از آنجا که شرکت های حمل و نقلی چه داخلی و چه بین المللی از خودشان هیچ ناوگانی ندارند و با رانندگان ناوگان یخچالدار هم خیلی آشنا نیستند، بنابراین میدان برای جولان دادن دلالان باز شده است.

  • یکی از معضلاتی که در پروسه حمل کالا در داخل، موجب بروز اختلاف میان حمل کننده (رانندگان و کامیونداران) و گیرنده کالا می شود، این است که گاهی، گیرنده کالا از تحویل گرفتن کالای خود امتناع می ورزد و یا اینکه گاهی ممکن است ارزش کالا پس از ترخیص در مقصد کمتر از میزان هزینه های حمل و حق توقف کامیونی که کالا را حمل نموده و به هر دلیل در مقصد متوقف شده است باشد.

  • وقتی اسناد حمل (بارنامه) بر مبنای پلاک تریلی صادر شود، شرکت ها و افرادی که بیش از یک دستگاه کامیون و تریلی دارند بدون محدودیت می توانند با کشنده دیگری، حتی اجاره ای، تریلی را به محل بارگیری برده، بارگیری کرده، بارنامه گرفته و آماده سرویس نموده تا با هر کشنده ای که آماده مسیر کشنده ها را تعویض نمایند، حال آنکه با روند فعلی این مزیت ها غیر قابل استفاده است.

  • تا چندی پیش تجار و صادر کنندگان ملزم به انجام امور گمرکی صادراتی خود و پلمب کامیون در گمرک شهر و استان تولید محصولات خویش بودند، با این روال به خوبی مشخص می شد که هر استانی چه نوع محصولاتی و چقدر از هر محصولی صادر کرده است و مسئولان هم مانند مسئولان استان مازندران دیگر نگران تمام شدن صادرات استان هایشان به نام استان های دیگری نمی شدند، در ضمن تخلفاتی هم که امروز اتفاق می افتد هرگز اتفاق نمی افتاد.