با همین ساختار و تغییر نام وزارت راه و شهرسازی به وزارت حملونقل و ایجاد سازمان جدیدی همانند سازمان راهداری و حملونقل جاده ای تحت عنوان سازمان مسکن و شهرسازی بدون ایجاد یک وزارتخانه جدید می‌توان چاره‌گشای وضعیت موجود در جهت کوچک سازی دولت بود.
پیشنهاد انتزاع حوزه هوانوردی از حوزه حملونقل و یا تقلیل این بخش استراتژیک تا حد حوزه گردشگری نشان‌دهنده عدم اطلاع و شناخت کافی از جایگاه استراتژیک صنعت حملونقل هوایی است.
چهار مبحث جمعیت و نیازهای جمعیتی، اشتغال و آمایش سرزمین سکونت، زیرساخت‌ها و نظام شهرسازی و جابجایی یا حمل ونقل و لجستیک همواره باید در یک نظام یکپارچه طراحی شوند.
مدیرکل دفترحمل‌ونقل درون شهری سازمان شهرداری‌ها نه تنها تجزیه وزارت راه و شهرسازی را اشتباه می‌داند بلکه معتقد است باید مانند کشورهای همسان پیشرو با الحاق وزارت ارتباطات و سازمان توسعه تجارت و دفتر آمایش سرزمین به وزارت راه و شهرسازی، وزارت جدید لجستیک و آمایش سرزمین یا وزارت حملونقل و آمایش سرزمین ایجاد شود.
مبحث شهرنشینی و مبحث حملونقل چه از بعد درون شهری و چه برون‌شهری دو مفهوم به هم پیوسته هستند و نمی‌توان این دو مقوله را از یکدیگر جدا کرد. لذا یکی بودن وزارت راه و شهرسازی در این دوره بهترین فرصت را ایجاد کرد که بحث حملونقل و بحث شهرسازی با یکدیگر یکپارچه شود و رویکرد اشتباه گذشته کنار گذاشته شد.
درحالی‌که سرنوشت وزارت راه و شهرسازی با توجه به تصمیم دولت برای انتزاع وزارتخانه‌هایی که 6 سال پیش شتابزده در هم ادغام شدند، همچنان مبهم است، گمانه‌زنی‌ها نیز در مورد وزارتخانه‌ای که قرار است پس از انتزاع تشکیل شود، ادامه دارد.
به شرطی وزارت جدید راه و ترابری موفق خواهد بود که تمام فعالیت‌های حمل‌ونقلی که در وزارتخانه‌های کشور، صنعت ، معدن و تجارت و… وجود دارد همگی به وزارت راه و ترابری (حمل و نقل ) سپرده شود.
