◄ فاصله نسبی صنعت و دانشگاه در زیربخش ریلی

تین نیوز | نیاز به برقراری ارتباط دو سویه بین اعضای شبکه‌ها‌ی اجتماعی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ و مخاطبان "تین ‌نیوز" و همچنین انعکاس بیشتر دیدگاه‌ها و نیز دریافت نظرات افراد بیشتر و در نهایت رسیدن به هدف مشترک فعالان حوزه حمل و نقل که چیزی جز ارتقای وضعیت این بخش نیست، موجب شد صفحه‌ای جدید در تین نیوز با نام "نگاه شما در شبکه‌های دیگر" راه‌اندازی شود که فرصتی جدید برای جمع آوری دیدگاه‌های نو و خلاقانه در این بخش خواهد بود.
با این هدف، مباحث مطرح شده در شبکه‌های اجتماعی، در این صفحه، بازنشر و دیدگاه‌های جدید نیز به‌این مطلب اضافه می‌شود.
بدین ترتیب این امکان برای بخشی از مخاطبان "تین نیوز" که در شبکه‌های اجتماعی عضو نبوده و اطلاعات حمل و نقلی مورد نیاز خود را از طریق "تین نیوز" به دست می‌آورند نیز فراهم می‌شود که دیدگاه خود را در زیر مطلب منعکس کنند تا با گفت و گو و مباحثه بیشتر، قدمی‌دیگر در جهت حل مشکلات و تقویت جایگاه حمل و نقل کشور برداشته شود.

در بخشی دیگر از گزارش مربوط به "نگاه شما در شبکه‌های اجتماعی"، موضوع زیر که توسط "ثامنی" در اتاق فکر حمل و نقل در شبکه‌اجتماعی " لینکدین " مطرح شده‌است به همراه دیدگاه‌های شما در این مورد بازنشر می‌شود:
ارتباط صنعت و دانشگاه در حوزه حمل ونقل را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
آیا فارغ التحصیلان دانشگاه به خوبی جذب صنعت حمل و نقل می‌شوند؟ آیا درسهای دانشگاهی مرتبط با حمل و نقل پاسخگوی نیاز علمی‌صنعت هستند؟ آیا پایان نامه‌ها و طرح‌های پژوهشی، کاربردی هستند یا صرفا کتابخانه ای می‌شوند؟ در این موارد چه پیشنهاداتی دارید؟ 

علی نظر داده است:
تشکیل دانشکده راه آهن و کتب منتشره مرکز آموزش راه آهن کمک زیادی به بخش ریلی کرده است ولی هنوز ما با اجرایی کردن و کاربردی کردن پایان نامه‌ها در صنعت ریلی فاصله زیادی داریم و به نظر می‌رسد باید اولین قانون پذیرش یک طرح و فکر جدید که اعتقاد مدیریت آن سازمان و نیروهای آن زیرمجموعه می‌باشد در صنعت حمل ونقل اجرا شود. به نظرم اعتقاد قلبی مدیریت حمل و نقل کشور اولین شرط اجرا این تفکر است.

علی نظر داده است:
به نظر من،اکثر فعالیت‌های دانشگاه به جای پاسخگویی به نیازهای حمل و نقل صرف تولید مقالات و موضوعات علمی‌برای درج در مجلات و کنفرانس‌های خارجی می‌شود.
به عنوان نمونه می‌توانید مقالات و طرح‌های ارائه شده در 13 امین کنفرانس حمل و نقل را بررسی کنید. با وجود ارزش بالای آنها از نظر علمی‌و تحقیقی اکثرا درخواست یا نیاز جدی مدیران و دست اندرکاران حمل و نقل در آنها مشاهده نمی‌شود.
به نظر من بهتر است مطابق رویکرد سایر کشورها هزینه این تحقیقات را حوزه حمل و نقل با تعریف پروژه تقبل کند با حداقل در روند تصویب نظرخواهی شود.
اخیرا یکی از همکاران ما به قصد اخذ درجه دکترا در پروژه ای در آمریکا مشغول به کار شده که هزینه آنرا دپارتمان حمل و نقل آن ایالت تامین کرده است.

محمدرضا نظر داده است:
 ما به ایده ها و تخصص‌های جدید که ماحصل خروجی این دانشگاه منحصر به فرد است نیاز داریم. به ویژه در این زمان که دانشجوها فعال و به روز هستند. الان هم که آقای دکتر ذاکر که خودش یکی از نخبگان است، روی کار آمده و دیگر نور علی نور است. آقای دکتر آقایی هم که همیشه از این موضوع  حمایت می‌کند. اما باید یک سیستم و چارچوبی برای ارتباط و جذب نیرو به صورت دائم ایجاد کرد.در حال حاضر ارتباط و تبادل اطلاعات بین افراد الان هم وجود دارد. مثلا الان آقایان: طاهری، نادعلیان و خانم ها بازغی و گرشاسبی از این دانشکده ارتباط تخصصی خوبی با من دارند که التبه امیدوارم این ارتباطات توسط دانشکده انجام بشود.

مجید نظر داده است:
یکی از مهمترین بخش های ارتباط صنعت و دانشگاه انجام پایان نامه‌های مقاطع تکمیلی در شرکت ها و سازمان های بخش حمل و نقل می‌باشد. این موضوع از چند حیث مهم است. اول اینکه انجام پایان نامه های کاربردی در محیط های واقعی در ارتقاء دانش علمی ‌سازمان های مذکور تاثیر به سزایی دارد و می‌تواند زمینه ای برای عملی شدن ایده ها باشد. دوم اینکه دانشجویان با انجام اجرایی تر پایان نامه ها بیشتر با محیط های سازمانی بخش آشنا شده و سعی در لحاظ واقعیت ها و دوری از برخورد صرف علمی ‌با موضوع خواهند داشت و سوم اینکه این کار زمینه ای برای ارتباط آتی دانشجویان با صنعت و آمادگی بیشتر برای جذب در حوزه های مختلف بخش می‌باشد. بر خلاف کشورهای پیشرقته که بخش زیادی از کسب و کارها از درون ایده های همین پایان نامه ها بیرون می‌آید متاسفانه در کشور خودمان کمتر دیده ایم که موضوع پایان نامه ای بعدا به یک فعالیت اقتصادی مستقل منجر شود. در اینجا لازم می‌دانم که به این موضوع هم اشاره داشته باشم که حمایت مالی از موضوعات کاربردی از سوی سازمان ها هم در ایجاد انگیزه برای دانشجویان بسیار اهمیت دارد. به عنوان نمونه در بخش ریلی هم اکنون انجمن صنفی شرکت های ریلی از موضوعات مرتبط که به چالش های اساسی بخش بپردازد حمایت مالی می‌کند که همین‌جا از دانشجویانی که علاقه مند به انجام موضوع پایان نامه خود در این بخش هستند دعوت می‌شود با مراجعه به انجمن از شرائط آن مطلع گردند.

جاوید نظر داده است:
دانشکده راه آهن هم به طور طبیعی و تبعی از مشکلات سیستم آموزش عالی بی نصیب نمانده است اما بنده در سازمان های مختلف ریلی تا آنجا که با فارغ التحصیلان این دانشکده روبه رو بوده ام، اکثر آنها را دارای توان علمی ‌بالا و انگیزه بسیار خوب دیده ام. به نظرم دانشکده راه آهن می‌بایست "دروس کارگاهی" خود را بیشتر از تعداد واحدهای مصوب و معمول برگزار نماید. این موضوع به جذب بهتر فارغ التحصیلان و آشنائی سریعتر ایشان با مسائل صنعت ریلی کمک زیادی خواهد نمود.

ثامنی نظر داده است:
فرمایش آقای دل قوی بسیار صحیح است که اعتقاد قلبی ( و عملی) مدیران به ارتباط بین صنعت و دانشگاه بسیار اهمیت دارد و می‌تواند به اشکال گوناگون متبلور شود از حمایت مالی و معنوی پروژه های دانشگاهی گرفته تا دادن فرصتهای اشتغال و اجرایی به نیروهای جوان که می‌تواند انگیزه های زیادی در آنها ایجاد نماید.

فرمایش آقای راد هم از اهمیت زیادی برخوردار است که به نظرم در تمام بخش دانشگاهی کشور ( و فراتر از صنعت حمل و نقل) وجود دارد. از نظر بنیه علمی‌دانشگاه‌ها قوی هستند و می‌توانند در سطح بین المللی مقالات معتبر چاپ نمایند اما کاربردی نیستند و نمی‌توانند مشکلات کشور را حل نمایند. تقریبا تمامی ‌پروژه های مقاطع تکمیلی کشورهای پیشرفته توسط صنعت پشتیبانی می‌شود و حتی گاهی تمامی ‌هزینه دانشگاه، تحصیل و زندگی دانشجوی دکترا را متقبل می‌شوند که صرفا دانشجو بر کار پژوهشی اش متمرکز شود و مشکل تعریف شده را حل نماید.

برخی از عزیزان در صنعت زکات علم و تجارب خود را به نحو احسن انجام می‌دهند و آموخته های خود را بسیار سخاوتمندانه در اختیار دیگران می‌گذارند. من به شخصه از آقایان حسین زاده، شعبانی و ذوالقدر تشکر ویژه می‌نمایم.

بسیار خوب خواهد بود اگر شرایط دقیق حمایت مالی پروژه های انجمن صنفی شرکتهای ریلی و موضوعات مورد نیاز اعلام شود و در اینجا یا سایت انجمن صنفی منعکس گردد. حتی می‌تواند بخشی در سایت اتاق فکر حمل و نقل به موضوعات کوچک و بزرگ تحقیقاتی مورد نیاز در تمامی‌شیوه های حمل و نقل اختصاص یابد.

پیشنهاد افزایش دروس کارگاهی نکته جالبی است. البته شاید به دلیل محدودیتهای دانشگاهی اگر بتواند به نحوی در کارآموزیها گنجانده شود بسیار اتقاق مهمی‌خواهد بود. چون در حال حاضر با وجود اینکه دانشجویان دانشکده راه آهن بیش از 600 ساعت کارآموزی می‌گذرانند اما چون برنامه ریزی دقیقی در مورد اهداف آن وجود ندارد از پتانسیلهای این فرصت حداکثر استفاده نمی‌شود. اگر بتوان این 600 ساعت را به بخشهای مختلفی تقسیم کرد و افراد در بخشهای مختلف مرتبط با صنعت ریلی بتوانند بچرخند بسیار اثربخش خواهد بود.

به نظر شما آیا در کشور به رشته عام‌تری مانند مهندسی حمل و نقل در مقطع کارشناسی نیز نیاز هست یا خیر؟

سیدمرتضی نظر داده است:
اگر می خواهيم بخش حمل و نقل در كشور ما به جايگاه مطلوب خود برسد و به اقتصاد دانش بنيان در اين بخش برسيم و بهره وری مناسب و جذب سرمايه و در نهايت ارائه خدمات مناسب به مردم و صاحبان بار همراه با سودآوری فعالان در بخش حمل و نقل محقق شود چاره ای جز همگرايی و هم افزايی دانشگاه و صنعت حمل و نقل نداريم. البته نبايد اين بحث را محدود به زيربخش ريلی نمود و در زيربخشهای جاده ای و هوايی و دريايی نيز بين مباحث دانشگاهی با آنچه در بازار حمل و نقل و كارهای عمرانی زيربنايی صورت می‌گيرد فاصله قابل توجهی وجود دارد. اولين مقاله بنده كه در سال 77 در چهارمين همايش حمل و نقل ريلي ارائه شده به همين موضوع ارتباط داشت و در آن مشكلات مهندسی كارهای عمرانی مطالعه و ساخت راه آهن را مطرح نمودم كه غالبا ناشی از رواج روش تجربی در كارها به جای استفاده از روش‌های علمی می‌باشد به هرحال فاصله نسبی صنعت و دانشگاه در زيربخش ريلی همچنان مطرح است هرچند با ايجاد دانشكده راه آهن و افزايش استفاده از مهندسين ريلی اين فاصله در 15 سال گذشته كمتر شده است ولی همچنان فاصله بسياري بين اين دو وجود دارد

حسین نظر داده است:
نقطه نظراتی در این خصوص در لینک زیر موجود است:
http://lnkd.in/bgCx-2r

محمدرضا نظر داده است:
http://search.hbs.edu:8765/exed/?qt=transportation

یحیی نظر داده است:
به نظر من هر اتفاق مثبتی در صنعت حمل و نقل باید از خود صنعت شروع شود. در مورد پایان نامه های دانشجویی هم به نظر می‌رسد نتواند مشکلی از مشکلات صنعت حمل و نقل را حل کند مگر دانشجویانی که در این صنعت شاغل بوده و با دید صحیح و درستی از پتانسیل ها و مسائل صنعت وارد دانشگاه شوند. ضمنا شاید بیش از ارتباط دانشگاه و صنعت، ارتباط مودهای مختلف حمل و نقل با هم ضروری باشد.

امیر نظر داده است:
فارغ التحصیلان دانشگاه به خوبی جذب صنعت حمل و نقل نمی‌شوند.
چون از مکانیزم یو تی سی که در وزارت حمل ونقل آمریکا استفاده می‌شود، بی بهره ایم(لینک زیر):
http://www.rita.dot.gov/utc/
* درس‌های دانشگاهی مرتبط با حمل و نقل پاسخگوی نیاز علمی‌صنعت نیستند چون از مکانیزم مناسب تولید متون درسی و خلق رشته های کاربردی دانشگاهی برخوردار نیستیم(لینک زیر):
http://ntl.bts.gov/
* پایان نامه ها و طرحهای پژوهشی، کاربردی نیستند و صرفا کتابخانه ای می‌شوند چون وزارت علوم و دانشگاهها و اساتید و معاونت علمی‌ریاست جمهوری در فضایی منتزع از صنعت و کاربرد و مسایل اجرایی سیر می‌کنند و مدیران بودجه پژوهش را خرج مخارج مانده و بدهکاریها و امور جاری اضطراری می‌کنند و مکانیزم مناسب و مقطوع تخصیص بودجه مشابی ریتا یا معاونت آموزش، تحقیقات و فناوری نوآورانه وجود ندارد:(لینک زیر):
http://www.rita.dot.gov/offices

سعید نظر داده است:
در رابطه با موضوعی که مطرح فرمودید سالها قبل دو مقاله را نشر کردم. در مقاله اول سعی کردم بیماری مزمنی که به جان دانشگاه و صنعت و ارتباط آنها افتاده را موشکافی کنم. این بیماری همه حوزه ها از جمله حمل و نقل را در بر می‌گیرد. در مقاله دوم سعی کردم راه حل آنرا پیشنهاد دهم. بعد از سال‌ها که از نوشتن این دو مقاله می‌گذرد هیچ اتفاق مهمی‌در حل مشکل ارتباط این‌دو نیفتاده است لذا این دو مقاله هنوز موضوعیت دارند و به بحث مورد نظر شما مربوط هستند. سر نخ‌های این دو مقاله را ذیلاً ملاحظه بفرمائید.
مقاله اول: بازنگری در روش آموزش دانشكده های مهندسی برای اصلاح ارتباط آنها با صنعت.
اين مقاله در شماره شهريور ماه 1383 نشريه تخصصی انجمن مهندسان مکانيک ايران چاپ شد.
اين مقاله در شماره مرداد ماه 1387 نشریه حمل و نقل و توسعه (ارگان انجمن مهندسان حمل و نقل ريلي ايران) چاپ شد.
مقاله دوم: دانشگاه فنی و مهندسی خصوصی-1387
اين مقاله در شماره ديماه 1387 نشريه فنی و تخصصی حمل و نقل و توسعه – نشريه انجمن مهندسی حمل و نقل ريلی ايران- چاپ شد.
اين مقاله در شماره 62 (ديماه 1387) مجله مهندسی مکانيک - نشريه انجمن مهندسان مکانيک ايران- چاپ شد.

حمیدرضا نظر داده است:
حقیقت اینست که چون کمتر کسی در این ملک از صنعتگری و دانش نان خورده است نقطه تلاقی صنعتگر و دانشگاه، تکنولوژی است که انتظار داریم مهندسان پرچم دار آن باشند.
و دریغ و درد که دانش آموختگان مهندسی به دنبال کارمندی اند حتی در محیط صنعت و تولید.
حالا هم که صنعت از رونق افتاده و تولید کننده سیه بخت شده است کجای عالم بهتر از یک حقوق بی درد سر که به ما چه از کجا می‌آید. 

سعید نظر داده است:
مسئله ای که مطرح فرموده اید متولد چند سال اخیر نیست و سالها سابقه آن وجود دارد. لطفاً در رابطه با فقدان رابطه بین صنعت و دانشگاه مطلب زیر را ملاحظه فرمائید. مشاهده می‌فرمائید که در سال 1324 قمری هم در جذب فارغ التحصیلان دارالفنون و مدرسه نظامی ‌مشکل وجود داشته است.
شاگردان دارالفنون توتون فروش شدند!
روزنامه دنیای اقتصاد - شماره ۳۱۴۴ تاریخ چاپ: ۱۳۹۲/۱۲/۰۵ 
گروه تاریخ اقتصاد- «دو مدرسه دولتی در این پایتخت دایر بود اول مدرسه مبارکه دارالفنون است که قریب به شصت سال است در این پایتخت ایجاد شده.
دوم مدرسه مبارکه نظامی‌است که بیست و سه سال است احداث شده. درست دقت فرمایید انصاف خواهید داد که دولت علیه سالی چقدر خرج این مدارس فرموده محصلین تا چه اندازه تحصیل کرده‌اند و دیناری تا به امروز از تحصیلات آنها فایده مترتب نشده و شاگردان خوب فارغ التحصیل ما شاگرد توتون فروش و شاگرد دوافروش و واکسی هستند. آنها گناهی ندارند. احتیاجی تا به امروز به وجود آنها نبود. چقدر بدبخت بودند، شاگردانی که در ایام حیات شان مصدر خدمتی نشده که به واسطه خدمت و زحمت از تنگنای مذلت و سختی و بدبختی جسته و به شرف و غنا ملحق شوند. چه شود که این مجلس شورای ملی باعث زنده گردانیدن هزاران دل های مرده شوند و آن ذخایر علوم امروز به‌کار رود و هم حق به حقدار رسیده باشد و هم آنها در ایفای قرض شان حاضر شوند و هم کار به بی علمی‌اصلاح و اقدام نشده باشد. هشت انجمن تبدیل مالیه از مرکز کل که پایتخت است، به مواظبت و مراقبت هشت نفر رئیس تعدیل تشکیل شود. اجزای هر انجمنی عبارت از سی نفر شاگردان مدرسه که سنشان کمتراز 25 سال نباشد و سی نفر معاون آنها کافی است. جامعیت علوم این شاگردان همین قدر که عملیات ریاضی را بدانند برای امروز کافی است بلکه دانستن چهار قاعده اصلی رفع احتیاجات امروزه را می کند فرضا نواقصی هم داشته باشد متدرجا مرتفع خواهد شد...».
- نشریه تمدن، شماره 2، سال اول، 24 ذیحجه 1324

سعید نظر داده است:
پرسش فرموده اید که چرا بخش مهندسی (تحقیقات فنی) در صنعت ریلی به شکوفائی نرسیده؟ بنده اعتقاد دارم که تحقیقات فنی در هیچ صنعتی به شکوفائی نرسیده است. اگر خاطرتان باشد همه درسهائی که ما در دانشگاه بعنوان متولیان آینده تحقیقات فنی مطالعه می‌کردیم سعی داشتند به ما طراحی مهندسی را بیاموزند. عمده این دروس از برنامه آموزشی دانشگاه‌های کشورهای صنعتی ترجمه شده بودند.در کشورهای صنعتی مهمترین اصل در طراحی و مهندسی، بهینه سازی است. در کشورهای صنعتی به طراح آموزش می‌دهند که محصول کارش حداقل هزینه را در بر داشته باشد. علوم و مهارتهای مهندسی را به این هدف به دانشجو می‌آموزند که به عنوان یک طراح بتواند سیستمی ‌را با صرف حداقل ماده و انرژی خلق کند. کشورهای صنعتی هزینه تاسیس دانشگاه و آموزش و تحقیقات و مدیریت دانش را به این علت به جان می‌خرند که منابعشان را محدود قلمداد می‌کنند و تلاش دارند از انرژی و منابع خود بیشترین بازدهی را به دست آورند. آنها حاضر نیستند سعی و خطا کنند.
آیا در ایران ما به دنبال بهینه سازی هستیم؟ آیا ما به دنبال کاستن از هزینه ها هستیم؟ آیا ما به دنبال حراست از منابع انرژی هستیم؟ شما بهتر از من می‌دانید " شدت انرژی" در ایران چند برابر امریکا و چین و اتحادیه اروپا است؟ بهتر از من می‌دانید چند درصد انرژی تولید شده در نیروگاه‌ها در شبکه انتقال تلف می‌شود؟ بهتر از من می‌دانید چند درصد آب شرب تصفیه شده از شبکه آبرسانی شهری نشط می‌کند؟ بهتر از من می‌دانید که . . . .
پاسخ سوالات بالا به وضوح نشان می‌دهد که ما منبع خود را نامحدود تلقی می‌کنیم. با این تلقی، نیازی نداریم که به دنبال بهینه سازی و تحقیقات و افزایش بازدهی باشیم. ما ابتدا سعی می‌کنیم. اگر نتیجه داد که فبها. اگر خطا کردیم دوباره سعی می‌کنیم. این سعی و خطا را تا حصول به نتیجه ادامه می‌دهیم. بنابراین به نظر نمی‌رسد نیاز زیادی به تحقیقات داشته باشیم. هزینه این سعی و خطا از درآمد نفت تامین می‌شود. در این فضا، صحبت کردن درباره بهینه سازی و تحقیقات شوخی نیست؟ ظاهرا کسانی که از زمان دارالفنون تا امروز دروس رشته مهندسی را برای کشور برنامه ریزی و ترجمه کرده اند به این نکته ظریف توجه نداشته اند که فلسفه حاکم بر دروس مهندسی در کشورهای صنعتی به کار کشور ما نمی‌آید. جسارتا اجازه دهید با کمال تاسف نتیجه گیری کنم که هر آنچه از علوم مهندسی و طراحی خوانده ایم به کارهمان کشورهای صنعتی بیشتر می‌آید تا به کار ایران. همین نکته ظریف منشا چیزی است که اسم آنرا " فرار مغزها" گذاشته اند.