یکی از حرکت های خوب در سال های اخیر افزایش توجه به حمل و نقل ریلی است که مکررا مورد تاکید رهبر معظم انقلاب نیز قرار گرفته اما غفلت و بی دقتی در بررسی اولیه مهندسی طرح های ریلی سبب وارد شدن ضربه به این صنعت شده و برای مشهد نمونه های فراوانی سبب کاهش کارآمدی این زیرساخت حیاتی و راهبردی شده است.
در حال حاضر ظرفیت داخلی پاسخگوی تامین لکوموتیو و واگن مورد نیاز نیست، بنابراین لازم است واردات آنها هر چه زودتر آزاد گردد.
سابقه تاریخی ساخت و توسعه راه آهن قبل و بعد از انقلاب بر تفکیک این فعالیت تاکید داشته است که تجمیع آن با عملیات گسترده بهره‌برداری شامل نگهداری و بهره برداری خطوط و تامین و بهره برداری از ناوگان ریلی شامل لکوموتیو و واگن و همچنین مدیریت و عملیات سیر و حرکت راه آهن می شود کار مناسب و منطقی نیست.
اگر مطابق نامه وزیر محترم نیاز به تغییر مصوبات موجود در باره مسئولیت های شرکت ساخت و توسعه زیربناهای حمل و نقل کشور و شرکت راه آهن جمهوری اسلامی ایران باشد، لازم است ابتدا پژوهش برای اصلاح ساختار سازمانی انجام و نتایج به تصویب مراجع ذیصلاح نظیر شورایعالی تحول اداری کشور برسد و تاکنون مطالعه‌ای برای تغییر در ساختار این شرکت انجام یا مطرح نشده است.
چرا اجازه داده می‌شود منابع عمومی کشور این چنین بین تعداد زیادی طرح بعضاً بی فایده پخش شود که اتمام طرح های مفید و حتی راهبردی کشور ده ها سال به طول بیانجامد؟
راه آهن 274 کیلومتری یزد- اقلید یکی از نشانه های بارز قدرت نفوذ افراد در شروع، اخذ اعتبار و اجرای طرح های ریلی است.
هیات وزیران در جلسه روز چهارشنبه به ریاست حجت الاسلام والمسلمین دکتر روحانی رئیس جمهوری، با صدور مجوز به سازمان برنامه و بودجه کشور برای تأمین ۱۵ درصد سهم کارفرما مربوط به تسهیلات مالی خارجی (فاینانس) برای برخی از طرح های ریلی از محل صندوق توسعه ملی موافقت کرد.
