عملکرد این انجمن‌ها که حاصل کوتاهی رانندگان برخی شهرها و استان‌هاست، موجب ایجاد ذهنیت منفی و بدبینی نسبت به کلیت و فلسفه وجودی تشکل‌های صنفی رانندگان (بخش بار) شده است.
واگذاری اجرای تن-کیلومتر از طرف سازمان راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای به سه تشکل بزرگ و کلیدی (کامیونداران-رانندگان - و شرکتهای حمل‌ونقل) نشان از حسن نیت و اعتماد سازمان حمل ونقل نسبت به آنها دارد.
وقتی این مصوبه در قسمت مسئولیت حُسن اجرا مشکل جدی دارد چرا کانون‌ها که خود را نماینده تام‌الاختیار راننده‌ها و کامیونداران معرفی می‌کنند هیچ اقدامی نکرده و گذاشته‌اند تا لحظه‌های آخر اجرای این طرح به مشکل بخورد؟
امید است مسئولان و متولیان صنف به این مهم پی ببرند که مدیریت واحد و شورای صنفی چه محسناتی دارد و دست از یک‌دندگی بردارند و این صنف را بیشتر از این به بیراهه نبرند.
