رویاپردازی به‌نام «بودجه‌ریزی عملیاتی»

وبلاگ تین نیوز | عده‌ای در کشور روش‌ها و ابزارهای جدید و نوین مرسوم در دنیا را در کشور فعال می‌نمایند. بدون آنکه مقدمات اولیه آن در جامعه به‌وجود آمده باشد. یکی از آنها به‌نام «بودجه‌ریزی عملیاتی» است. نزدیک یک دهه است که مسئولین کشور اعم از اجرایی و قانون‌گذار بدون ایجاد مقدمات اولیه این موضوع یعنی «مطالعه امکان‌سنجی برای اجرایی‌کردن» ، بدون ایجاد زیرساخت‌های لازم آن یعنی دانش، آموزش و همچنین زیرساخت‌های قانونی آن سعی در اجرای آن دارند. رویایی که به حقیقت پیوستن آن، به دلایلی که در ذیل اشاره خواهد شد، جای تردید بسیار دارد.
 
1- 10 سال قبل چند نفر که به تعداد انگشتان یک دست هم نمی‌رسید،‌ در سازمان مدیریت وقت بدون اینکه کسی مطالعه کرده باشد و کسی آموزش دیده باشد، «بازی با اعداد » را به‌نام «بودجه‌ریزی عملیاتی» کلید زدند. این عملیات تنها با اضافه کردن چند ستون به قانون بودجه انجام پذیرفت . مقامات آن روز با انواع سخنرانی از موفقیت بودجه‌ریزی عملیاتی سخن راندند.
2 - همان چند نفر بعد از 2 تا 3 سال ، بدون توجه به بودجه‌ریزی عملیاتی ادعایی، شعار «در جیب جاشدن بودجه» را برای رئیس جمهور سابق اجرایی کردند. در سال 1390، مدعیان این نوع بودجه‌ریزی و پس از چند سال برگزاری کنفرانس‌های به اصطلاح بین‌المللی بودجه‌ریزی عملیاتی، تازه متوجه شدند که عنوان صحیح «بودجه‌ریزی بر مبنای عملکرد» است نه «عملیاتی». 
3- با ورود دولت جدید، مدعیان دیروز بودجه‌ریزی عملیاتی، مجددا فعال شده و سال قبل دوباره فرم‌های خود را به کمک شرکت‌های تاسیس کرده خویش به برخی دستگاه‌های اجرایی خوراندند.
4- می‌دانیم نزدیک به 70 درصد اعتبارات هزینه‌ای (جاری) دستگاه‌های دولتی مربوط به حقوق و دستمزد است . برای مثال وزارت آموزش‌وپرورش را در نظر بگیرید. این وزارتخانه در مناطقی با مازاد معلم روبروست. بر اساس بودجه‌ریزی بر مبنی عملکرد، باید مدیران توانایی «اخراج» یا «جابه‌جایی» پرسنل مازاد را داشته باشند. سوال این است، چگونه و بر اساس چه قانونی می‌توانید اخراج را انجام دهید؟ یا پرسنل مازاد را به کدامین دستگاه نیازمند نیرو؟؟!! (با وجود بیکاری‌های گسترده امروز) بفرستید؟ بودجه‌ریزی عملیاتی در کشور ما هم همانند موسیقی است که تنها صدای ناهنجار از آن شنیده شده و می‌شود. چون نت،‌هارمونی و ملودی آن دچار مشکل است.
* كارشناس اقتصادی