◄ دولت، سیاست‌های جدید حمل‌ونقل جاده‌ای را تبیین کند

یک کارشناس حمل‌و نقل گفت: دولت باید فضایی ایجاد کند که همه بدانند کسانی که در اجرای سیاست‌ها مقاومت می‌کنند و مانع ایجاد می‌کنند (مانند ممانعت از حضور بازارگاه‌ها در پایانه‌ها و مراکز اعلام بار) در حقیقت با تحول و توسعه اقتصاد حمل‌ونقل ایران مقابله می‌کنند.

روزبه افشاری کارشناس حمل‌ونقل به تین‌نیوز گفت: کشور ایران در آستانه تحول در صنعت حمل‌ونقل قرار دارد. تغییر شکل (Reform) حمل‌ونقل با توجه به تغییرات فناوری و ساختار رخ‌داده اجتناب‌ناپذیر است. دو بازیگر قدرتمند جدید یکی کامیون‌داران (تبدیل‌شدن رانندگان به مالکان ناوگان) و دوم بازارگاه‌های الکترونیکی به صنعت حمل‌ونقل جاده‌ای ورود کرده است.

او گفت: بهتر این است که دولت برنامه‌های خود را در راستای این تحول به‌طور شفاف ترسیم کند. رهبری فعال دولت در این زمینه نقش کلیدی دارد. رهبری سیاسی انجام تغییرات تنها توسط دولت امکان‌پذیر است. دولت بایستی تبیین‌گر سیاست‌های جدید مشخص‌شده در حوزه حمل‌ونقل جاده‌ای به اصناف حمل‌ونقل باشد،‌ مقررات را اصلاح کند،‌ موانع را از سر راه بردارد.

او ادامه می‌دهد: صلاح ملی این است که هزینه مبارزه با تحول در حمل‌ونقل جاده‌ای کم‌تر شود و سرعت آن افزایش یابد. دولت باید صادقانه به اصناف حمل‌ونقل بگوید چه برنامه‌ای دارد. مثلاً بگوید می‌خواهیم تا سال 1400 حداقل 10 شرکت حمل‌ونقل فورواردر اصیل یا شرکت لجستیکی و یا بازارگاه بزرگ‌مقیاس صاحب برند داشته باشیم، کسب‌وکارهای کوچک در حمل نقل می‌توانند کریر باشند یا به‌صورت کارگزار (Broker) فعال باشند.

افشاری ادامه داد: می‌توان برای ترسیم شرایط مطلوب، علمی استدلال کرد، این نقش ذاتی دولت در توسعه پایدار است. به‌عنوان نمونه دولت چین برنامه "یک کمربرند یک جاده (OBOR)" را برای بخش خصوصی و حتی کشورهای دیگر تبیین می‌کند و سپس اجرای آن را رهبری می‌نماید و یا دولت چین برای صنعت خودرو این کشور چشم‌انداز ترسیم می‌کند و اعلام می‌کند تا سال 2025 بایستی 50% تولیداتشان خودرو برقی باشد.

این کارشناس حوزه حمل‌ونقل توضیح‌داد: بین رابطه دولت با بخش خصوصی سنتی و بخش خصوصی نوین باید تعادل برقرار شود،‌ بخش خصوصی سنتی می‌تواند بجای مقابله با تغییرات،‌ در مسیر تغییرات پیش رو همکاری کند، بازیگران قدیمی حمل‌ونقل گزینه‌های متعددی پیش رو دارند.

به گفته این کارشناس حمل و نقلی پس از ترسیم سیاست‌ها، دولت می‌تواند سلسله اقدامات اجرایی خود را آغاز کند؛ مثلاً در نقش راهبری، طی جلساتی با اصناف فعال در حوزه حمل‌ونقل مشارکت آن‌ها را برای تغییرات جلب کند. جایگاه بازارگاه‌های الکترونیکی را برای کامیون‌داران و نقش آن‌ها در بهبود سودآوری کسب‌وکار کامیون‌داری تشریح کند،‌ جایگاه شرکت‌های حمل‌ونقل با ناوگان ملکی و شرکت‌های حمل‌ونقل بدون ناوگان را در مقررات گذاری جدید ترسیم کند. دولت می‌تواند نحوه صدور و تبادل اسناد حمل به روش‌های نوین را تعیین کرده و اجرای آن را هدایت کند.

وی تاکید کرد: دولت باید فضایی ایجاد کند که همه بدانند کسانی که در اجرای سیاست‌ها مقاومت می‌کنند و مانع ایجاد می‌کنند (مانند ممانعت از حضور بازارگاه‌ها در پایانه‌ها و مراکز اعلام بار) در حقیقت با تحول و توسعه اقتصاد حمل‌ونقل ایران مقابله می‌کنند.

او گفت: شاید این بحث مطرح شود که حمل‌ونقل جاده‌ای در بحران بسر می‌برد ‌(بحران پایین بودن کرایه، عدم سودآوری و اعتصابات) و صحبت از تحول در این شرایط معنی ندارد و گفته شود دولت بهتر است مبحث تن-کیلومتر را دنبال کند. اما دولت باید علاوه بر اقدامات زودبازده و مدیریت بحران، همواره برای چشم‌اندازهای خود تلاش جدی کند این کاری است که فرزندان ما از دولت انتظار دارند و دیگر صنایع از دولت انتظار دارند. پیشرفت اغلب صنایع به پیشرفت حمل‌ونقل گره‌خورده است. هم‌چون پدری که برای آینده فرزند خود تلاش می‌کند و برخی از خواسته‌های جاری او را قربانی آینده او می‌کند.