| کد خبر: 57806 |

کشتی هوایی: آینده هوانوردی

وبلاگ تین نیوز | محققان دانشگاه لینکولین انگلستان تحقیقات سه ساله خود در رابطه با کشتی هوایی – مسافربری استراتوسفر (کشتی هوایی که در لایه استراتوسفر حرکت می کند) به اتمام رسانده اند. این تحقیقات، بخشی از یک پروژه مهندسی – چند ملیتی طراحی شده به منظور ارائه یک شبکه حمل و نقل هوایی پایدار در آینده می باشد.



گروهی از دانشگاهیان دانشکده فنی مهندسی دانشگاه لینکولین که اعضای یک تیم تحقیقاتی اروپایی را تشکیل می دهند بر این باورند که: کشتی های هوایی ممکن است برگ سبزی در جهت پیشرفت هوانوردی در آینده باشند. پروژه کشتی هوایی پیشرفته ویژه حمل ونقل (MAAT) به منظور احراز یک شبکه حمل و نقل هوایی ایمن، کارآمد، ارزان و سازگار با محیط زیست در آینده، پیگیری می شود.

با معرفی کشتی های هوایی به عنوان وسایل نقلیه ارزان و کارآمد از نظر انرژی، که قادراند حجم انبوهی ازمسافر و کالا را جابجا نمایند؛ اینگونه بنظر می رسد که ساخت و طراحی چنین وسایلی در راستای تفکر داشتن آسمان آبی باشد اما در اصل این پروژه یک نیاز ضروری برای سیستم حمل و نقل عمومی جهت رسیدن به سرعت مورد نیاز با مصرف کمترین مقدارسوخت می باشد.

حدودا ۸۵ سال پس از بارنز والیس (شرکت گارانتی کشتی هوایی)، یک شرکت تابعه از ویکرز- آرمسترانگ، مستقر در هودن اولین کشتی هوایی سلطنتی با نام R100 را طراحی نمود و با موفقیت مورد آزمایش قرار دارد . از این رو شایسته است در مورد کشتی های هوایی به عنوان راهکاری مناسب برا ی جابجایی مسافر و بار در آینده تجدید نظر کنیم.



پروژه کشتی هوایی پیشرفته (MAAT)، که با مشارکت هشت کشور و توسط دانشگاه di Modena e Reggio Emilia در ایتالیا مدیریت می شود؛ طراحی یک ناو جنگی (رزم ناو) در نظر دارد که قادر است در سراسر جهان بر روی یک مجموعه مسیر سفر کند. در این مسیرها کشتی های هوایی کوچکتر افراد و کالاها را بر روی اسکله این ناو در حال حرکت پیاده می نمایند.

منبع انرژی اولیه برای عملکرد سیستم های کشتی هوایی و فراهم کردن نیروی محرکه کافی در طول روز جهت کنترل وایجاد شرایط مطلوب برای سفر، از طریق انرژی خورشیدی تولیدی توسط سلول های خورشیدی که در سطح بالایی کشتی هوایی نصب شده اند، می باشد. همچنین انرژی مازاد تولیدی توسط این سلول ها می تواند جهت تسهیل تداوم عملکرد کشتی هوایی درشب، ذخیره شود.


تیم تحقیقاتی دانشگاه لینکلن درمورد چگونگی استفاده کارآمد از انرژی تولید شده توسط سلول های خورشیدی نصب گردیده در کشتی هوایی و استفاده های بعدی از آن متمرکز شده اند. امید است که با معرفی سیستم های (محرکه) رانش ابتکاری به محدودیت های ملخ های قدیمی در ارتفاعات بالا غلبه نماییم و بدین ترتیب به سیستم های جلوبرنده کارآمدتر دست یابیم. جزئیات یافته های اولیه گروه تحقیقاتی لینکلن پیش از این طی مقاله ای در ژورنال مهندسی هوا فضا منتشر گردیده است.


تیم اسمیت، محقق ارشد دانشکده مهندسی دانشگاه لینکلن، گفت: مادامیکه مفهوم آرایش رزم ناو های کوچک برای ناو جنگی بطور کامل مشخص نشود، مقیاس و ارتفاع عملیاتی پیشنهاد شده در این پروژه، برای کشتی هوایی پیشرفته، غیر قابل دسترسی است. این عملیات برای مقیاس بزرگی از ناو های جنگی در ارتفاعات بالاتر از ۱۵ کیلومتر، در سرعت بالای km/h 200 با مداومت پروازی بالا، مناسب است. درتمام مسیرهای پروازی در اروپا که در آنها نقاط تبادل وجود دارد؛ کشتی های هوایی کوچک، به منظور تبادل مسافر و بار، قادرند بطور عمودی از ایستگاه های زمینی بلند شده و روی اسکله کشتی های در حال پرواز فرود آیند. طرح نهایی پروژه، داشتن چندین کشتی هوایی کوچک قابل فرود روی اسکله کشتی های هوایی است.

پیش بینی می شود که تا سال ۲۰۲۰ تعداد مسافران هواپیما به ۴۰۰ میلیون نفر برسد. انتظار می رود در طول ۲۰ سال آینده جابجایی بار از طریق هوا به بیش از ۳۴۰ درصد افزایش یابد. طی چنین دوره ی پرحجمی از کار، در بسیاری از فرودگاه های انگلستان به دلایل اقتصادی و زیست محیطی، عملکرد سیستم های حمل و نقل محموله از طریق هوا، تحت فشار قرار خواهد گرفت. در نتیجه اگر تقاضای بازار برای حمل و نقل هوایی افزایش یابد مجبور به سرمایه گذاری قابل توجه، در زیرساخت فرودگاه های جدید خواهیم شد؛ و یا لازم است که دیگر اشکال حمل و نقل مدنظر قرار گیرد.

هزینه های سفر و جابجایی کالا با کشتی های هوایی پیشرفته نسبت به دیگر انواع رایج سیستم های حمل و نقل پایین تر خواهد بود. این امر به سبب عدم نیاز به سوخت گیری، تیک آف عمودی و فرود و صعود در سکوت (بدون صدا) است و در نتیجه امکان پرواز ۲۴ ساعته در شهرهای پرجمعیت را فراهم می نماید.

مادامی که کشتی های هوایی پیشرفته (و دیگر مفاهیم کشتی ها) بعنوان جایگزینی مناسب برای هواپیماهای معمولی و یا دیگر اشکال وسایل حمل و نقل، در نظر گرفته نشود؛ ارائه یک راهکار مناسب که به سرمایه گذاری زیاد درانواع زیرساخت ها ازجمله: فرودگاه های جدید، خط آهن ها و جاده ها…. نیاز نداشته باشد، بسیار ضروری است.

تیم اسمیت افزود: درطراحی کشتی هوایی تماما الکترونیک، مادامیکه کارایی افزایش می یابد به همان نسبت وزن افزایش خواهد یافت، که این به نوبه خود اندازه، درگ (پسا) و دیگر مباحث آیرودینامیک مربوط به ساخت و طراحی کشتی هوایی را تحت شعاع قرار خواهد داد. بزرگترین چالش در این پروژه مدیریت سیستم های الکترونیکی ، کارایی، وزن، و به تبعه آن ممانعت از پیچش می باشد و این چالش همچنان ادامه دارد.

خواندنی ها

ارسال نظر

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.

  • تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.

  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

  • انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.

  • جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.