◄ نامه‌ای به رئیس‌جمهور منتخب

وبلاگ سعید قصابیان-با سلام خدمت رئیس جمهور منتخب.امیدواریم حالتان خوب باشد.از حال ما ریلی ها بپرسد بد هستیم و بجز دوری شما ملالهای خیلی زیادی داریم.

به حضور انورتان عرض میکنیم که حمل بار کم شده.میگویند در بخش غیر نفتی دچار رکود هستیم.اگر هم بار داشته باشند با جاده حمل میکنند.ما این همه تبلیغات کردیم که ریل باعث صرفه جویی در مصرف سوخت است اما قیمت گازوییل اینقدر ارزان است که هر چه بریزند در کامیون و اگر مصرف سوخت کامیون 50 لیتر در صد کیلومتر هم باشد، باز هم جاده میصرفد.نمیخواهید فکری به حال قیمت سوخت بکنید؟

قرار بود وزارت نفت مابه التفاوت سوبسید سوخت را بدهد به ریلی ها اما نداد.کسی هم نیست به ایشان بگوید بالای چشمتان ابروست.یک سازمان عریض و طویل بهینه سازی مصرف با یک لشکر مدیر و معاون و هیئت مدیره و کارمند و ساختمان و خدم و حشم دور خودش جمع کرده. آفتابه و لگن هفت دست ، شام و نهار هیچ.جناب وزیر گفته برو خدا روزیت را جای دیگر حواله کند ، من اگر بتوانم پول یارانه را جور کنم باید کلاهم را بیندازم هوا.آقای رئیس، فکری به حال یارانه بکنید.چرا همه تان میگویید یارانه مُخٌل اقتصاد کشور است اما دست روی دست گذاشته اید و ماهی چند هزار میلیارد تومن نقدینگی را میگذارید توی جیب مردم که چه؟ تکلیف ما را با این یارانه معلوم کنید.مرگ یک بار شیون یک بار.  

دولتی که در تامین یارانه و حقوق کارمند و باز نشسته اش مانده چطور میخواهد در ریلی سرمایه گذاری بکند؟ اصلاً ما را به سرمایه گذاری تو امید نیست . . . . . . . 

فکری به حال کاسبی ریلی بکنید.این کاسبی نمیچرخد.کسی پولش را نمیآورد در بارکشی و مسافر کشی ریلی.بروند سبزی بفروشند نرخ برگشتش بیشتر و ریسکش کمتر است از ریلی.تا کی میخواهید توی سر قیمت بلیط  قطار بزنید و وعده بازپرداخت سوبسیدش را بدهید،آخرهم نپردازید؟ باید با اهرمهای قیمتی برای هر بخش جاذبه ی سرمایه گذاری ایجاد بشود نه با من بمیرم و تو بمیری و خطابه و بیانیه و چشم انداز.

بانکها معادل پول خون پدرشان از مردم سود میگیرند طوری که هیچکس جرات نمیکند با وام بانکی بیاید سرمایه گذاری کند در ریلی.برای دادن همین وام هم ، بانکها کلی ناز و عشوه دارند و وثیقه ی هنگفت و " زود نقد شونده " می خواهند.یک فکری به حال بانکها بکنید.بانکها را تکلیف میکنید در طرح های بی بازده دولتی سرمایه گذاری کنند.بانک هم ضرر آن طرح ها را از حلقوم وام گیرندگان بخش خصوصی بیرون میکشد.این انصاف است؟ دولت یاور بخش خصوصی ست یا رقیب آن یا زبانم لال دشمن آن ؟ اصلاً جذب سرمایه ی داخلی پیش کش ، جلوی فرار آن را به خارج بگیرید.

چندین شرکت ناوگان ساز دولتی و شبه دولتی روی دستتان باد کرده.چه اصراری دارید بر نگه داشتن آنها.هنوز متوجه نشده اید که بلد نیستید شرکت داری بکنید.هنوز متوجه نشده اید که نمیتوانید هزینه ها را کنترل کنید.همه اش ضرر بالا می آورید.خصولتی ها از شما بدتر.شرکتهایتان محصول گران و بی کیفیت بیرون میدهند.مشتری خارجی و صادرات ندارند.اگر ملت محصولشان را بخرد ضرر کرده و کیفیت را از دست داده.اگر جنسشان خریده نشود روی دستشان باد میکند و کارخانه ضرر میکند و کارگران بیکار میشوند.در واقع باز هم ملت ضرر کرده چون کارخانه از جیب ملت عمل آمده است.ملت چوب دو سر طلا ست جسارتاً.بِکَنید این دندان های لق را.   

حالا که نمیتوانید سرمایه ی داخلی را جذب کنید چرا سرمایه ی خارجی نمی آورید؟ چطور برای هواپیما سرمایه گذار خارجی می آید اما برای ریلی نمی آید؟ موهای ما سفید شد اما فاینانس برای برقی کردن تهران - مشهد نیامد.  

وقتی پول ندارید چرا ادعای بزرگ میکنید؟ چرا با جیب خالی پز عالی میدهید؟ شما که در نوسازی ناوگان و نگهداری زیر ساخت درمانده اید و طرح های توسعه تان از برنامه عقب است چرا وعده سریع السیر تهران - اصفهان میدهید؟ در این وانفسا سه ساعته برویم اصفهان که چه گِلی بزنیم به سرمان؟ بروید خطوط جدید ریلی و دو خطه های زمین مانده و برقی کردن را تمام کنید.ول کنید این قطارهای لوکس را.پول قطار لوکس را بدهید تعمیر گاه مناسب بسازید برای ترن ست ها تا دود نکنند در مسیر و آینه دق نباشند برای مسافر و مایه آبروریزی برای رجا.اول برای ناوگان تعمیر گاه و دپو بسازید و بعد سفارش بدهید.تجربه ی توربوترن و ترن ست را تکرار نکنید.پول قطار لوکس را خرج کنید برای ایمنی.ایمنی و رفاه مسافر اولی ست یا سرعت؟ سیستم کنترل اتوماتیک قطار را تمام کنید.سیستم تضمین کیفیت قطعات مرتبط با ایمنی را کامل کنید.فکری به حال خط جنوب بکنید.در ایستگاه ها آتش نشانی و سیستم امداد و نجات را تقویت کنید.پزشک را به قطارها بر گردانید.به رفاه و آرامش فکری کارکنان برسید.خدا به ما رحم کرد که مدیران قبلی نتوانستند قطار مگلو را ببندند به ریش ملت.

به کارگذارانتان هر روز دو بار دیکته بگویید که بنویسند : منابع محدود هستند باید اولویت بندی کرد.   

زیاده عرضی نیست.پایدار باشید.