راه آهن در بخش باری در سال جاری، تعرفه بهره برداری از شبکه را برای همه مسیرهای حمل در دو نوبت و برای برخی مسیرهای عمده در سه نوبت افزایش داده است.
چگونه است که شرکت راه آهن به نمایندگی از دولت قادر است به دفعات، بدون مشورت و با فاصله تنها یک هفته ای از زمان ابلاغ تا زمان اجرا، نسبت به افزایش نرخ مطابق صرفه و صلاح خود اقدام نماید؟ آیا این امر مطابق سیاست های کلان دولت خدمتگزار و مورد تایید ایشان است؟
در نهایت این رویکرد موجب کاهش توانمندی اقتصادی و مالی شرکت های ریلی خواهد بود.
راه آهن اهرم موثرتری از این پیدا نکرده است چون در اکثریت موارد بعد از چند روز از قطع سیستم بارنامه با واریز وجه صدور بارنامه وصل می شود.
با وجود هزینه های سنگینی که دولت در قالب یارانه مستقیم و غیر مستقیم به بخش ریلی مسافری می دهد چرا باز هم آن کیفیت و کمیت لازم در اختیار نیست؟
تعمیر و نگهداری خطوط ریلی پر هزینه است، در این راستا شرکت راه‌آهن نسبت به کسب درآمد از طریق دریافت حق دسترسی از یکم تیرماه سال گذشته تعرفه حق دسترسی را لازم الاجرا کرده تا بتواند به این وسیله از شبکه حملونقل ریلی و تاسیسات و امکانات آن با رعایت مقررات و ضوابط خاصی بهره‌برداری کند.
در حال حاضر شرکتهای دولتی و خصوصی زیادی در کشور فعال هستند که هرچند از منافع مشترکی برخوردار هستند اما گاها برای یکدیگر مانع درست می کنند که این امر نه‌تنها مانع رشد و بالندگی حملونقل ریلی است، بلکه موجب کاهش سهم ریل از حملونقل کشور می‌شود.
