◄ ⁣کدام کشورها هواپیمایی ملی ندارند؟

شرکت‌های هواپیمایی ملی یا «فلگ کریرها» در طول زمان باز تعریف شده اند؛ این خطوط هوایی در سال های گذشته تحت حمایت دولت ها به کار خود ادامه داده اند ولی در این روزها این تعریف ویرایش شده، به عبارتی فلگ کریرها می توانند دولتی نباشند ولی معرف کشور خود باشند که یکی از این نمونه های آن هواپیمایی کنتاس استرالیا است.

به گزارش تین نیوز، موضوع اصلی این است که آیا کشورها به فلگ کریر نیاز دارند یا خیر؛ باید بدانید که کشورهایی هستند که نه تنها فلگ کریر، بلکه هیچ خط هوایی هم ندارند. کشورهای آندورا و لیختن اشتاین در اروپا از این جمله هستند.

آندورا با 77 هزار نفر و لیختن اشتاین با 39 هزار نفر جمعیت، فرودگاه و خط هوایی ندارند و این دو کشور برای تردد از فرودگاه کشورهای همسایه استفاده می کنند ؛ البته یک شرکت هواپیمایی به نام آندورا وجود دارد که با دو فروند هواپیما فعال است . 

دو کشور سن مارینو با 34 هزار نفر و واتیکان با 850 نفر جمعیت در قلمرو ایتالیا نیز هیچ فرودگاهی ندارند و برای تردد هوایی از مرزهای ایتالیا سفر می کنند.

دو کشور آفریقایی یعنی لیبریا و گینه بیسائو نیز فلگ کریر ندارند؛ البته هر دو کشور از دیرباز خطوط هواپیمایی داشته اند. ایرلیبریا در سال 1974 تاسیس شد و تا 1990 فعالیت می کرد و ایربیسائو نیز در سال 1960 تاسیس شد و 38 سال فعال بود .

در منطقه کارائیب نیز 6 کشور از 13 کشور این حوزه، فلگ کریر ندارند. باربادوس، دومینیکا، دومینیکن، جامائیکا، سنت کیتس و سنت لوسیا کشورهای فاقد فلگ کریر هستند، تعدادی از این کشورها شرکت هواپیمایی فعال دارند . 

ایالات متحده نیز اکنون فلگ کریر ندارد و شرکتهای هواپیمایی ساوت وست، آمریکن، دلتا و یونایتد درمجموع این نقش را بازی می کنند. البته این وظیفه قبلا به عهده پان آمریکن بود. این شرکت هواپیمایی در سال 1927 تاسیس شد و تا دسامبر 1991 فعال بود.