فقدان سیستم حمل و نقل عمومی در شهرهای جدید، بافت جمعیتی خانواده محور و نسبتا جوان این شهرها و خلا ناشی از رکود توسعه عمومی دولتی در شهرهای جدید، می تواند فرصت مغتنمی برای پیگیری و اجرای سیاست ها و اصلاحات توسعه مبتنی بر حمل و نقل عمومی در این مناطق باشد.
تا زمانی که این ایرادات یا نواقص برطرف نشود جذب نیروی انسانی متخصص در این سازمان نه تنها نقشی در بهبود عملکرد آن نخواهد داشت بلکه اتلاف زمان و هزینه را در بر خواهد داشت.
بر اساس گزارش مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی در تیرماه 99، سهم حمل و نقل مسافر در سال 1397 به کمتر از 2 درصد رسید و نسبت به سال 1386 کمتر از نصف شده در حالی که قانون مدیریت سوخت، سهم 18 درصد را برای سال 1390 مقرر نمود.
به بیان دیگر تجربه ناموفق واگذاری واگن های باری از سال 1384 به بعد و پاسخگو نبودن راه آهن در مورد عدم دستیابی به تعهد سیر 300 کیلومتر در روز نشان دهنده ضرورت آسیب شناسی عدم موفقیت این رویکرد برای یافتن ریشه مشکلات است.
سرمایه گذاری و ورود و خروج سرمایه در اقتصاد متغیرهای پیشرانی هستند که زنگ ها و گاهی آژیرهای هشدار را به صدا درمی آورند. سرمایه گذاری رونق ایجاد می کند، ظرفیت های تولیدی و زیربنایی را برای اقتصاد افزایش می دهد و اشتغال ایجاد می کند.
ضرورت رسیدن به توافق هسته ای موضوعی است که سرنوشت اقتصاد ملی کشور به آن گره خورده است و نباید دستاویزی برای رقابت ها و تسویه حساب های تنگ نظرانه جناحی و گروهی قرار گیرد.
صنعت خودرو سازی ایران با قدمتی بیش از نیم قرن و انبوهی از حمایت های رانتی و سرمایه گذاری های کلان نه تنها نسبت به رقبای خود یعنی خودرو سازان ژاپنی و کره ای فاصله زیادی دارد، بلکه محصولات تولیدی آن گران، نا ایمن و غیرقابل رقابت است.