دوچرخه سواری در تهران

  • شاید اگر مسئولان ما تاکنون در گفتمان های خیابانی هرچند کوچک مقیاس (و نه رویدادهای سازمانی و خیابانی) مشارکت داشتند، درک و تدبیر بهتری از فضاهای جدید شهرها داشتند.

  • اگر واقع بین باشیم، طرح دوچرخه‌های اشتراکی و آماده‌سازی و مناسب‌سازی محدوده‌های مورد استفاده از آن، به‌رغم هزینه‌های فراوان و تبلیغات گسترده، در وضعیت فعلی و بر اساس شرایط و واقعیات روی زمین در شهر تهران، به غیر تجربه‌های تفننی و گهگاه، آن هم در مسیرهای کوتاه و مقطعی که شرایط توپوگرافی، شیب و همینطور کیفیت و امتداد مسیر به مدد می‌آید، محکوم به شکست بوده و در حکم نمایشی است که در عمل فاقد کارآمدی لازم است.

  • آیا از دوچرخه انتظار داریم که بخشی از تردد واجب روزانه شهروندان را به‌عهده بگیرد. یعنی برای رفتن به محل کار و خرید استفاده شود و از کاربرد خودرو بکاهد؟

  • آلن پطروسیان، رئیس کمیته همگانی فدراسیون دوچرخه‌سواری ایران:

    «متأسفانه تهران با وجود اینکه اقدامات خوبی را هم انجام داده است اما حتی به حداقل شاخص‌های ارزیابی ما هم نرسیده که بخواهیم آن را به عنوان داوطلب شهر ملی دوچرخه معرفی کنیم.» این جمله را آلن پطروسیان می‌گوید؛ رئیس کمیته همگانی فدراسیون دوچرخه‌سواری ایران. اما قبل‌تر از آن اشاره می‌کند که پستی‌وبلندی‌های پایتخت و مسیرهای طولانی‌اش مانعی برای توسعه دوچرخه‌سواری نیست. پطروسیان در مورد تلاش‌ها برای احیای شهر دوچرخه در کشور توضیح می‌دهد و می‌گوید آنچه تهران را از تبدیل‌شدن به شهر دوچرخه بازمی‌دارد، کاستی در کارهای اجرایی مؤثر است.

همراهان تین نیوز