| کد خبر: 200491 |

◄ یک پیشنهاد برای خروج راه‌آهن رشت-آستارا از بن‌بست تکمیل و راه‌اندازی

یک کارشناسان حوزه حمل و نقل ریلی در گفتگو با تین نیوز، گرانی زمین در مناطق شمالی و تملک اراضی را علت کندی پیشرفت احداث راه آهن رشت آستارا دانست. وی استفاده از حریم جاده را، راه حلی برای این مشکل می داند.

تین نیوز

یک کارشناسان حوزه حمل و نقل ریلی، مشکلات مربوط به بالا بودن قیمت زمین در مناطق شمالی و تملک اراضی در اطراف راه آهن رشت-آستارا را علت کندی پیشرفت احداث این پروژه مهم دانست و استفاده از   راه حلی برای این مشکل عنوان کرد.

راه آهن رشت-آستارا به طول 167 کیلومتر یک پروژه‌ای ملی و البته بین‌المللی است‌ که با تکمیل آن‌ بخش مهمی از کریدور‌های بین‌المللی ترانزیتی به یکدیگر متصل می‌شوند. نزدیک به 13 سال از طرح اجرا این پروژه می گذرد و تا کنون اقدام هایی زیادی برای تکمیل صورت گرفته است اما این پروژه پیشرفت فیزیکی آنچنانی نداشته است. به گفته مسئولان راه آهن و وزارت راه و شهرسازی طرح مطالعه این پروژه سال 93 به پایان رسیده است و قرار بوده که این طرح توسط شرکت های روسی و داخلی اجرا شود.  در آخرین تصمیمی که گرفته شده، اجرای این طرح به قرار گاه خاتم الانبیا رسیده است.

عباس قربانعلی‌بیک کارشناس حوزه حمل و نقل ریلی در گفتگو با خبرنگار تین نیوز گفت: پروژه راه آهن رشت-آستارا از سال های پیش مطرح بوده و یکی از گلوگاه هایی است که اتصال ریلی با شبکه راه آهن روسیه و آسیا میانه و به ویژه جمهوری آذربایجان را برقرار می‌کند و اگر این مانع برطرف شود، میتوانیم از غرب دریای خزر مستقیما به روسیه وصل شویم.

وی افزود: در گذشته خط ریلی تبریز -جلفا  به روسیه متصل بود اما با اختلافات بین ارمنستان و آذربایجان این خط به سمت شمال دریای خزر و شبکه ریلی روسیه و آسیا میانه قطع شده است. اگر خط ریلی رشت - آستارا احداث شود، می توان مستقیم بار را از روسیه به بنادر جنوبی کشور و از جنوب کشور به روسیه و کشور های شمال غرب اروپا ارسال کنیم. 

قربانعلی بیک گفت: این مسیر حجم بار بسیار زیادی دارد و در واقع شاید یکی از چالش‌های اتصال چابهار به زاهدان همین مسیر است. زیرا مهم ترین معبر آن از طریق راه آهن رشت-آستارا خواهد بود که حتی برای کشور هند نیز بسیار مهم است. 

رئیس  سابق کمیته بهره وری راه آهن در خصوص کندی پیشرفت این پروژه گفت: پروژه رشت آستارا نزدیک به یک دهه  متوقف بوده است. عمده دلایلی که باعث کندی پیشرفت احداث این پروژه شده این است که، در مناطق شمالی شمال کشور بزرگترین مانع توسعه راه آهن بالا بودن قیمت زمین عنوان می‌شود.  زیرا  ویلاسازی‌ها و احداث راه‌های روستایی در آن منطقه باعث شده که قیمت زمین افزایش پیدا کند.

وی افزود: در حالت عادی تکمیل پروژه ها در کشور ایران 3 یا 4 برابر زمان عادی طول می کشد، گرانی زمین در این منطقه به طولانی شدن این پروژه نیز دامن زده است.  

وی با بیان اینکه در جلسه‌ای که با مسئولان راه آهن و وزارت راه داشتیم پیشنهادی برای حل این مشکل ارائه دادیم، گفت: ما به راه آهن پیشنهاد دادیم که برای احداث راه آهن از حریم جاده استفاده کنیم. 

وی افزود:  هر جاده ای حریمی دارد  که هیچ کس اجازه ساخت و ساز در آن محدوده را نخواهد داشت؛ اگر هم انجام دهد که واگذاری تملک این محدوده های ممنوعه تحت نظارت و تصمیم گیری وزارت راه و شهرسازی و زیر مجموعه حمل و نقل کشوری است.

وی افزود: پیشنهاد ما این بود که به دلیل قیمت بالای زمین و مشکل بودن تحت تملک در آوردن آن زمین ها در قسمت شمالی کشور، از حریم جاده استفاده کنیم و با ایجاد پل هوایی تا غرب رشت که تقریبا 30 الی 40 کیلومتر می شود راه اهن را در این منطقه احداث کنیم . این پل به ما کمک می کند که تملک زمین با هزینه کمتری و مشکل کمتری انجام شود. زیرا در غرب رشت قیمت زمین نسبتاً کمتر است. 

وی افزود: استفاده از حریم جاده تجربه‌ای است که چندین بار در کشور انجام شده و این مسئله امکان پذیر است اما اگر جدیتی در این باره باشد می شود از این ظرفیت استفاده کرد.

آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید

اخبار مرتبط

خواندنی ها

ارسال نظر

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.

  • تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.

  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

  • انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.

  • جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.

  • امراله مهماندوست 0 0

    چرا قرارگاه پلیس راه شهرستان های جنوبی استان فارس (قیر و کارزین + جهرم + لارستان + گراش + اوز+ لامرد + مهر + فراشبند + خنج) بایستی در شهر لار مرکز شهرستان لارستان که در گوشه ای از جنوب فارس قرار گرفته است مستقر شده باشد؟
    چرا قرارگاه امداد رسانی هوایی (اورژانس هوایی) شهرستان های جنوبی استان فارس (قیر و کارزین + جهرم + لارستان + گراش+ اوز+ لامرد + مهر + فراشبند + خنج) بایستی در شهر لار مرکز شهرستان لارستان یا شهر جهرم مرکز شهرستان جهرم که هر دو در گوشه ای از جنوب فارس قرار گرفته اند مستقر شده باشند؟
    چرا اداره کل راه و شهرسازی شهرستان های جنوبی استان فارس (لارستان + گراش + اوز + لامرد + مهر + خنج) بایستی در شهر لار مرکز شهرستان لارستان که در گوشه ای از جنوب فارس قرار گرفته است مستقر شده باشد؟
    چرا …
    چرا …
    چرا …
    چرا …
    این که شهر لار مرکز شهرستان لارستان یا شهر جهرم مرکز شهرستان جهرم محل استقرار ادارات کل خدمات رسانی به شهرستان های جنوبی استان فارس ( قیر و کارزین + جهرم + لارستان + گراش + اوز+ لامرد + مهر + فراشبند + خنج) می باشند اشتباه بزرگ غیر قابل جبرانی است چون از هر طرف که فاصله زمینی و هوایی بین شهر خنج مرکز شهرستان خنج تا شهرستان های جنوبی استان فارس (قیر و کارزین + جهرم از مسیر راه جدید دیگ اشکن) + لارستان + گراش + اوز+ لامرد + مهر + فراشبند +خنج) را که محاسبه کنید از حدود 39 کیلومتر تا 49 کیلومتر می شود اما شهر لار مرکز شهرستان لارستان و شهر جهرم مرکز شهرستان جهرم در گوشه ای از جنوب استان فارس با فاصله ای بیش از دویست کیلومتری شهرستان های جنوبی استان فارس (قیر و کارزین + جهرم + لارستان + گراش + اوز+ لامرد + مهر + فراشبند + خنج) قرار گرفته اند. متاسفانه کسانی بر شهرستان های جنوبی استان فارس و استان فارس و کشور ایران حکومت می کنند که آسایش مردم عادی (اکثریت مردم) شهرستان های جنوبی استان فارس برایشان مهم نیست اگر بود به جای شهرهای لار مرکز شهرستان لارستان شهر جهرم مرکز شهرستان جهرم بایستی شهرخنج مرکز شهرستان خنج به عنوان محل استقرار ادارات کل برای خدمات رسانی به مردم شهرستان های جنوبی استان فارس (قیر و کارزین + جهرم + لارستان + گراش + اوز+ لامرد + مهر + فراشبند + خنج) قرار می گرفت.