| کد خبر: 15297 |

◄ تشکیل شورای ایمنی حمل و نقل یا ایجاد سازمان‌های مردم نهاد برای رصد ایمنی؟

 تین نیوز | در بخشی دیگر از گزارش مربوط به "نگاه شما در شبکه‌های اجتماعی"، موضوع زیر که توسط " مجید" در اتاق فکر حمل و نقل در شبکه اجتماعی " لینک‌دین " مطرح شده است به همراه دیدگاه‌های شما در این مورد بازنشر می شود: 

مخالفت مجلس با تشکیل شورای عالی ایمنی حمل و نقل!
سال گذشته وزیر راه و شهرسازی در خصوص ارسال لایحه مذکور به مجلس بسیار مطمئن سخن می گفت. همان زمان هم ایراداتی به این لایحه وارد بود از جمله اینکه وظائف این شورا ممکن است با سایر شوراهای ترابری موازی باشد. امروز کمیسیون عمران و مرکز پژوهش های مجلس همین ایرادات را گرفته اند. از طرفی قبلا در همین اتاق فکر مطلبی تحت عنوان تشکیل نهاد مستقل ایمنی حمل و نقل مطرح گردیده بود و مورد استقبال هم واقع گردید. با این تفاسیر به نظر شما آیا مخالفت مجلس با این لایحه منطقی است؟ در نبود چنین شورایی موضوع ایمنی و رسیدگی فرابخشی به مقولات ایمنی حمل و نقل توسط چه نهاد یا نهادهایی باید مدیریت شود؟
لطفا در این بحث مهم مشارکت نمائید تا حتی الامکان نتایج آن به اطلاع مراجع ذیربط رسانده شود. توضیحات رد لایحه را در خبر تین نیوز مطالعه نمائید:
ماجرای رد لایحه "تشکیل شورای عالی ایمنی حمل و نقل" از سوی مجلس

عبدالمجید نظر داده است:
ایمنی حمل و نقل به مثابه ایمنی جان انسانها و حیات انسانی بوده و از اهمیتی وافر که بهداشت و خدمات بیمارستانی در بر دارد، برخوردار است و در این اهمیت شکی نمی‌توان روا داشت. حوادث در جاده ها اثراتی مخربتر از بیماری ها در بر دارند. چنانچه زیان ها و خسارات به وسائط نقلیه، و باری را که حمل می‌گردد، در نظر بگیریم ایمنی در جاده ها همسنگ بهداشت و درمان است. به حوادث جاده ها و زیان‌های وارده و آمار مربوطه نظر افکنید. حال ایمنی در پروازهای هوائی را به آن بیفزائید که تعداد کشته شدگان هواپیمای مالزی هم ارز کشته شدگان جنگ فلسطین طی 12 روز بوده است. یعنی طی یک سانحه هوائی به اندازه تلفات یک جنگ 12 روزه کشتار حادث می‌شود.
بدین ترتیب باید چنین معتقد شویم که حتی اگر چند سازمان موازی به این امر حیاتی بپردازند، اتفاق خاصی رخ نداده بلکه می‌تواند سبب محکم کاری نیز بشود. مگر آنکه یک سازمان موظف قوی عهده دار امور به نحو مطلوب و دور از قصور باشد که دخالت در وظائف را تعبیر کند. اینجانب سراغ ندارم که سازمان قوی و مطمئنی در وزارت راه عهده دار امر ایمنی باشد، زیرا در آن‌صورت تعداد سوانح جاده ای و ریلی و هوائی (همین دیروز یک سانحه ریلی در روزنامه ها مورد گزارش قرار گرفته بود) تا این حد نبود و ما شاهد کاهش سوانح بودیم و نه افزایش آن.
با این وصف چون ایمنی همه ما را شامل می‌گردد، حقوق شهروندی و ملی ما ایجاب می‌کند که حتی به صورت شخصی بر ناامنی حمل و نقل بتازیم و از مجلسی که یکی از بهترین اعضای خود (آقای ابوترابی و چنیدی نماینده دیگر را ) در حوادث جاده ای از دست داده است بخواهیم تا بهتر بیندیشند و وظیفه نمایندگی خودرا مطلوبتر به انجام رسانند.
شورای ایمنی حمل و نقل بسیار ایده مثبت و ارزنده ای است و باید با هر مکانیسم دیگری در این راستا موافق بود، البته اگر برخی در پی کسب موقعیت نباشند و در اندیشه ایمنی باشند.

سعید نظر داده است:
فرض بفرمائید که شورای عالی ایمنی حمل و نقل تشکیل شود. طبعا نمایندگانی از بخش ریلی و هوائی و جاده ای در آن حضور خواهند یافت. چه وجه اشتراکی بین مسائل ایمنی بین این سه گروه در جلسه قابل طرح است؟ اگر متخصصان ایمنی جاده ای مسئله ای را در رابطه با سوانح جاده ای طرح کنند، متخصصان هوائی و ریلی چه مشارکتی می‌توانند در بحث داشته باشند؟ اگر متخصصان ایمنی ریلی مسئله ای را در رابطه با سوانح ریلی طرح کنند، متخصصان هوائی و جاده ای چه مشارکتی می‌توانند در بحث داشته باشند؟ و قس علی هذا

مهدی نظر داده است:
تشکیل چنین شورایی مفید است. لیکن در آیین نامه مدیریت ایمنی حمل و نقل و سوانح رانندگی مصوب 4/6/1388 مجلس شورای اسلامی وظایف وزارت کشور ـ وزارت راه و ترابری ـ وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی-وزارت صنایع و معادن ـ وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات-وزارت امور اقتصادی و دارایی ـ جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران تبیین شده است. ابتدا یک کارگروه بی طرف تشکیل شود و میزان اجرای این آیین نامه را در ارگان‌های مزبور بررسی نماید. به نظر این جانب کمتر از 10 درصد موارد اشاره شده در این آیین نامه اجرایی شده است. لذا مشکل در عدم پاسخ گویی سازمان‌های درگیر در ایمنی در راستای قوانین مصرح است. با این توصیف آیا تشکیل یک شورای جدید گرهی از امور باز می کند. من چنین تصوری ندارم.
پیشنهاد مشخص من این است که یک کارگروه زیرنظر مرکز پژوهش‌های مجلس و با دعوت از مراکز معتبر دانشگاهی بی طرف تشکیل شود و ضمن ارزیابی وضعیت اجرایی آیین نامه مدیریت ایمنی حمل و نقل و سوانح رانندگی نسبت به تکمیل آن اقدام نمایند.

رضا نظر داده است:
فراهم كردن ايمنى در حمل ونقل از وظايف مهندسان طراح است و مديران پروژه ها مسئوليت آن را بايد به عهده بگيرند. چنانچه تخلفى در اين زمينه صورت گيرد مديران بايد مورد بازخواست قرار گيرند و سازمان هاى مسئول (مثل وزارت راه) بايد خسارت هاى وارده را بپردازند. به نظر من اين خيلى روشن است. وجود شوراها ضامن مسئوليت وزارتخانه هاى غير مسئول نيست. مجلس می‌تواند ضمن استيضاح وزیر، مديران را موظف به قبول مسئوليت ايمنى كند تا مديران هم به نوبه خود مهندسان با صلاحيت را استخدام نمايند. اينطور نيست؟

مجید نظر داده است:
پس مسئولیت یکپارچه سازی وظائف و مسئولیت ها بین سازمان‌های متولی ایمنی با کیست؟ وزارت راه، وزارت صنعت، شهرداری ها، نیروی انتظامی و ... همگی دارای ساختارهایی مستقل ولی نقشی پررنگ در امر ایمنی حمل و نقل هستند. هدف از ایجاد چنین شوراهایی نگاه فرابخشی به مقوله ایمنی می باشد. به عنوان مثال در برخورد با سانحه اتوبوس اسکانیا هر مدیری طبیعتا مشکل را به جایی خارج از حوزه مسئولیت خود مرتبط می داند. در این وضعیت باید جایگاهی قانونی در کشور باشد که به این مسائل به شکلی ریشه ای و خارج از تمایلات صنفی رسیدگی گردد. اما سوال اینجاست که آیا نهادهای موجود مثل شورای عالی ترابری کشور نمی تواند چنین مسئولیتی را برعهده گیرد؟

مهدی نظر داده است:
دقیقا به دلیل همین مسئله است که بنده معتقد به ایجاد سازمانهای مردم نهاد برای رصد ایمنی هستم. نگاه فرابخشی تنها توسط گروهی می‌تواند تحقق یابد که وابستگی سازمانی نداشته باشند. در غیر این صورت هر یک از بخش‌های مورد اشاره جنابعالی مسئولیت را متوجه دیگر بخش‌ها می‌داند.
ما در ایران نهادی مانند انجمن ایمنی کانادا نیاز داریم تا صاحبنظران و متخصصین به صورت خیرخواهانه در آن گرد هم آمده و در راستای ایمنی چاره اندیشی نموده و یه سازمان‌های درگیر مشاوره دهند. یک سازمان مردم نهاد که شروعش می تواند از همین اتاق‌های فکر باشد.
در لینک
http://its.aut.ac.ir/nits/images/NITS/News/Docs/road_safety_in_Canada.pdf
اطلاعات بیشتری در زمینه انجمن ایمنی کانادا و تاثیرات و نقش‌های آن اشاره شده است.

مجید نظر داده است:
وجود چنین نهادها و انجمن هایی بسیار مهم و موثر خواهد بود. اما این نهادها بیشتر در حوزه اطلاع رسانی عمومی، فرهنگ سازی و آموزش، استانداردسازی و از این قبیل امور نقش آفرینی می کنند. اما موضوع این بحث وجود نهادی رسمی برای اتخاذ تصمیماتی قانونی در جهت افزایش ایمنی حمل و نقل است. نهادی که اختیارات گسترده قانونی داشته باشد تا در حوزه های مختلف برحسب نیاز ورود نموده و اتخاذ تصمیم نماید. قطعا نهادی با این مشخصات نمی تواند مختص به یک وزارت خانه خاص باشد و به همین دلیل در غالب شورای عالی مطرح می گردد. در هر حال کشوری با بیش از 20000 کشته سالیانه و میلیارها تومان خسارات مادی نیاز به تحولی اساسی در بخش ایمنی حمل و نقل دارد. این تحول هم در ساختارهای مدیریتی و تصمیم گیری و هم در فضای فرهنگ عمومی باید رخ دهد.

خواندنی ها

ارسال نظر

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.

  • تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.

  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

  • انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.

  • جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.