در دومین روز از سومین هفته دی ماه، دلار نتوانست از حبس کانال ۱۰ هزار تومانی خارج شود و برای دوازدهمین روز متوالی در این کانال نوسان کرد. روز یکشنبه، دامنه تغییرات روزانه نیز مانند روز شنبه محدود بود و دلار در بیشتر مقاطع روز در محدوده ۱۰ هزار و ۷۰۰ تومانی نوسان کرد؛ در روزی که قیمت تغییرات چندانی نداشت، شاخص ارزی با ۵۰ تومان افزایش به بهای ۱۰ هزار و ۷۶۰ تومان رسید.
دو رویداد به ظاهر متناقض در هفتهها و روزهای اخیر در اقتصاد ایران پرسشهایی را در فضای رسانهای و افکار عمومی برانگیخته که اگر پاسخ درستی به آنها داده نشود ممکن است به تصمیمگیریهای زیانباری از سوی برخی مقامات مسوول بینجامد. رویداد نخست فرونشستن تلاطم در بازار ارز و کاهش نرخ برابری ارزهای خارجی نسبت به ریال است.
تابستان دلار، پاییزی به همراه داشت که کاهشی را از خود برجا گذاشت که در هیچ کدام از پاییزهای دهه ۹۰ سابقه نداشت. در آخرین روز آذرماه، قیمت دلار ۵۰ تومان افزایش را به ثبت رساند و روی سطح ۱۰ هزار و ۵۰ تومان قرار گرفت.
افزایش تورم و نزدیک شدن آن به نرخ سود بانکی باعث شده سرمایهگذاری در بانکها دیگر آن جذابیت سابق را نداشته باشد و به گفته یک اقتصاددان، اگر این مساله باعث شود که سپردهگذاران بانکی سرمایهشان را از بانکها خارج کنند میتواند باعث ایجاد تلاطم در بازارهای دیگر شود.
طی روزهایی که دلار به کانال ۹ هزار تومانی سقوط کرده بود، بسیاری از صرافیهای غیر بانکی از خرید ارزهای خرد امتناع کرده و دلالان فرصت نقشآفرینی یافتند؛ اما دولت دلارها را از دست مردم جمع کرد.