اختصاص دو میلیون تن قیر رایگان برای آسفالت راه‌های روستایی

آیا صرف قیر برای تثبیت زمینهای بیابانی برای جلوگیری از ورود ریزگرد به کشور اولویت بالاتری ندارد؟

این مصوبه عجیبی است و جای بحثدارد بودجه راه های روستایی را از بودجه حمل و نقل ریلی بالاتر برده است و ظاهرا قیر تحویل می شود ولی عملا پول باید به حساب وزارت راه واریز شود یعنی تخصیص بودجه غیرمستقیم یعنی بی انضباطی بودجه نمایندگان هم راضی هستند چون معاونت پارلمانی وزارت همان معاونت راه روستایی است و نمایندگان به پشتوانه وی می توانند قول آسفالت هر راه روستایی را به مردم بدهند یعنی طرح و برنامه هم لازم نیست هر کاری خواستند و اینطور رای بهتری هم جلب می کنند. خدا به داد ملت برسد با این بودجه نویسی و ریخت و پاش مالی برای جلب آراء یعنی از قدرت نمایندگی استفاده می کنند و قانونی می نویسند تا میز نمایندگی و قدرت خود را تثبیت کنند فدای شهید بهشتی که می گفت: ما تشنگان خدمتیم نه تشنگان قدرت.

آسفالت یک کیلومتر راه روستایی ۲۰۰ میلیون تومان هزینه دارد پس با این پول می توان ۱۲۰۰۰ کیلومتر راه روستایی را آسفالت کرد عملکرد سال ۹۳ برابر دو هزار کیلومتر آسفالت راه روستایی بوده است پس عملکرد آسفالت راه روستایی در سال بعد شش برابر می شود این یعنی انقلاب در آسفالت راه روستایی فکر کنم چون انقلاب ریلی سخت بوده به انقلاب راه روستایی اکتفا کردند خدا کند مثل سال ۸۴ نشود که آسفالت راه های روستایی منجر به افزایش شدید سوانح و تلفات مردم شد

اگر بجای اعطای قیر یارانه ای مبلغ آن را در ردیف اعتبارات راه روستایی اضافه کنند بهتر است چون در این شرایط به ارزش قیر کم توجهی می شود و از سویی هزینه های راه روستایی به شفافیت روشن نمی شود در واقع سیاست هدفمندی یارانه ها به معنای رساندن ارزش هر کالا به ارزش واقعی خود و سپس کمک به بخشهای نیازمند یارانه است ولی در این ماده قانونی به خوبی عمل نمی شود برخی از راه های کم تردد را می توان با مصالح جایگزین آسفات نظیر شفته آهکی روکش نمود ولی ارزانی قیر باعثبی توجهی به تکنولوژی های جایگزین می شود

دو میلیون تن قیر خیلی بیش از نیاز راه های روستایی خواهد بود و بهتر است با دستور وزیر بخشی از آن برای روکش راه های اصلی و بزرگراه های خراب شده استفاده شود.

معاون ساخت راه های روستایی گفتند که در افق ۱۴۰۴ تمام روستاهای بالای ۵۰ خانوار دارای راه آسفالته می شوند. این بیان نشان می دهد چقدر در راه های روستایی کمبود وجود دارد و اگر کارشناسان محترم به روند گذشته نگاه نکنند بلکه به نیازها توجه کنند حرفهای گفته شده را نخواهند گفت. در سالهای قبل کم توجهی شده است و نباید عملکرد آتی مثل گذشته باشد. البته معاونت راه روستایی در اجرای این کار باید اولویت بندی را دقیقا رعایت کند و به امیال و خواسته های فردی مقامات و افراد توجه نکند.