| کد خبر: 236917 |

◄ بردن ریل به همه استان ها؛ آدرس غلط به مردم

شعار بردن ریل به همه استان ها یک آدرس غلط است که به جامعه ارسال می شود و کمکی به بهبود حمل و نقل نمی کند.

تین نیوز

انتظار مردم از وزارت راه تسهیل حمل و نقل است. ساخت راه آهن و جاده و فرودگاه ابزار تحقق این هدف است و نه خود هدف. گاهی برای تحقق این هدف ساخت راه آهن جدید لازم است و گاهی نیست. لذا عملکرد وزارت راه باید با میزان و کیفیت بار و مسافری که حمل می شود سنجیده شود و نه با طول خطوطی که می سازد.

چه بسا چند هزار کیلومتر خط آهن می سازیم و به طول خطوط ساخته شده افتخار می کنیم اما سهم ریل در حمل بار و مسافر همان است که قبلا بود. چه بسا خطی ساخته و به آمار خطوط ساخته شده اضافه می شود اما درآمد حمل مسافر و بار آن کفاف هزینه های نگهداری خودش را هم نمی دهد.

چه بسا خطی ساخته و به آمار خطوط ساخته شده اضافه می شود اما به جای آنکه به مقصد نهایی وصل بشود (تبریز)، 20 کیلومتر مانده به مقصد (خاوران) روبان آن قیچی می شود. چه بسا خطی ساخته و به آمار خطوط ساخته شده اضافه می شود اما به دلیل فقدان تجهیزات و زیر ساخت (سیستم علائم) ناچار هستیم در آن مسیر تقلیل سرعت بدهیم. چه بسا خطی ساخته و به آمار خطوط ساخته شده اضافه می شود اما به دلیل کیفیت پایین ساخت (اعم از زیر سازی، تراورس، ریل و غیره) ناچار هستیم در آن مسیر تقلیل سرعت بدهیم.

اگر نگرش به عملکرد و ماموریت وزارت راه اصلاح شود در آن صورت دیگر نیازی به شعار دادن برای رساندن ریل به همه استان ها نیست. اگر بپذیریم که انتظار جامعه از وزارت راه طول خط آهن کشور نیست، در آن صورت بردن ریل به همه جا ضروری نخواهد بود. کشیدن اتوبان چهار بانده به همه جا هم ضروری نخواهد بود. ساخت فرودگاه در همه شهرها هم ضروری نخواهد داشت.

اگر بپذیریم که انتظار جامعه از وزارت راه، حمل و نقل است، دست وزارت باز خواهد بود برای اینکه برآورد کند که شیوه مناسب برای پاسخ به نیاز حمل و نقل برای هر مسیر کدام است.

ممکن است برای یک مسیر جاده را ترجیح دهد و برای مسیر دیگر خط آهن را و ارتباط هوایی را برای مسیری دیگر تجویز کند و در جای دیگر تشخیص بدهند که اصلا احداث راه ضرورت یا اولویت ندارد. مطالبه مردم کاهش هزینه و زمان سفر و جابجایی بار است نه الزاما داشتن ریل/ اتوبان/ فرودگاه.

لذا شعار بردن ریل به همه استان ها یک آدرس غلط است که به جامعه ارسال می شود و کمکی به بهبود حمل و نقل نمی کند.

* کارشناس حمل و نقل

سعید قصابیان

وبلاگ‌نویس
آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید

اخبار مرتبط

خواندنی ها

ارسال نظر

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.

  • تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.

  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

  • انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.

  • جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.

  • ناشناس 2 0

    بردن ریل به همه استان خصوصا امروز که کلا 4 استان بیشتر باقی نمانده است ضروری است !!! راه آهن نقش محوری در افزایش حمل نقل بازی می کند !!! خصوصا برای کشور ما که تامین خودروی سنگین یا ناوگان حرفه ای کامیون به خاطر تحریم ها راه بخش خصوصی را بسته است !!!!

  • ناشناس 4 0

    تو کشور پهناوری که ناوگان هواییش تحریمه و شرایط اقتصادی هم با بلیط های هواپیما سازگار نیست و اصلا خیلی ها بخاطر امنیت تمایلی به استفاده از هواپیما ندارند مردم باید یک انتخاب امن تر , ارزان تر و دردسترس تر به نام سفر با قطار داشته باشند یا که خیر ؟ مگر در یک اتوبوس که نه سرویس بهداشتی دارد نه خدمات و نه وعده غذایی , چند ساعت می شه نشست ؟ آن هم در این جاده ها که خیلی هاشون غیراستاندارده راننده هایی که یکسریشون تخلفات گسترده دارند و نظارت روی این ها بسیار سخته و یکسری از این اتوبوس ها هم نقص های فنی عملکردی دارند نهایتا قیمت بلیط ها خصوصا VIP در مسافت های بلند اصلا ارزان نیست در مورد بحث بار هم همینه صنعت گر و کارخانه دار و تولیدی حق داره که بارشو به کم ترین قیمت ممکن با ریل صادر کنه حکومت نمی تونه بگه تو کارخانه دار تو واحد تولیدی قید صادراتو بزن یا گران تر بارت را صادر کن چون آمدن ریل به سمت آن استان منطقی و اقتصادی نیست ! پس همیشه نمی شود دو دو تا چهار تا کرد و از اقتصاد و ظرفیت و بحث های دانشگاهی صحبت کرد وظیفه هر حکومتی دادن خدمات به مردمه حتی اگر صرفه اقتصادی هم نداشته باشد باید این خدمات را بدهد یعنی برای حکومت های بحث های رضایت مردمی , سرمایه اجتماعی و امنیت پایدار و امید دادن به مردم مهم تر از بحث های اقتصادی و ظرفیت هاست ضمنا مسیرها هر چه تکمیل تر بشوند به هدف نهایی خود یعنی استفاده از تمام ظرفیت و اقتصادی شدن نزدیک و نزدیک تر می شود همزمان پتانسیل مناطق محرومی که حالا ریل به خود دیده هم رو به آزادشدن می ره بخش خصوصی یا شبه خصوصی وقتی ببیند به یک منطقه محروم مرزی ریل رسیده به این فکر می کنه که شهرک صنعتی یا کارخانه هایی در آن منطقه محروم بزنه وقتی آن منطقه ریل ندارد فرودگاه ندارد و کل داراییش جاده های دو لاینه خطرناک رخ به رخ بدون حتی شانه خاکیه معلومه که اپسیلونی حتی نمی خواهد به این موضوع فکر کند و صدالبته سانت به سانت ایران قابلیت تولید ثروت به شکل سنگین را دارد و صدالبته تا زیرساخت نباشد هیچ اتفاقی هم نخواهد افتاد . در نظر بگیرید ریل همدان جذاب نبود اگر این ریل تا سنندج افتتاح شود چه ؟ اگر به مریوان و باشماق برسه چه ؟ اگر وارد سلیمانیه عراق بشه و از شمال عراق به سمت شمال سوریه و مدیترانه برود و راه زمینی به سمت اروپا باز کند چه ؟ باید فاز به فاز جلو رفت چون خاصیت منطقه هم همینه هزار گرفتار اقتصادی , سیاسی و تنش پشت تنش , امنیتی و نظامی و ... در منطقه ما و کشور ما جاریه .