| کد خبر: 222145 |

تعداد خودروهای ایران نصف آلمان، تلفات انسانی ۶ برابر

معاون فرهنگی و اجتماعی وزیر علوم، تحقیقات و فناوری در توصیف معضل تصادفات جاده‌ای کشورمان گفت: تعداد وسیله نقلیه در آلمان ۲ برابر ایران و میزان تلفات انسانی در ایران تقریباً ۶ برابر آلمان و جمعیت دو کشور تقریبا مساوی است.

تین نیوز

معاون فرهنگی و اجتماعی وزیر علوم، تحقیقات و فناوری در توصیف معضل تصادفات جاده‌ای کشورمان گفت: تعداد وسیله نقلیه در آلمان ۲ برابر ایران و میزان تلفات انسانی در ایران تقریباً ۶ برابر آلمان و جمعیت دو کشور تقریبا مساوی است.

غلامرضا غفاری در همایش و پویش نقش زنان در پیشگیری از سوانح رانندگی که امروز در دانشگاه الزهرا برگزار شد، اظهار داشت: نرخ بالای تصادفات جاده ای در ایران موضوعی چند لایه بنا به پیامدها و عوارض چندگانه و ماندگار آن است؛ این پدیده را باید به عنوان معضل برآمده از فرایند نوسازی و حضور اتومبیل، به عنوان یکی از نمادهای  زندگی مدرن، در خانواده های ایرانی تلقی کرد.  

وی افزود: بی گمان برای این امر تلخ و ناخوشایند سبب و علت های مختلفی را می توان سراغ گرفت. از قانون گریزی، بی احتیاطی ها، مخدرهای صنعتی، اختلال در سلامت روان، خستگی، زیر ساخت های جاده ای تا ساختار فنی اتومبیل های تولید شده.

به گزارش روز یک شنبه معاونت فرهنگی وزارت علوم غفاری خاطرنشان کرد: در نهایت الگوهای رانندگی در ایران مناسب نیست، به گونه ای که نرخ تصادفات ترافیک جاده ای در ایران را پنج برابر نرخ جهانی اعلام می کنند. کشورهای آلمان و ایران دارای جمعیت تقریباً برابری هستند اما تعداد وسایل نقلیه آلمان ۲ برابر ایران و در مقابل میزان تلفات انسانی در ایران تقریباً ۶ برابر آلمان است.

به گفته غفاری، بی گمان الگوهای رانندگی به عنوان یک واقعیت اجتماعی در کلیت و تمامیت خود از مناظر و دیدگاه های مختلف قابل تبیین، تحلیل و تفسیر است. همچنین از حیث روان شناسی شخصیت، روان شناسی اجتماعی، جامعه شناسی و انسان شناسی باید مورد توجه جدی پژوهشگران قرار گیرد و با کاویدن و شناخت اضلاع مختلف موضوع نسبت به ارائه راهکارهایی که منجر به اصلاح الگوهای رانندگی شود کمک کنند.

غفاری اظهار داشت: از منظر جامعه شناسیِ فرهنگ و انسان شناسیِ الگوهای رفتاری و کنشی، الگوهای رانندگی ریشه در تلقی ها و نظام های معنابخشی دارد. از این زاویه اگر واقعیت تصادفات جاده ای را مورد واکاوی قرار دهیم  ادراک نسبت به عناصر زمان، مکان، راه و سرعت اهمیت مهمی دارند و سفر معنایی متفاوت در جوامع پیدا می کند. به گونه ای که [ در برخی جوامع ] مسیر را فقط به خاطر رسیدن به مقصد تعریف نمی کنند بلکه آن را امر و  فرایندی همراه با، با هم بودن و آرامش  می دانند.

معاون فرهنگی و اجتماعی وزیر علوم افزود:‌ فاصله نه با مقیاس زمان بلکه با مقیاس مسافت بیان می شود. عنوان نمی شود یک ساعت راه مانده بلکه عنوان می شود ۸۰ کیلومتر راه باقی مانده است. بنابراین، ادراک از زمان و مکان در این ۲ فرهنگ متفاوت و نتیجه آن الگوهای متفاوت رانندگی است.

به گزارش ایرنا، این همایش کار مشترک وزارت راه، مسکن و شهرسازی با معاونت اجتماعی و فرهنگی دانشگاه الزهرا  و همکاری مجموعه ای از سمن ها(سازمان های مردم نهاد) در هفته ایمنی حمل و نقل در روزهای ۲۴ تا ۳۰ آبان ماه ۱۳۹۹ برگزار می شود. روز دوم  این هفته روز یادمان قربانیان سوانح ترافیکی نام گذاری شده است.

سومین یکشنبه ماه نوامبر میلادی روز جهانی "یادمان قربانیان تصادفات رانندگی"  است.

آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید

اخبار مرتبط

خواندنی ها

ارسال نظر

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.

  • تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.

  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

  • انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.

  • جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.

  • سيدمرتضي ناصريان 0 0

    با سلام - به نظر مي رسد عارضه سوانح رانندگي تا حدودي تابع تعداد وسايل نقليه و كيفيت وسايل نقليه و فرهنگ و كيفيت رانندگي است ولي عامل اصلي سهم اندك حمل و نقل عمومي است كه در كشور ما به تناسب شرايط كشور بايستي هم سهم قطار در انتقال بارها و هم سهم قطار و اتوبوس و هواپيما در مسافرت افزايش پيدا كند ولي تمركز ناهنجار در انتقال بار با كاميون و مسافرت با وسايل نقليه شخصي باعث بالا بودن آمار سوانح كشور ماست در واقع اگر ميزان سوانح را بازاي واحد حمل جاده اي (ميليون نفر كيلومتر و ميليون تن كيلومتر) براي خودروي شخصي و كاميون در دو كشور مقايسه كنيم كشور ما وضعيت بدي ندارد ولي الگوي نادرست در سهم شيوه هاي ترابري در ايران موجب مشكل شديد سوانح است كه حدود هفت درصد توليد ناخالص ملي را مي بلعد و هر سال دهها هزار كشته و صدها هزار مجروح به دنبال دارد. تغيير در الگوي مصرف شيوه هاي ترابري وظيفه برنامه ريزان در ستاد وزارت و سازمان برنامه است كه بايد ساختار اقتصاد حمل و نقل را اصلاح نمايند و اين موضوع نه فقط در مقالات اينجانب بلكه در پژوهشها مختلف بخش حمل و نقل و در اسناد متعدد بالادستي مطرح شده است . مثلا عرضه سوخت ارزان باعث به صرفه شدن حمل بار با كاميون و مسافرتهاي شخصي ميشود و هزينه نگهداري جاده ها را دولت برعهده مي گيرد و از كاميونها نمي گيرد ولي از قطارهاي باري مي گيرد و همچنين دادن قير رايگان باعث رونق حمل جاده اي مي شود و همچنين اعتبارات بسيار بيشتري صرف توسعه جاده مي شود و .... بنابراين مماشات و سهل انگاري و پرهيز نمودن از تغيير ضوابط اقتصادي از سوي تصميم گيرندگان به جهت هدف قرار دادن موفقيتهاي ظاهري و كوتاه مدت و رها نمودن اهداف بلند مدت، كشور و مردم ما را دچار وضعيت بغرنج سوانح جاده اي و تبعات جانفرساي آن نموده است. ضمن اينكه منابع ملي و اقتصاد كشور نيز به اين ترتيب دچار لطمات قابل توجه و پنهان بسياري مي باشد.