هواپیمای سوخوی سوپرجت – 100

هواپیمای سوخوی سوپرجت – 100، نام سری هواپیمای مسافربری روسی است که برای مسیرهای کوتاه ساخته شد است.

این هواپیما کار مشترک شرکت «هواپیماهای میهنی سوخوی» و برخی شرکت های خارجی می باشد. سری «هواپیمای سوخوی سوپرجت – 100» مجهز به 2 موتور می باشد و ظرفیت 78 تا 98 مسافر را دارد.

هر 2 موتور می توانند با مخازن سوخت استاندارد حداقل 3000 کیلومتر و در صورت نیاز به ادامه مسیر طولانی تر تا 4500 کیلومتر نیز توان حرکت دارد.

سرعت حرکت در حالت افقی معادل 840 کیلومتر در ساعت با ارتفاع 10000 متر از سطح زمین می باشد. حداکثر ارتفاع پرواز این هواپیما 12500 متر (معادل 40000 فوت) تعریف شده است.

سوپرجت سوخوی مجهز به 2 دستگاه موتور می باشد که Snecma Moteurs و NPO Saturn (روسیه) طی سرمایه گذاری مشترک عهده دار تولید موتور توربوفن SaM146 شدند،‌ هر دستگاه موتور SaM146 قدرت کششی برابر 62kN  تا 71kN  دارد.

اولین سری هواپیماهای «سوخوی سوپرجت – 100» روز 4 نوامبر سال 2010 پرواز اول خود را انجام داد، این هواپیما به شرکت هواپیمایی «ارم آویا» اختصاص داده شد است.

دومین سری این هواپیما به شرکت «ایرفلوت» تعلق دارد و اولین پرواز خود را روز 31 ژانویه 2011 انجام داد. سوم فوریه 2011 نیز شرکت هواپیمایی بین المللی «ماک» سری هواپیمای «سوخوی سوپر جت – 100» را تایید کرد.

رقیبان این هواپیما را می توان هواپیماهای Embraer E-Jet (برزیل) و Bombardier CRJ (کانادا)، ARJ21 (چین، در حال ازمایش) و Ан-148 (اوکراین – روسیه، در حال آزمایش) خواند.

 سانحه ها:

مه ۲۰۱۲، یک هواپیمای روسی سوخو ۱۰۰ در یک پرواز آزمایشی با ۳۷ مسافر و ۸ خدمه پرواز، پس از برخاستن از فرودگاه حلیم پرداناکوسوما جاکارتا در اندونزی، سقوط کرد و تمام سرنشین‌های آن کشته شدند.

خانواده سوپر جت 100 سوخوی بر پایه به کارگیری از بالاترین استانداردها و همگون سازی در  بدنه و سیستم ها مانند: بال ها،‌ دم،‌ بدنه، موتورها،‌ کابین،‌ سیستم های ناوبری طراحی شده است. این یکپارچگی در طراحی باعث می شود تا توسعه و پیشرفت عملیاتی خانواده سوپر جت در سطحی منقطی از لحاظ هزینه باقی بماند.

آئرودینامیک و طراحی هواپیما بر پایه فناوری پیشرفته اثبات شده با حداقل ریسک فنی در 3 سطح: 1- طراحی 2- تست 3- عملیات می باشند.

خانواده هواپیماهای Superjet 100 نه تنها با نیازهای حال حاضر و آینده روسیه، کشورهای CIS، کشورهای غربی و قوانین هوائی AP-25، FAR-25، JAR-25 کاملا تطبیق داده شده است ، بلکه با ICAO Chapter 4  و FAR 36 Section 4  در مورد میزان صدای موتور تطبیق گردیده است.

سوپر جت 100 با 99 درصد فرودگاههای کلاس A/B/C روسیه و کشورهای CIS سازگاری و تطبیق داده شده است.

در سال 2001 ، کمپانی سوخوی خبر از طرح جت منطقه ای روسیه Russian Regional Jet / RRJ داد. آژانس هوا- فضای روسیه Rosaviakosmos و بوئینگ موافقت خود را در جهت توسعه و بازاریابی مشترک سوپر جت اعلام کردند و سوخو، ایلیوشین و بوئینگ به طور رسمی توافقنامه همکاری مشترک را در جولای 2001 به امضا رساندند.

مسئولیت ها بدین شکل تقسیم گردید:

1- سوخوی مسئول طراحی و ساخت هواپیما

2- ایلیوشین مسئول گواهینامه هواپیما

3- بوئینگ مسئول فعالیتهای بازاریابی (شامل فروش و لیزینگ)،‌ پشتیبانی‌های پس از فروش( شامل خدمات لجستیکی موثر، نگهداری و قطعات یدکی).

لازم به ذکر است که، Novosibirsk Aircraft Production Association (ناپو) ، از اعضای سوخوی ، حدود 40 درصد RRJ شامل دماغه، سکانهای افقی و عمودی و واحد نیروی کمکی(APU) را تولید خواهد کرد.

همچنین Komsomolsk-on-Amur Aircraft Production Association  (کناپو) ،‌ از اعضای سوخوی، کار ساخت بال های RRJ  را به عهده دارد و اسمبل نهائی در Komsomolsk-on-Amur صورت می پذیرد.

نام هواپیما در جولای 2006 به Sukhoi Superjet 100  تغییر داده شد. در مارچ 2003 ، Rosaviakosmos اطلاع از تمایل دولت روسیه برای ساخت ابتدائی 200 فروند Sukhoi RRJ  داد.

حدود 134 فروند سفارش شامل 30 فروند آئروفلوت، 50 فروند سیبیر، 20 فروند کنکورد (با احتمال افزایش 20 فروند دیگر)، Dalavia Far East Airways  6 فروند دریافت شده است.

هواپیما Superjet 100 شامل 2 نمونه اصلی RRJ75 (با ظرفیت 75 صندلی) و RRJ95 (با ظرفیت 95 صندلی) میباشد و هر نمونه در مدلهای استاندارد و برد بلند تولید خواهند شد و بر اساس جدول تولیدی Superjet 100-95  اولین نمونه تولید شده می باشد،‌ مدل های سوپرجت دارای حداکثر اشتراک با یکدیگر در طراحی، اویونیک، ارابه های فرود، سیستم های الکتریکی و موتورها خواهند بود.

صندلی های جادار و راهروی پهن سوپرجت محیطی راحت را برای خدمه و مسافران فراهم می آورد. Superjet 100-75 تا 75 صندلی (بعضی منابع 78 صندلی) گنجایش مسافر دارد، اما برای خطوط هوائی که مایل به داشتن 2 کلاس مسافری هستند پیکر بندی جایگزینی پیش بینی شده که شامل هشت صندلی first-class در قسمت جلوی کابین و 62 صندلی tourist-class در قسمت اصلی کابین مسافران است. کابین دارای 2 در مسافری و 3 در مخصوص سرویس جهت سوار کردن کردن و تخلیه و گردش سریع در ترمینال های فرودگاه می باشد.

ترتیب 2+3 صندلی ها راحتی و آسودگی بیشتری برای مسافران در مسیرهای پروازی بالای 1 ساعت را فراهم می آورد.

کابین بلند و پهن به همراه صندلی های جادار و راهروهای پهن ترکیب دلپذیری را برای راحتی و آسودگی مسافرین فراهم می اورد، همچنین فضاهای وسیعی در زیر پای مسافرین قرار دارد.

جامه دان بالای سر مسافران بالاترین ظرفیت گنجایش را در بین هواپیماهای در این کلاس دارند بدون اینکه از فضای مفید و قابل استفاده مسافران کاسته شود.

قسمت بار RRJ-75  ظرفیت 16.1m³ و RRJ 95 ظرفیت23.24m³ را دارد، که فضای مناسبی برای چمدانها و وسائل مسافرین نسبت به رقبای سوپرجت فراهم کرده است. همچنین سقف بلندتر قسمت بار برای خدمه زمینی کارائی بیشتری را مهیا کرده است.

لازم به ذکر است که B/E Aerospace  در فلوریدا مسئول طراحی دیوارها و سقف، جامه دان ها، چراغ های مطالعه، سیستم اکسیژن مسافران و خدمه، صندلی ها و سیستم مدیریت کابین و خدمات می باشد.

مشخصات کلی هواپیما SUKHOI SUPERJET :

فاصله دو نوک بال: 91.21 فوت

طول: 26.37 فوت در RRJ75 و 97.99 فوت در RRJ95

ارتفاع: 33.74  فوت

برد: 1761 مایل در مدل پایه RRJ75 و 2571 مایل در مدل برد بلندRRJ75 همچنین  1646 مایل در مدل پایه RRJ95 و 2421 مایل در مدل برد بلند RRJ95.

حداکثر وزن برخاست: 85,585 پوند در Superjet 100-75 و 93,210  پوند در مدل برد بلند Superjet 100-75

همچنین 93,740 پوند در Superjet 100-95 و 101,150 پوند در مدل برد بلند Superjet 100-95

طول باند مورد نیاز برای برخاستن : 4940  فوت برای Superjet 100-75 و 5010 فوت برای Superjet 100-95

4960 فوت برای مدل برد بلند Superjet 100-75 و 5910 فوت برای مدل برد بلند Superjet 100-95

سرعت گشت زنی: 0.78 تا 0.8 ماخ

موتور: 2 دستگاه توربوفن SM146

منبع: مقالات هوانوردی