◄ ضرورت ایجاد تحول ساختاری شبکه ریلی در سه سال باقی مانده از دولت مردمی

بیش از یکسال از نامه تعدادی از فعالان، خبرگان و اساتید حوزه حمل و نقل به سید ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور منتخب دوره سیزدهم در خصوص مسائل و مشکلات حوزه حمل و نقل ریلی می گذرد.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی تین نیوز، هشتم مرداد ماه سال گذشته بود که این نامه با امضای تعدادی از فعالان و صاحب نظران حوزه حمل و نقل ریلی تهیه و تدوین شد.

در این نامه ضمن اشاره به اهمیت حوزه حمل و نقل به عنوان یکی از پیشران های توسعه و رشد اقتصادی، وضعیت فعلی شبکه ترابری ریلی کشور غیر قابل قبول عنوان و از راه آهن به عنوان بخشی جدا مانده از بطن اقتصاد ملی یاد شد.

در این نامه آمده بود: با نگاه به روزهای آغازین انقلاب صنعتی در کشورهای پیشرو، نقش صنعت ریلی را پررنگ و کلیدی می یابیم اما شاهد آن هستیم که این صنعت باوجود ظرفیت های بسیار بالا، به طور شایسته در کشور مورد بهره برداری قرار نمی گیرد طوری که بسیاری از کارشناسان آن را به چاه نفتی فراموش شده تشبیه می کنند؛ کشور ایران دارای منابع و معادن سرشار و همچنین کارخانه ها و صنایع بزرگ بسیاری است که حمل بار بیش از 90 درصد آن ها توسط جاده صورت می گیرد، این شیوه از حمل و نقل هزینه بسیاری را برای صاحبان صنایع و همچنین هزینه های بلندمدت بسیار بیشتری را برای کشور رقم می زند درحالی که با اقداماتی همچون افزایش بهره وری، توسعه زیرساخت های لازم و ملزم ساختن صاحبان بار بزرگ به استفاده از حمل و نقل ریلی می توان این صنعت را به جایگزین بسیار مناسبی برای دیگر روش های حمل و نقل تبدیل کرد.

در بخش دیگری از نامه تاکید شده بود: شاخص های ارزیابی تخصصی راه آهن تصویر امیدوارکننده ای از شرایط فعلی صنعت ریلی ایران ارائه نمی کنند به طوری که برخی از شاخص ها همانند بهره وری یک سومی راه آهن ایران در مقایسه با میانگین جهانی، نشان دهنده عقب ماندگی حمل و نقل ریلی کشور در سطح بین المللی است، همچنین سرعت بازرگانی به شدت پایین و نبود خطوط فرعی لازم موجب شده است که بسیاری از بارهای ریل پسند توسط جاده حمل شوند.

به گزارش تین نیوز، متاسفانه با گذشت بیش از یکسال از نگارش این نامه، وضعیت شبکه ریلی کشور بغرنج تر شده است. افت آمارهای عملکردی شبکه ریلی کشور در تمامی شئون نشان می دهد که هنوز در دولت جدید، بهای لازم به شبکه ریلی به عنوان یکی از مهمترین پیشران های توسعه ای داده نشده است. این در حالی است که در یکسال گذشته فرصت های قابل ملاحظه ای برای رشد و توسعه کمی و کیفی در حوزه حمل و نقل ریلی کشور وجود داشت که مع الاسف تا کنون مورد استفاده قرار نگرفته است. اما نکته قابل توجه این است که هنوز زمان زیادی تا انتهای دولت سیزدهم باقی مانده و می توان امید داشت این دولت با تغییر رویکرد نسبت به حمل و نقل ریلی، بتواند این صنعت پیشران را فعال کرده و رو به جلو براند.

کارشناسان معتقدند رشد و توسعه در حمل و نقل ریلی کشور در شرایط حال حاضر و بدون استفاده از بودجه های دولتی نه تنها شدنی است، بلکه می توان با ایجاد اصلاحات ساختاری و نرم افزاری، بر شتاب توسعه شبکه ریلی کشور افزود. نکته حائز اهمیت اینجاست که لازم است در دولت جدید که نام دولت مردمی را با خود یدک می کشد، برای ورود سرمایه های غیردولتی و مردمی به صنعت ریلی کشور، بسترهای مناسبی فراهم گردد تا علاوه بر شراکت مردم در این صنعت مهم، راه آهن در ایران بتواند به بطن اقتصاد بازگردد و زین پس نه تنها صنعت راه آهن کشور بار اضافه ای به بودجه های سنواتی تحمیل نکند، بلکه خود بتواند موتور محرکی برای تولید ارزش در اکوسیستم اقتصاد ملی قلمداد شود.