از نظر شاخص آزادی اقتصادی در بین ۱۵۲ کشور رتبه ایران ۱۲۷ است

وبلاگ تین نیوز، سیدحمید حسینی | حدود یک سال بیش در اروپا در یک فروشگاه معروف و صاحب برند قصد خرید کت و شلوار داشتم، در هنگام پرو لباس حس کردم دوخت ایراد دارد و به این علت جلیقه در تن نمی‌نشیند. لذا ایراد را به فروشنده گفتم منکر شد و با اطمینان و با احترام گفت مشکل از شماست و شروع به واکاوی کرد و من را از وجود یک غده در روی شانه مطلع کرد پس از بازگشت به دکتر مراجعه کردم، گفت که چربی است ولی تاکید کرد که زودتر جراحی کرده و از شرش رها شوم زیرا ممکن است به اعصاب گردن و دست آسیب رساند. من که حتی از زدن آمپول ابا دارم و سالی دوبار که برای آزمایش خون و چک آپ می‌روم کلی استرس دارم چطور راضی به عمل شوم خدا می‌داند ؟؟
در برنامه های سال 39 که در جوار خانه خدا نوشتم انجام عمل جراحی را در اولویت کارها قرار دادم و لذا پنجشنبه در بیمارستان نیکان بستری شدم و همانرور توسط دکتر صفریان و دکتر شریفی جراحی شدم و از این غده بزرگ خالص شدم و خدا را شاکرم که عمل به خوبی صورت گرفت.
جمعه را کامل استراحت کردم و شنبه نیز حدود ظهر به اتاق تهران آمدم. اولین کاری که کردم ورق زدن مجله "تجارت فردا "بود، داستان زندگی کارآفرین را مجددا خواندم و توصیه می‌کنم همه دوستان آن را که از 40 صفحه در سه صفحه خلاصه شده بخوانید تا بخشی از دلایل مشکلات امروز جامعه ایران را بدانید و مدیران انقلابی ببینند که با کارآفرینان این کشور چه کرده اند." به یاد دارم وقتی در آهنی سلول برویم بسته شد، احساس آرامش کردم و بعد از مدتی بیخوابی، آرام خوابیدم. آنقدر ماه‌های قبل از آن در ترس و نگرانی به سر برده بودم که در این آخر خط، برای شبی طعم آرامش را در سلولی انفرادی حس کردم که البته دیری نپایید. مگر من که بودم که در انفرادی اوین باید تنبیه می‌شدم. من که مبارز سیاسی نبودم، آدمکش، قاچاقچی، گروهکی، معاند، جاسوس و تروریست نبودم مگر یک بازرگان، یک کارآفرین، چقدر جثه و جربزه و شهامت و مقاومت دارد که باید با انفرادی شکسته شود. من یک جوان روستایی، با وابستگی شدید به خانواده و عشقی عمیق به همسر و فرزندانم، اهل شعر، مولانا، چهاربیتی، دو تار، مسلمان و نمازخوان در حد مردم عادی، شکننده و عاطفی بودم. برای شکستن
و تسلیم شدن و به زانو در آوردن من، که همان تهدید، همان ممنوع الخروجی، همان عتاب و تهدید، هزار بار کافی بود برای خاکستر کردن بازرگانی جوان و نوپا، که چشم بند، سلول و بازجو لازم نیست". 
با وجود اینکه در جریان همه این مسائل بودم ولی شیوه نگارش متن و ادبیات آن و آه و افسوسی که در این نوشتار وجود دارد هر انسان منصفی را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
سپس برای شرکت در جلسه روسای کمیسیون ها به اتاق ایران رفتم و به اتفاق هیئت رئیسه کمیسیون ها ناهار خورده و دید و بازدید عید انجام دادم. من معمولا به علت تقارن جلسات روسای کمیسیون‌ها با جلسات هیئت رئیسه اتاق تهران نمی‌توانم در آن شرکت کنم.
در این جلسه بحث "خروجی محوری" کمیسیون‌ها مطرح بود و شرکت کنندگان دیدگاه‌های خود را مطرح نمودند. من نیز به چند نکته اشاره نمودم و اعلام نمودم با وجود اینکه در ارزیابی و رتبه بندی کمیسیون‌ها جایگاه کمیسیون محیط کسب وکار در رده‌های نخست است ولی از عملکرد خود و کمیسیون راضی نیستم و اگر اتاق ایران شرایط و بسترمناسب تری فراهم نماید امکان استفاده بهتر از ظرفیت و پتانسیل کمیسیون ها وجود دارد. به طور مثال گلایه نمودم نمایندگان اعزامی از اتاق در رابطه با اصل 44 و محیط کسب وکار با کمیسیون ها هماهنگ نیستند و از اعضای این کمیسیون نمی باشند.
ضمنا از معطل ماندن پروژه های تحقیقاتی و "پایش استانی محیط کسب و کار" در شورای پژوهشی ومرکز تحقیقات اتاق گلایه نمودم. 

پیشنهاد برگزاری مصاحبه مطبوعاتی توسط روابط عمومی اتاق ایران برای هیئت رئیسه کمیسیون‌ها را دادم تا از این طریق اطلاع رسانی و درباره موضوعات فوق در کشور" گفتمان سازی" صورت گیرد.
نقطه نظرات من از طرف جمعی از دوستان مورد حمایت و استقبال قرار گرفت.
در این جلسه ادعا نمودم که اتاق‌های دنیا معمولا دنباله رو اقتصاد آزاد و رقابتی هستند و مروج دیدگاه سایر مکاتب نیستند ولی اتاق ایران در این زمینه عملکرد قابل قبولی ندارد و اطلاعیه اتاق ایران در مورد توقف هدفمندسازی بنا به توصیه مشاورین نهادگرای اتاق صورت گرفته است.
قبل از پایان، جلسه را به مقصد اتاق تهران ترک کردم و در جلسه هیئت رئیسه با تاخیر شرکت کردم. حاضرین در حال جمع بندی و ارزیابی جلسه قبلی هیئت نمایندگان بودند. من ضمن تقدیر از مطالب ارایه شده توسط دبیرکل، از نحوه ارائه و طولانی شدن سخنان ریاست اتاق به عنوان نکته منفی جلسه یاد نموده و خواستار رعایت ضوابط آیین نامه نحوه اداره جلسات هیئت نمایندگان شدم.
لذا مقرر شد که در صورت ارائه مطلب در جلسه هیئت نمایندگان فقط چهار یا 6 نفر به عنوان موافق و مخالف موضوع جلسه صحبت کنند و فرصتی به اعضاء اتاق داده شود که در مورد سایر مسائل تذکر بدهند.
در موضوع عملکرد اتاق به آمار مقایسه ای صدور کارت در سال 90 تا 92 اشاره شد. سال 91 نسبت به سال 92  به اندازه 4.45 درصد کاهش داشته ایم ولی در سال 92 نسبت به سال 92 معادل 2.4 درصد افزایش داشته ایم. 

یکشنبه صبح ابتدا با کمیسیون اصل 44 و محیط کسب و کار جلسه داشتیم و گزارشاتی توسط سرکار خانم دکترمردانی درباره آزادسازی اقتصاد و ارتباط آن با رشد اقتصادی بیان نمود و شاخص اندازه گیری آزادی اقتصادی فریزز و هریتیج تشریح شد، به نظر من هریتیج با شرایط ایران سازگارتر است. از نظر شاخص آزادی اقتصادی در بین 152 کشور رتبه ایران 127 است. 

در ادامه جلسه برای نشست های هم اندیشی سه موضوع مورد تصویب قرار گرفت:
1- بخش خصوصی و اقتصاد رقابتی از دیدگاه فقه اسلام
2- اقتصاد مقاومتی و آزادسازی اقتصادی
3- آزادسازی اقتصادی و فساد اداری
ضمناً در این جلسه دیدگاه‌های مشاورکمیسیون درباره اقتصاد مقاومتی ارائه شد.
اما جالبترین بخش برنامه امروز اتاق، جلسه هیئت نمایندگان بود که چهار نفر سخنران داشت دو نفر از حوزه کشاورزی و دو نفر از حوزه صنعت، نمایندگان حوزه صنعت دنبال افزایش تولید و تزریق نقدینگی به اقتصاد کشور حتی به قیمت بر هم خوردن تعادل بودجه و استقراض از بانک مرکزی بودند و دعوت به حضور پررنگتر دولت در اقتصاد.
رئیس کمیسیون کشاورزی اتاق به افزایش بهره وری در اقتصاد تاکید داشت و مقایسه ای از کشاورزی ایران و مالزی انجام داد و مدعی شد که ایران 5.8 میلیون هکتار و مالزی فقط 300 هزار هکتار زمین کشاورزی دارد ولی ارزش تولیدات محصوالت مالزی پنج برابر ایران است، وی علت آن را ناکارآمدی بخش کشاورزی و نداشتن برنامه دانست. سخنران سوم جلسه آقای بلندنظر از فعالان خوشنام بخش کشاورزی و رئیس شورای زیتون بود که سخنرانیش عطر و طعم دیگری داشت، مطالب ایشان علمی و استراتژیک بود. وی عدم دورنگری و کالا نگری اشاره کرد و در ادامه بسیاری از سیاست های اتخاذ شده را غلط دانست،آقای بلند نظر اعتقاد داشت با توجه به بحران آب در کشور باید تولید بهینه داشت  و واردات اقلام غذایی را افزایش داد و از نظر ایشان تولید در داخل به هر طریق و به هر قیمت خلاف منافع ملی است. ایشان با اشاره به آب مجازی خواستار جلوگیری از صادرات اقلام پر مصرف آب نظیر هندوانه، گوجه و سیب زمینی شد و بیان نمود که موادغذایی پرمصرف آب باید وارد شود.
وى اعلام نمودبرای تولید یک کیلو سیب زمینی200 لیتر آب مصرف می شود که ارزش آن بیش از هفتاد سنت میاست و صادر کردن آن به قیمت 20 سنت زیان و خسران برای کشور است.
وی مدعی شد که یک لیتر شیر500 و یک کیلو گوشت 1500 لیتر آب مصرف می‌کند در حالیکه بحران آب در استانهای کرمان، خراسان، فارس و گیلان نمودار شده و مصرف مازاد سالانه11 میلیارد متر مکعب آب یک فاجعه است که نسل های آینده باید ضرر آن را تحمل نمایند. نهایتاً ایشان بر حکمرانی خوب و کالا نگری تاکید کرد.
با توجه به پایان مدیریت دهساله آقایان فروزنده، ضرغامی و خاموشی در بنیاد، صدا وسیما و سازمان تبلیغات شایعات در مورد جانشینان آنان قوت گرفته و شانس رستم قاسمی برای بنیاد و اخوی محمد برای صدا وسیما از دیگران بیشتر است.