◄ نگاهی به حمل‌ونقل در بلژیک

وبلاگ محمد نیکوفر-در روز 5 ماه می 2017 مطابق با 16 اردیبهشت 1366 از نقطه صفر مرزی وارد مرز بلژیک شدم. همانگونه که در تصویر مشاهده می‌کنید تنها یک تابلو مشخص می‌کند که مرز بین هلند و بلژیک کجاست، بدون هیچ کنترل و تشریفاتی، خیلی ساده! این است اروپای امروز.

مسلما این روش از بسیاری هزینه‌ها و اتلاف وقت می‌کاهد. شاید انتطار این که چنین روش حذف تشریفات گمرکی برای ایران و کشورهای همسایه اجرا شود، انتظاری دور باشد، خصوصا این که خاورمیانه این روزها گرفتار جنگ، مواد مخدر و تنش‌های سیاسی بسیاری است. امید است با ایجاد شرایط مناسب و نیز روابط صلح‌آمیز به زودی شاهد چنین ترتیباتی در منطقه خویش باشیم.

تفاوت چشمگیری در هنگام عبور از مرز بین هلند و بلژیک مشاهده نمی‌شود. حتی مسیرهای مخصوص دوچرخه که همچنان در کشور بلژیک امتداد دارد، اگرچه با کیفیت و کمیت پایین‌تر. نیز جاده‌های بلژیک کمی شلوغتر به نظر می‌رسند. البته من این را با همان مناطق نزدیک به مرز هلند انجام می‌دهم، والا جاده‌ها و گذرگاه‌های اطراف شهرهای بزرگی همچون آمستردام و لاهه بسیار شلوغ‌ترند.

قیمت سوخت خودرو در بلژیک کمی پایین‌تر از هلند است.

قبل از هر چیز اجازه دهید کمی در مورد تاریخ و پیشینه هلند و بلژیک بنویسم:

کشور بلژیک دارای دو بخش اصلی «فلاندری» هلندی زبان و «والونی» فرانسوی زبان است. شمال بلژیک از نظر زبان و نژاد بسیار شبیه به کشور هلند است. مانند بسیاری از تقسیمات کشوری در اروپای کهن، بلژیک تحت تاثیر تقسیمات مذهبی در اروپا و در سال 1830 شکل گرفته ومستقل شده است. 60 درصد مردم بلژیک فلاندری هستند، اما در سده‌های گذشته و تحت تحرکات و جنگ‌های مذهبی در اروپا؛ این بخش کاتولیک مذهب از شمال پروتستان‌نشین جدا شده و در پیوند با بخش جنوبی فرانسه زبان، کشور بلژیک را شکل داده‌است.

شرایط آب و هوایی بلژیک چندان تفاوت اساسی با هلند ندارد؛ آب و هوایی مرطوب و در اکثر اوقات ابری و یا بارانی است.

بزرگترین شهری که در شمال بلژیک به آن وارد شدم، شهر زیبای مکلان بود. از اتفاق در آن ساعات ورود و حضور من در مکلان هوا آفتابی بود وتوانستم چند ساعتی از گرمای دل‌پذیر آفتاب لذت ببرم. چیزی که به وضوح در این شهر بزرگ متمایز بود و بلژیک را از هلند متفاوت نشان می‌داد، حضور پررنگ مسلمانان در معابر و خیابان‌های شهر بود. مسلمانانی که با ظواهر مشخص و متمایز که بیشتر از شمال آفریقا به این کشور کوچ کرده‌اند.

یکی از عکس‌های خویش را در زمان حضور در این شهر تقدیم می‌کنم:

پس از شهر مکلان در جهت جنوب غربی به طرف بروکسل رهسپار شدم. خوشبختانه در اکثر مناطق شمال بلژیک امکان استفاده از مسیر مخصوص دوچرخه وجود دارد. شمال بلژیک نیز به مانند هلند هموار است و رکاب زدن در آن منطقه چندان مشکلی برای من ایجاد نمی‌کرد.

در مسیر خویش تا رسیدن به شهر بروکسل یکی دو شب در کنار مزارع و نیز در یک پارک طبیعی آزاد چادر زدم. آخرین شب در هلند را در یک از کمپ‌های مخصوص مسافرتی اقامت نمودم. اما در دو شب ابتدایی ورود به خاک بلژیک در طول مسیر چنین کمپی را نیافته تا در آنجا اقامت نمایم. ظاهرا تعداد این کمپ‌ها در بلژیک کمتر از هلند و قابل مقایسه با فرانسه نیست.

کمپ‌های مسافراتی اروپایی که در طول مسیرهای توریستی بنا شده‌اند، همگی با علامت و تابلوی مخصوص و یکنواخت برای اقامت خصوصا توریست‌های اروپایی در نظر گرفته شده‌اند. بیشتر متقاضیان این کمپ‌ها، مسافرانی هستند که با استفاده از خودروهای مخصوص مسافرتی در اروپا مسافرت می‌کنند.

این روزها در اروپا بسیار رایج است که مردم با یک RV و یا یک Carvan به سفرهای تفریحی روی جاده بروند. اکثر استفاده‌کنندگان از این نوع امکانات زوج‌های میان‌سال و یا بازنشسته هستند. من بندرت ترکیب متفاوتی از این نوع روی جاده دیدم، حداقل 80 درصد موارد مورد مشاهده من از این نوع بودند. همانگونه که همه ایرانی‌ها تجربه کرده‌اند، سالهاست که خانواده‌های ایرانی که اکثرا در همراهی با فرزندان به مسافرت می‌روند، از چادرهای مخصوص استفاده کرده و معمولا برای کاستن از هزینه‌های سفر در پارک‌ها و یا اردوگاه‌های که اخیرا به همین منظور در نظر گرفته شده‌اند، اسکان می‌یابند.

من تصاویر از کمپ‌های سفری اروپایی را برای درک تفاوت آنها می‌آورم:

شکل سمت راست یک آر. وی Recreational Vehicle ) RV) را نشان می‌دهد. بسیار شبیه به به یک مینی‌بوس است. در قسمت عقب آن تمام امکانات استراحتی در نظر گرفته شده است. شکل سمت چپ یک کاروان است که باید برای انتقال آن از یک خودرو مجهز به قلاب و پریز برق مخصوص استفاده کرد.

دراروپا هر دو روش رایج است و البته دارای محاسن و معایب خویش است. آر. وی برای استفاده بر روی جاده به خصوص جاده‌های کوهستانی فرانسه و یا سویس راحت‌تر و بیشتر قابل کنترل است. اما در پایان سفر و بازگشت به منزل هیچ استفاده‌ای از آن نمی‌توان کرد. اما در مورد کاروان فرق دارد؛ شما پس از بازگشت به منزل کاروان را از خودرو جدا نموده و در جایی پارک کرده و از خودروی خویش کماکان مثل قبل از سفر استفاده می‌کنید.

در کمپ‌های بین‌راهی برای این نوع خودروهای تفریحی فضا، کابل و پریز برق، شیر آب و نیز محل تخلیه ظرف توالت در نظر گرفته شده‌اند. بیشتر مشتریان این نوع کمپ‌ها همین دسته از مسافران هستند. اما برای مسافر با دوچرخه نیز ممکن است با پرداخت بین 10 تا 15 یورو چادر خویش را در یکی از این کمپ‌ها برپا کرده و از امکانات آن همچون پریز برای شارژ گوشی تلفن، اینترنت و حمام بهره ببرند.

من در طول تور اروپایی خویش به کرات از این نوع کمپ‌ها برای استراحت بین‌راهی استفاده کردم.